Η Γραμματεία του Δικτύου των κινήσεων πολιτών και Συλλόγων Περιβάλλοντος του Νομού Εύβοιας έστειλε το παρακάτω κείμενο για διαβούλευση στα μέλη του δικτύου. Ο καθένας μπορεί να στέλνει τα σχόλιά του και τις προτάσεις του.
Αγαπητοί φίλοι
συζητήσαμε στην Γραμματεία και είπαμε να κάνουμε μια διαβούλευση με τους φίλους και τα μέλη του δικτύου για την διοργάνωση στις 24 Νοεμβρίου εκδήλωσης με θέμα "Το ενεργειακό πρόβλημα της Χώρας, οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και ο Λιθάνθρακας" . Η εκδήλωση - ημερίδα σκεφτόμαστε να είναι ως εξής : Να καλέσουμε δύο - τρεις εισηγητές από την Πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας και τις δύο μεγαλύτερες ΜΚΟ για το περιβάλλον την Greenpeace και το WWF και από την πανελλαδική κίνηση "πολίτες κατά του λιθάνθρακα". Επίσης με την ευκαιρία της επίσκεψης στην Ελλάδα φίλων από το Ensdrorf της Γερμανίας (θα παραβρεθούν στο συνέδριο που διοργανώνει η κίνηση "πολίτες κατά το λιθάνθρακα" στην Αθήνα 21-22-23 Νοεμβρίου). Να καλέσουμε φορείς της αυτοδιοίκησης και άλλους οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς και ασφαλώς τους πολίτες του Νομού. Υπάρχει μια σκέψη να διοργανωθεί η εκδήλωση με την στήριξη της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και του Δήμου Χαλκίδας, ώστε να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη συμμετοχή από φορείς της αυτοδιοίκησης και να καλύψουν και τα έξοδα της ημερίδας.
Τι σκεπτικό της πρότασης στηρίζεται στην επικαιρότητα του θέματος και της κρισιμότητας που παίρνει η μάχη στο Αλιβέρι με τη μονάδα λιθάνθρακα.
Περιμένουμε τις σκέψεις σας και τις προτάσεις σας έως τις 3 Νοεμβρίου ώστε αν αποφασίσουμε να κάνουμε την εκδήλωση - ημερίδα να προλάβουμε να την οργανώσουμε σωστά.
Από την Γραμματεία του Δικτύου
Χαλκίδα 31-10-2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
26 σχόλια:
Σκέψεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας : Είναι η απάντηση στο ενεργειακό πρόβλημα και στην καύση των στερεών καυσίμων ;
Αφορμή για τις σκέψεις που ακολουθούν μου έδωσε κάποια συζήτηση με έναν φίλο για τα αιολικά πάρκα και γενικά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ) και ποια μπορεί να είναι η θέση ενός συνειδητοποιημένου ενεργού πολίτη που σκέπτεται παγκόσμια και δρα τοπικά για τη σωτηρία του κοινού μας σπιτιού, του πλανήτη μας.
Τι προτείνουν όσοι αντιτίθενται στα στερεά καύσιμα (λιθάνθρακα κ.λ.π.) για την αντιμετώπιση του ενεργειακού προβλήματος της χώρας ; Δεν θα ανάβουμε τα κλιματιστικά το καλοκαίρι με τις θερμοκρασίες Αφρικής που πλέον καθιερώνονται στη χώρα μας ; Ή θα κλείσουμε τα εργοστάσια για να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ; Τα ερωτήματα είναι πραγματικά και χρειάζεται ρεαλιστική προσέγγιση και όχι ευχολόγια.
Ας δεχθούμε μια βασική υπόθεση για να συνεννοηθούμε. Την υπόθεση ότι έχουμε πρόβλημα με το περιβάλλον ως πλανήτης και πρέπει να δεχθούμε τουλάχιστον τις δεσμεύσεις του Κιότο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει αναλάβει η χώρα μας.
Οι υποστηρικτές του λιθάνθρακα λένε ότι η χρήση του στο ενεργειακό μίγμα της χώρας είναι απαραίτητη για να αποφύγουμε μια κατάρρευση του συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και ταυτόχρονα μπορούμε να είμαστε συνεπείς με τις υποχρεώσεις μας για τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Ταυτόχρονα λένε ναι – στα λόγια – στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αλλά σημειώνουν ότι επειδή δεν μπορούν να σηκώσουν ούτε μακροπρόθεσμα το κύριο βάρος της ηλεκτρπαραγωγής, χρειαζόμαστε τα στερεά καύσιμα δηλαδή το λιθάνθρακα.
Οι πολέμιοι του λιθάνθρακα λέμε ότι η χρήση του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μίγμα της χώρας θα αυξήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, θα επιδεινώσει την περιβαλλοντική κατάσταση της χώρας και τελικά δεν θα μπορέσουμε να ικανοποιήσουμε ως χώρα τις διεθνείς δεσμεύσεις για τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου. Ταυτόχρονα λέμε ότι πρέπει να ενισχυθούν οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειες ώστε προοπτικά να καταστούν ο κύριος παράγοντας της ηλεκτροπαραγωγής στη χώρα μας.
Όσον αφορά την αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου από την χρήση του λιθάνθρακα, μια μονάδα σαν αυτή που σχεδιάζουν να κάνουν στο Αλιβέρι, των 800 MW, ακόμα και με τα πιο σύγχρονα συστήματα αντιρύπανσης και με τις υψηλότερες αποδόσεις θα προσθέτει κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα 3.5 χιλιάδες τόνους οξειδίων το αζώτου, 2.5 χιλιάδες τόνους διοξειδίου του θείου, 336 τόνους αιωρούμενων σωματιδίων, 4.5 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Φαντάζεστε τι θα γίνει από τις οκτώ σχεδιαζόμενες μονάδες λιθάνθρακα ; Ας μην αναφέρουμε άλλα νούμερα για την οικονομία του σημειώματος και να πούμε για το επιχείρημα των υποστηρικτών του λιθάνθρακα, για την χρήση νέων τεχνολογιών δέσμευσης και αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα στη γη. Τεχνολογία η οποία βέβαια θα είναι διαθέσιμη το 2030, δηλαδή πολύ αργά για τη χώρα μας και τις δεσμεύσεις της για το 2020. Ας υποθέσουμε όμως ότι τεχνολογικά μπορούμε να επιτύχουμε κάποια στιγμή την δέσμευση και την αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα στη γη, γιατί και η εφικτότητα αυτής της τεχνολογίας, αμφιβητείται έντονα από πολλούς επιστήμονες και ήδη αρκετοί παραγωγοί ενέργειας έχουν παραιτηθεί από τις συγκεκριμένες έρευνες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι μπορούμε αλήθεια να υιοθετήσουμε μια τέτοια πολιτική χωρίς κανένα πρόβλημα ; Θα αποθηκεύουμε εκαταμύρρια τόννους διοξείδιο του άνθρακα στα έγκατα της γης για πόσο ; Τι θα γίνει σε πενήντα, σε εκατό σε χίλια χρόνια ; Και αν γίνει κάποια ατύχημα ; Και αν απελευθερωθούν για κάποια σοβαρή αιτία π.χ. σεισμός, τέτοιες μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, μπορούμε να συνηδειτοποιήσουμε τις συνέπειες. Θα αναφέρω μόνο ένα παρόμοιο περιστατικό που έχει καταγραφεί. Το 1986 στο Καμερούν πέθαναν 1700 άνθρωποι και χιλιάδες βοοειδή σε απόσταση 25 χιλιομέτρων, όταν μετά από μια έκρηξη ενός ηφαιστείου απελευθερώθηκαν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που είχαν συγκεντρωθεί στο βυθό μιας λίμνης. (Περισσότερα στην διεύθυνση, www.greenpeace.org/greece/press/118523/ccs).
Πρωταρχικό όμως θέμα στο ενεργειακό πρόβλημα της χώρας είναι η εξοικονόμηση της ενέργειας. Ενα θέμα που αφορά όλους μας. Από τις επιχειρήσεις και τους οργανισμούς έως τον τελευταίο πολίτη αυτής της χώρας. Στο θέμα αυτό χρειάζεται να γίνει μια πραγματική επανάσταση. Ξεκινώντας από την οικογένεια και το σχολείο, στο φιλικό μας περιβάλλον, στην αξιοποίηση της βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής και μια σειρά άλλα μέτρα που έχουν προτείνει έγκυρες μελέτες για την εξοικονόμιση της ενέργειας, στα δίκτυα μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, στις απώλειες ενέργειας στις μονάδες παραγωγής κ.λ.π. Σε ατομικό επίπεδο ο κάθε πολίτης παίρνοντας απλά μέτρα, όπως τους λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας, την φειδωλή χρήση των φωταγωγήσεων των σπιτιών μας και τον περιορισμό κάθε ενεργοβόρας δραστηριότητας με ελάχιστο ώφελος. Αυτά μπορούν να γίνουν με ένα απλό κλικ στις καθημερινές μας συνήθειες.
Από την πλευρά της πολιτείας χρειάζονται συγκεκριμένες πολιτικές που θα ενισχύσουν την εξοικονόμηση της ενέργειας, όπως κίνητρα για τις ενενδύσεις που θα χρειαστούν να γίνουν σε μεγάλα ενεργοβόρα κτιριακά συγκροτήματα, ως και μέτρα θεσμικού χαρακτήρα για τις νέες οικοδομές.
Ως δεύτερο στοιχείο της ενεργειακής μεταρρύθμισης είναι η αποφασιστική εισαγωγή των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στο ενεργειακό μίγμα της χώρας, ώστε προοπτικά να αποτελέσουν τον βασικό παράγοντα της ηλεκτροπαραγωγής. Στην μεταβατική φάση από την απεξάρτηση από τα στερεά καύσιμα προς τις ΑΠΕ, θα χρειαστεί να αξιοποιηθεί το φυσικό αέριο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι μονάδες φυσικού αερίου είναι η απάντηση στον λιθάνθρακα, επειδή είναι κατά ένα ποσοστό λιγότερο ρυπογόνες από τον λιθάνθρακα.
Όμως η μέχρι σήμερα εμπειρία των πολιτών από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων (ανεμογεννητριών) κάθε άλλο παρά θετικά συναισθήματα δημιουργεί. Η εσπευσμένη και άναρχη εγκατάστασή τους χωρίς καμιά ουσιαστική μελέτη για την χωροθέτησή τους, χωρίς καμιά διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών, έχει δημιουργήσει ένα αρνητικό προηγούμενο που καθιστά επιφυλακτικές τις τοπικές κοινωνίες απέναντι στις ΑΠΕ.
Θέματα πολύ σοβαρά που όμως δεν αναιρούν την αξία των ΑΠΕ και την αξιοποίησή τους στην ηλεκτροπαραγωγή της χώρας μας.
Απαιτούνται όμως νέα μέτρα και νέες πολιτικές. Μελέτες που θα εκπονηθούν και θα αξιολογήσουν τις περιοχές εγκατάστασης των αιολικών πάρκων και των φωτοβολταϊκών συστημάτων, θα καθορίζουν τα πλαίσια και τους όρους της εγκατάστασής τους, με βασικές αρχές την βιωσιμότητα και την αειφορία. Που θα προβλέπουν την βέλτιστη προσαρμογή τους στο φυσικό τοπίο και δεν θα το παραποιούν, όπως για παράδειγμα κάνουν ίσως αυτές οι τερατώδεις ανεμογεννήτριες που έχουν εγκατασταθεί σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου και δεν έχουν τελικά καμιά σχέση με το αιγαιοπελαγίτικο τοπίο. Και κυρίως διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες. Εδώ ο ρόλος της τοπικής αυτοδιοίκησης και των δύο βαθμών είναι καθοριστικός, αφού από τα δημοτικά και νομαρχιακά συμβούλια εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι εγκατάστασης αιολικών πάρκων και φωτοβολταϊκών συστημάτων.
Αυτά τα σοβαρά θέματα όμως δεν ακυρώνουν και δεν μπορούν να μας οδηγήσουν να απορρίψουμε τις ΑΠΕ. Είναι σαν απορρίπτουμε την παραγωγή ζεστού νερού από τους ηλιακούς συλλέκτες του σπιτιού μας. Αντίθετα θα έλεγα. Χρειάζεται με τους όρους που προδιέγραψα, να δωθεί η δυνατότητα σε όλους μας να παράγουμε στο σπίτι μας την ενέργεια που χρειαζόμαστε. Ναι να δοθούν κίνητρα και ο καθένας μας να τοποθετήσει ένα μικρό φωτοβολταϊκό σύστημα στο σπίτι του και να παράγει το ρεύμα που χρειάζεται. Και γιατί όχι, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι συνεταιρισμοί που έχουν στην κατοχή τους τεράστιες εκτάσεις οι οποίες δεν αξιοποιούνται για αγροτικές εκμεταλλεύσεις, να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα – με τους όρους όμως που προδιαγράψαμε – παραγωγής ενέργειας και να τροφοδοτούν το εθνικό δίκτυο διανομής. Ένα σύστημα πολυπολικό, πολυκεντρικό, καταμερισμένο σε όλη την επικράτεια είναι το σφαλέστερο και πιο αποκεντρωμένο σύστημα που μπορεί να διασφαλίσει την ενεργειακή επάρκεια της χώρας τα επόμενα χρόνια. Αυτά σε συνδυαμό και με τις υπόλοιπες μερφές παραγωγής ενέργειας (γαιωθερμία, κυματική ενέργεια, μικρά υδρουλεκτρικά, βιομάζα κ.ά.) για τις επόμενες δεκαετίες, με συνεχή μείωση των στερεών καυσίμων από το ενεργειακό μίγμα, είναι οι προϋποθέσεις για την επίτευξη των δεσμέυσεων της χώρας μας και την βιωσιμότητα του πλανήτη μας.
Χαλκίδα 31-10-2008
Κώστας Χαϊνάς
ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ. ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΟΜΟ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΑΡΓΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ. ΘΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ MAIL ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΓΚΗ ΠΑΝΤΩΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ.
Φιλικά
Μαύρο Πιπέρι
Το μήνυμα απο το Μαύρο Πιπέρι το λάβατε και το δημοσιεύσατε. Το δικό μας μήνυμα ίσως να πάει ακόμη πιο κόντρα και να μην δημοσιεύεται....
Το δίκτυο πρέπει να είναι δίκτυο Ευβοϊκών συλλόγων και όχι αντιπροσώπων εταιριών ή επιστημόνων ή ξεπουλημένων ΜΚΟ απο μεγάλες πολυεθνικές, όπως η Greenpeace. Συγνώμη αλλά σε αυτή την εκδήλωση δεν θα συμμετάσχουμε με αυτούς τους παρεβρίσκοντες και με ανθρώπους που ισχυρίζονατι πως το χρήμα αυτών των μονοπωλιακών πολυεθνικών κολοσσών των ΑΠΕ, που δήθεν δίνονται στις τοπικές κοινωνίες ή στους ανάλογους Δήμους πρέπει να μπαίνουν πάνω απο την προστασία των δασών και των βουνοκορφών μας απο τις μπουλντόζες τους.
Αφουγκραστείτε απλά τις τοπικές κοινωνίες που κραυγάζουν δίπλα σας. Πηγέντε και ρωτήστε του Καρυστινούς και τους Στυραίους. Το παραμύθι της Ανάβρας, της Λαμουέλας και όποιας άλλης σαν αυτή δεν περνάει. Όχι τουλάχιστον σε εμάς....
Με αγωνιστική τιμή,
Π.Φ.Μ.Π.ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΗΛΙΟΥ ΕΥΒΟΙΑΣ
Πριν το προηγούμενο μήνυμα μας που σας στείλαμε χτες, σας είχαμε στείλει και άλλο ένα με απόψεις πάνω σε θέματα των ΑΠΕ και πολύ περισσότερο που αφορούν τις αιολικές βιομηχανίες. Δεν το στείλαμε για να πείσουμε εσάς αλλά για να το μεταφέρετε και στα υπόλοιπα μέλη του Δικτύου. Το μεταφέρατε;
Όπως θα γνωρίζετε, το θέμα των ΑΠΕ μας απασχολεί εδώ και περίπου 3 χρόνια, απο την στιγμή δηλαδή που τέθηκε θέμα εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην ευρύτερη περιοχή του Πηλίου Ευβοίας και γενικότερα στην κορεσμένη και κατεστραμμένη απο αυτές, Εύβοια αλλά και στην καταπράσσινη βόρεια Εύβοια. Παρουσιάσαμε προτάσεις μπροστά σε πανευβοϊκές συσκέψεις, θέσαμε το ζήτημα σε επίπεδο βουλής, δημοσιοποιήσαμε απόψεις σε τοπικά και πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Ουδέποτε λάβαμε στήριξη απο κανένα δίκτυο, ή όποια άλλη κίνηση ενεργών πολιτών, ή ΜΚΟ κλπ. Είμαστε ερασιτέχνες που σημαίνει δεν πληρωνόμαστε γι'αυτό που κάνουμε. Δεν επιδιώκουμε οποιοδήποτε χρηματικό όφελος ιδιωτικό ή συλλογικό ή τοπικό. Το μόνο που επιδιώκουμε είναι να επιδείξουμε σε μικρούς και μεγάλους, παλιούς και νέους, δεξιούς και αριστερούς, πως καπιταλισμός δηλαδή κέρδος και οικολογία-άνθρωπος-φύση πάνε χώρια.
"Καλός και κακός καρκίνος δεν υπάρχει."
Με αφορμή τις επιθέσεις πολιτών των Ρομπέν των Φτωχών ( όπως τους βάφτισαν δημοσιογράφοι-νονοί) σε super market ,την λεηλασία , και την διανομή προιόντων στις λαικές αγορές ,το τελευταίο διάστημα ο Τζίμης Πανούσης ορθώς ομιλεί…αν και καθήμενος …
"Ερ:Είστε υπέρ του ακτιβισμού, των Ρομπέν των Φτωχών;
Μου αρέσει πολύ, ήμουν και εγώ, έχω κάνει Ρομπέν των Χαζών. Οι φτωχοί, οι χαζοί, μαζί όλοι πρέπει να είναι. Τέτοια πράγματα πρέπει να γίνονται. Έτσι λύνονται τα θέματα,αλλά και με τις πορείες, τις διαδηλώσεις. Δεν λύνονται με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Έλεος, δεν υπάρχει πιο γελοίο ανέκδοτο: μη κυβερνητικές οργανώσεις με χρηματοδότηση από το κράτος. Είναι ντροπή. Και αυτό το παραμύθι για την οικολογία μου τη δίνει.
Ερ:Δηλαδή;
Ολη αυτή η μοντερνιά «μην πετάξεις το μπουκάλι, μη βάλεις τη λάμπα, κλείσε την τηλεόραση». Ο καπιταλισμός μας δημιουργεί τύψεις ότι εμείς φταίμε για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, ενώ αυτός μας βομβαρδίζει με πλουτώνιο και φταίει ο καημένος που άφησε την τηλεόραση και την τοστιέρα να περιμένουν. Είναι αυτή η οικολογία Αλ Γκορ, Αλ Αφούζου, Αλ Καπόνε. Τη σιχαίνομαι. Πιστεύω ότι τα θέματα είναι πολιτικά. Τι Greenpeace και πράσινα άλογα, που παίρνουν και στο λαιμό τους πολύ νεολαία. Τι να κάνω, να σώσω την αρκούδα; Σταμάτησε πρώτα την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μετά σώσε την αρκούδα. Αλλά πώς θα τη σώσεις αν δεν έχεις να φας;
Eρ:Προκλητικό ακούγεται αυτό, κυρίως στη χώρα μας που έχει υποφέρει από τις μεγάλες πυρκαγιές…
Δεν είναι καθόλου προκλητικό και πρέπει να σου πω ότι ο Καραμανλής, που έκαψε όλη την Ελλάδα, ξαναβγήκε εξαιτίας του συστήματος των Πράσινων Οικολόγων. Αυτοί του έδωσαν την αυτοδυναμία.
Eρ:Την άφησε να καεί εννοείτε;
Ναι, αφού έβαλε την αγροφυλακή με τα νεροπίστολα να σβήσει τις φωτιές. Δεν δουλεύει τίποτα. Δεν είναι υπό διάλυση τα πράγματα, είναι ήδη διαλυμένα. Και εμείς λέμε να φυτέψουμε δεντράκια… Δεν γίνονται έτσι τα πράγματα, χρειάζονται ριζικές αλλάγες. Ο καπιταλισμός είναι αντιοικολογικός από τη φύση του. Καλός και κακός καρκίνος δεν υπάρχει."
απόσπασμα απο την συνέντευξη του Τζίμη Πανούση στην Lifo και την δημοσιογράφο Κατερίνα Ανέστη.
Δελτίο Τύπου 5 Νοεμβρίου 2008
Η Ελλάδα του 2050: Καθαρή ενέργεια, χαμηλές εκπομπές, βιώσιμη ανάπτυξη
Η Ελλάδα είναι σε θέση να υιοθετήσει εγκαίρως τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και να ανταποκριθεί στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής, μειώνοντας τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στα πλαίσια που προτείνει η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC)[1]. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει, μεταξύ άλλων, η νέα επιστημονική έκθεση της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς «Λύσεις για την κλιματική αλλαγή: όραμα βιωσιμότητας για την Ελλάδα του 2050», που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Η έκθεση του WWF Ελλάς προτείνει το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα και τις δέσμες μέτρων που μπορεί να υλοποιήσει, προκειμένου να τηρήσει τις μελλοντικές δεσμεύσεις της, να μπει ενεργά στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής και να μειώσει εγκαίρως τις εκπομπές της, μεγιστοποιώντας με αυτό τον τρόπο τα οφέλη και περιορίζοντας το όποιο βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος.
Σύμφωνα με τα πορίσματα της έκθεσης, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να μειώσει τις εκπομπές της ως το 2050 κατά 67% σε σχέση με το έτος βάσης 1990 χωρίς να επηρεαστεί η οικονομική της ανάπτυξη[2]. Η μείωση αυτή αντιστοιχεί στην έκλυση μόλις 36 εκ. τόνων ισοδύναμου διοξειδίου του άνθρακα (CO2eq)[3] στην ατμόσφαιρα το 2050 – από 109 εκ. τόνους που ήταν το 1990.
Για να γίνει εφικτή αυτή η μείωση, το «όραμα βιωσιμότητας» προτείνει μια σειρά από άμεσα εφαρμόσιμες πολιτικές και μέτρα σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Ειδικά για τον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής, που συμβάλλει τα μέγιστα στην κλιματική αλλαγή, προτείνεται η μετάβαση σε ένα μοντέλο που δίνει έμφαση στον περιορισμό της ζήτησης, στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών (ΑΠΕ). Συγκεκριμένα, η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα του 2050 θα μπορούσε να ανέρχεται σε μόλις 73.000 GWh, καλυπτόμενη από ΑΠΕ κατά 58%, από φυσικό αέριο κατά 23%, ενώ θα έχει περιοριστεί σημαντικά η χρήση λιγνίτη (μόλις 16%). Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών στην ηλεκτροπαραγωγή κατά 93% έως το 2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
Άλλοι τομείς με μεγάλα περιθώρια μείωσης των εκπομπών είναι τα κτίρια και οι μεταφορές. Έτσι, έως το 2050, οι εκπομπές από τον τομέα των κτιρίων μπορούν να μειωθούν κατά 93% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, ενώ οι δράσεις στον τομέα των μεταφορών θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των εκπομπών κατά 55%. Στην έκθεση τονίζεται, επίσης, η σημασία της εξοικονόμησης ενέργειας, καθώς τα μέτρα βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης σε όλους τους τομείς ευθύνονται για το 54% των μειώσεων εκπομπών.
Το κόστος υλοποίησης των προτεινόμενων παρεμβάσεων εκτιμάται σε περίπου 0,7% του ΑΕΠ της χώρας το 2050, το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απαγορευτικό, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι το κόστος της απραξίας θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Ο υπολογισμός των δαπανών δε λαμβάνει υπόψη τα περιφερειακά οφέλη που σίγουρα θα προκύψουν από τη μειωμένη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων και από την έγκαιρη αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής.
«Με συγκεκριμένα στοιχεία και τεκμηριωμένες προτάσεις, το WWF οραματίζεται μια Ελλάδα της καθαρής ενέργειας, των χαμηλών εκπομπών άνθρακα και της βιώσιμης ανάπτυξης», τονίζει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς. «Η χώρα μας μπορεί να ανταποκριθεί δυναμικά στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής - αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο όραμα, η πολιτική βούληση και ο σχεδιασμός που να βλέπει πέρα από τον χρονικό ορίζοντα τετραετίας», καταλήγει ο κ. Καραβέλλας.
Την έκθεση του WWF Ελλάς χαιρετίζει ο Επίτροπος Περιβάλλοντος της ΕΕ, κ. Σταύρος Δήμας, ο οποίος προλογίζει την έντυπη μορφή της, τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Η συγκεκριμένη έκθεση είναι από τις πιο σημαντικές εργασίες που έχουν εκπονηθεί ως τώρα στο πλαίσιο καταγραφής των δράσεων που μπορεί να αναλάβει μια χώρα σαν την Ελλάδα για να συνεισφέρει στην κοινή προσπάθεια αντιμετώπισης της παγκόσμιας κλιματικής πρόκλησης».
Επισυνάπτεται η πολιτική σύνοψη της έκθεσης. Για περισσότερα στοιχεία επισκεφτείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση:
Δείτε τις δηλώσεις του Αχιλλέα Πληθάρα, Υπεύθυνο εκστρατειών πολιτικής, στο YouTube: http://uk.youtube.com/wwfgrwebtv
Περισσότερες πληροφορίες:
Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής WWF Ελλάς, 210 3314893, 6982471721, d.karavellas@wwf.gr
Αχιλλέας Πληθάρας, Υπεύθυνος εκστρατειών πολιτικής WWF Ελλάς, 210 3314893, 6974029295, a.plitharas@wwf.gr
Σημειώσεις προς συντάκτες:
1. Για την εκτίμηση της εξέλιξης των εκπομπών της χώρας έως το 2050, το WWF Ελλάς βασίστηκε σε δυο σενάρια εργασίας: το σενάριο αναφοράς και το σενάριο ‘παγωμένων επιδόσεων’. Το σενάριο αναφοράς περιλαμβάνει πολιτικές οι οποίες υλοποιούνται αυτήν την περίοδο, ενώ το σενάριο ‘παγωμένων επιδόσεων’ δημιουργήθηκε θεωρώντας ότι από σήμερα και έως το 2050, δε θα ληφθεί κανένα μέτρο για την κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με το σενάριο αναφοράς, οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου στην Ελλάδα το 2050 θα αγγίξουν τους 228 εκ. τόνους CO2, ενώ στο σενάριο ‘παγωμένων επιδόσεων’ οι εκπομπές CO2 το 2050 θα φτάσουν τους 328 εκ. τόνους.
2. Οι πολιτικές παρεμβάσεις και τα μέτρα που αναφέρονται στην έκθεση του WWF Ελλάς μπορούν να χωριστούν σε δυο κατηγορίες: Εκείνα που είναι δυνατό να εφαρμοστούν άμεσα (προσιτά μέτρα), όπως η μαζική προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η ενθάρρυνση της χρήσης μέσων μαζικής μεταφοράς, και εκείνα που προάγουν την καινοτομία (καινοτόμα μέτρα), όπως η κατασκευή κτιρίων μηδενικής ενέργειας και η θέσπιση ‘πράσινων’ κριτηρίων στις δημόσιες προμήθειες.
3. Η έκθεση «Λύσεις για την κλιματική αλλαγή: όραμα βιωσιμότητας για την Ελλάδα του 2050» θα αποσταλεί από το WWF Ελλάς προς τους πολιτικούς αρχηγούς, τους αρμόδιους Υπουργούς και σε πληθώρα φορέων που συμμετέχουν στη διαμόρφωση της εθνικής ενεργειακής πολιτικής.
4. Για τη χρήση σχημάτων και διαγραμμάτων της έκθεσης, καθώς και για κάθε άλλο επικοινωνιακό υλικό, μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κ. Μαρίτα Παντέρη, Υπεύθυνη Τύπου WWF Ελλάς, τηλ. 210 3314893, m.panteri@wwf.gr
[1] Η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή έχει αποφανθεί πως οι ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου οφείλουν έως το 2050 να έχουν μειώσει τις εκπομπές τους κατά τουλάχιστον 60-80%.
[2] Λαμβάνεται ως δεδομένο ότι ο περιορισμός των εκπομπών θα συνυπάρξει με την απρόσκοπτη ανάπτυξη της χώρας, θεωρώντας ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα συνεχιστεί με ρυθμό 3% έως το 2020, για να μειωθεί ύστερα στο 1,5% ετησίως από το 2020 έως το 2050, προσεγγίζοντας έτσι το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
[3] Το ισοδύναμο CO2 είναι μια μονάδα μέτρησης όλων των αερίων θερμοκηπίων, όπως το μεθάνιο (CH4), το υποξείδιο αζώτου (N2O) και το διοξείδιο του άνθρακα (CO2), που έχει δημιουργηθεί με βάση το Δυναμικό Παγκόσμιας Θέρμανσης του πλανήτη (GWP) κάθε αερίου θερμοκηπίου.
Γελοιότητες και ξεφτιλισμός της έννοιας του Συλλόγου και της Κοινωνίας των πολιτών,
Ποτέ μην σώσουν να συμμετέχουν
Οι απόψεις τους κατάσσονται εκτός της λογικής και στρατηγικής για την αειφόρο ανάπτυξη
Γιάννης
Οι ΑΠΕ μας ταλαιπωρούν στην Εύβοια και έπεται συνέχεια. Συνολικά μετράμε 34 ΑΠ στην Ν. Εύβοια και πρόκειται να μπουν ακόμη 20 γι αυτό κατασκευάζεται νέα γραμμή υψηλής τάσης (Πολυπόταμος - Πλατανιστός). Αυτό που μας ενοχλεί ιδιαίτερα ως ΣΠΠΕΝΚ είναι τα 16 ΑΠ που σχεδιάζονται εντός του NATURA της Οχης. Πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι το τέλος της προστατευόμενης περιοχής (Τοπος Κοινοτικής Σημασίας). Θα πάθει τόση ζημιά που δεν θα αναγνωρίζουμε την Οχη και τον Καβοντόρο όπως τον ξέραμε. Εχουμε δει παρόμοια καταστροφή στον κόλπο Καρύστου με τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και την άναρχη ιδιωτική δόμηση...
Δεν λέμε κάθετα όχι στις ΑΠΕ, αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητά τους. Ομως η δική μας λογική λέει ότι δεν μπορούμε να διαλύσουμε σπάνια τοπία για να παράγουμε μερικά MW ενέργειας που θα μπορούσαμε να τα πάρουμε κι αλλιώς: εξοικονόμηση ενέργειας, οικιακές ΑΠΕ, ενεργειακά αποδοτικά σπίτια και συσκευές (π.χ λάμπες και όχι μόνο). Αυτά όμως απαιτούν οργάνωση από την πλευρά του κράτους και ενημέρωση όλων των πολιτών για την κρισιμότητα του ζητήματος της ενέργειας.
Πιστεύουμε ότι χρειάζεται διάλογος με όλους πάνω στο θέμα της ενέργειας και είναι θετικό ότι άρχισε έστω κι αργά.
Θανάσης Μπινιάρης
Γραμματέας ΣΠΠΕΝΚ
(Σύλλογος Περιβάλλοντος Ν. Καρυστίας)
Mε αφορμή των θέσεων που εκφράστηκαν μέσα από την ηλεκτρονική αλληλογραφία (Μαύρο Πιπέρι -ΠΦΜΠ Πηλίου) θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους τους εαισθητοποιημένους πολίτες. Στην παρούσα φάση που βρισκόμαστε με ανοιχτά τα μέτωπα σε όλα τα επιπεδα που αφορούν το περιβάλλον πιστεύω ότι η σύμπνοια , η αλληλεγγύη και η καλή πρόθεση πρέπει να υπερκεράσουν και να εξοβελίσουν όποιες διαφορές υπάρχουν από το ιδεολογικό πλαίσιο που αυτές τις αναδεικνύουν.Είναι επιτακτική η ανάγκη για ενότητα στην επίτευξη των στόχων και για την αποτελεσματικότητα που μπορούν να έχουν αυτές οι προσπάθειες των ενώσεων πολιτών.
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Σταματάς Νίκος
Σ.ΔΑ.Π.ΠΕ ΚΥΜΗΣ
http://sdappe-kimis.pblogs.gr/
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΥΜΗΣ
Το ακόλουθο κείμενο είναι μία πρώτη απάντηση-θέση την οποία ασπαζόμαστε εν σχέσει με το θέμα της εγκατάστασης Αιολικών Πάρκων στα ευαίσθητα οικοσυστήματα της Ελλάδας και ιδίως της νησιωτικής Ελλάδας.
Το κείμενο δεν είναι δικό μας, αλλά του κ. Δεκλερή, επιφανούς δικαστού και του ανθρώπου που έχει ίσως παίξει τον σημαντικότερο ρόλο στην διαμόρφωση μιας περιβαλλοντική νομολογίας στην Ελλάδα.
ΣΔΑΠΠΕ ΚΥΜΗΣ
----------
Αιολικά Πάρκα: Η Εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων στα νησιά των Κυκλάδων, του Μ. Δεκλερή
Το Επιμελητήριο έχει ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό, ειδικώς για τα μικρά νησιά, με την από 30.6.2004 Γνωμοδότησή του, εξ αφορμής της σχεδιαζομένης εγκαταστάσεως αιολικών πάρκων στην Άνδρο, ένθα έκρινε συνολικώς το ζήτημα τούτο εν σχέσει με το καθεστώς ηυξημένης προστασίας των μικρών νήσων ως ευαισθήτων οικοσυστημάτων υποκειμένων υποχρεωτικώς μόνον εις ηπίαν διαχείριση (Agenda ’21-Κεφ.17, 1992), Διακηρύξεις Barbados (1994) και Minorca (1997). Εξ άλλου το όλο πρόβλημα των αιολικών πάρκων έχει ερευνηθεί επίσης από το Επιμελητήριο στο πρόσφατο παρελθόν στην από 25.9.2002 Γνωμοδότησή του προς την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ευβοίας, ένθα το ζήτημα τούτο αποτελεί σοβαρό πρόβλημα.
Το Επιμελητήριο κρίνει αναγκαίο να επισύρει την προσοχή των αρμοδίων κρατικών υπηρεσιών ότι πρέπει να αποφευχθεί η σύγχυση μεταξύ του οικολογικού σκοπού των πάρκων αυτών (παραγωγή καθαράς ενεργείας) και της βλάβης την οποία συνεπάγονται για το περιβάλλον οι τεράστιες ανεμογεννήτριες των πάρκων αυτών, που συνιστούν πράγματι βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής οχλήσεως για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Οι νήσοι των Κυκλάδων έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον των επενδυτών λόγω του υψηλού αιολικού δυναμικού των. Αλλά, κατά το Σύνταγμα και το διεθνές ειδικό καθεστώς προστασίας των μικρών νησιών, το Κυκλαδικό φυσικό και πολιτιστικό κεφάλαιο, και ιδίως το αισθητικό τοπίο, είναι πολυτιμότερα έννομα αγαθά, απολαύοντα προστασίας έναντι και αυτών τούτων των αιολικών πάρκων.
Οι εκ του εξωτερικού εισαγόμενες ανεμογεννήτριες, σχεδιασθείσες στις ξένες χώρες της παραγωγής των, είναι εντελώς ασυμβίβαστες προς την μικρή κλίμακα του ελληνικού νησιωτικού τοπίου. Τυχόν εγκαθιστάμενες στους τόπους προτιμήσεως των επενδυτών, συνεπάγονται καταστροφή του αντιστοίχου πολιτιστικού, αισθητικού και φυσικού κεφαλαίου των νησιών μας, η οποία, βεβαίως, αποκλείεται από το Σύνταγμα του 1975 με το άρθ. 24 και την παγία νομολογία του ΣτΕ για την προστασία των μικρών νησιών ως ευαισθήτων οικοσυστημάτων.
Το ΣτΕ στο πρόσφατο παρελθόν απηγόρευσε τους πυλώνες της ΔΕΗ στα μικρά νησιά (Σύρος και Μύκονος) και ασφαλώς θα πράξει το ίδιο προκειμένου περί των τερατωδών ανεμογεννητριών. Το ζήτημα των αιολικών πάρκων είναι λεπτόν και κρίσιμο. Απαιτεί ειδική χωροταξία, ένθα προέχει το τιθέμενο ως άνω θέμα καταστροφής του νησιωτικού τοπίου. Επειδή δε το τοπίον είναι μέγιστον εθνικό πολιτιστικόν αγαθό, στο οποίο συνοψίζεται πολιτιστική ιστορία χιλιετιών, το Επιμελητήριο φρονεί αδιστάκτως ότι οι τερατώδεις ανεμογεννήτριες που κυκλοφορούν μέχρι σήμερα στο εμπόριο είναι απολύτως ασύμβατες με το ευαίσθητο και λεπτό νησιωτικό τοπίο, και άρα παράνομες και ανεπίτρεπτες.
Τα αιολικά πάρκα στην Ελλάδα θα γίνουν όπως απαιτεί η προστασία του περιβάλλοντος και όχι όπως συμφέρει τους επενδυτές. Το Επιμελητήριο θεωρεί μέγα και εθνικό κίνδυνο την εγκατάσταση αιολικών πάρκων κατά παράβαση των ανωτέρω αρχών.
ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ
Στις υποθέσεις που ακολουθούν παρατίθεται σύντομη περίληψη της βιωσίμου λύσεως που προτείνει η γνωμοδότηση του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος για τα Αιολικά Πάρκα:
25/9/2002. Νομική Γνωμοδότηση για την Βιωσιμότητά των αιολικών πάρκων. Εν όψει της αποτυχίας της απρογραμματίστου δημοσίας πολιτικής για την χρήση της αιολικής ενεργείας και ύστερα από αίτημα της Νομαρχίας Ευβοίας, το Επιμελητήριο κατήρτισε ολοκληρωμένη συστημική μελέτη για την βιώσιμη εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Χώρα μας κατά τρόπο συμβατό με την προστασία του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Το Επιμελητήριο υπέδειξε την χωροταξία των αιολικών πάρκων ως απαραίτητο συμπλήρωμα της χαρτογραφήσεως του αιολικού δυναμικού της Χώρας.
30/6/2004. Άνδρος: Αιολικά Πάρκα και στα μικρά νησιά; Η εν χρήσει και προερχομένη από Ευρωπαϊκές χώρες τεχνολογία των αιολικών πάρκων (ανεμογεννήτρια ύψους 120 μ., άνοιγμα πτερυγίων 65 μ.) είναι εκτός της κλίμακος του Ελληνικού νησιωτικού τοπίου και το προσβάλλει βάναυσα. Το αισθητικό τοπίο είναι το ύπατο κριτήριο της βιωσίμου χωροταξίας και, επομένως, η εγκατάσταση αιολικών πάρκων αποκλείεται στις ακτές και τα μικρά βουνά των νησιών, που διακρίνονται για την λιτή γραμμή των, την συμμετρία και την ποικιλομορφία των.
«Οχι αιολικά πάρκα σε δάση», λένε πολεοδόμοι - χωροτάκτες
Εμπλοκή στη χωροθέτηση ανεμογεννητριών θα δημιουργήσει το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, σύμφωνα με τον Σύλλογο Πολεοδόμων-Χωροτακτών. Οπως υποστηρίζουν οι πολεοδόμοι, το υπό διαβούλευση σχέδιο περιέχει πολλές κανονιστικές λεπτομέρειες, οι οποίες θα δημιουργήσουν προβλήματα κατά την πρακτική εφαρμογή. Επίσης αντιτίθενται στη δημιουργία αιολικών πάρκων και σε δάση.
Οι θέσεις του ΣΕΠΟΧ παρουσιάστηκαν χθες κατά τη διάρκεια ανοιχτής συζήτησης που διοργάνωσε για τις πτυχές του σχεδίου του ειδικού χωροταξικού για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Οι πολεοδόμοι εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τις αλλαγές που έχουν γίνει από το ΥΠΕΧΩΔΕ στο πρώτο σχέδιο, όπως τις αναφορές σε περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και στην αξιοποίηση της ενέργειας από τη θάλασσα. Ωστόσο οι πολεοδόμοι εξακολουθούν να εκφράζουν αντιρρήσεις για τα κριτήρια χωροθέτησης των ΑΠΕ.
«Το πλαίσιο είναι πολύ λεπτομερές, σε σημείο που δεν θα είναι εφαρμόσιμο», ανέφερε στην «Καθημερινή» ο πρόεδρος του ΣΕΠΟΧ Ηλίας Μπεριάτος. «Θα έπρεπε να δίνει τις γενικές κατευθύνσεις, οι οποίες στη συνέχεια να εξειδικεύονται από τον σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο». Τέλος ο ΣΕΠΟΧ εκφράζει τον προβληματισμό του για την επιλογή του πλαισίου να επιτρέψει τη δημιουργία αιολικών πάρκων σε δάση (αν δεν ανήκουν στον πυρήνα προστατευόμενης περιοχής), εξαιτίας των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων που έχουν τα σύνοδα σε ένα αιολικό πάρκο έργα. Και ζητούν να γίνει ουσιαστικός διάλογος στο συμβούλιο χωροταξίας.
Το Μανιφέστο του Darmstadt > H εμπειρία της Γερμανίας
Αιολικά Εργοστάσια: Το Μανιφέστο του Darmstadt
Το Μανιφέστο του Darmstadt που αφορά την εκμετάλλευση της Αιολικής Ενέργειας στη Γερμανία και υπογράφτηκε από εκατοντάδες πανεπιστημιακούς και συγγραφείς παρουσιάστηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1998 από την ομάδα πρωτοβουλίας για τη σύνταξή του.
Το Μανιφέστο απαιτεί την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων στην αιολική ενέργεια ώστε να μπει ένα τέλος στην εκμετάλλευσή της.Υποστηρίζει ότι η εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας προάγει έναν τύπο τεχνολογίας ελάχιστα σημαντικό για την παραγωγή ενέργειας, την εξοικονόμηση πόρων και την προστασία του κλίματος. Τα κεφάλαια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πολύ αποδοτικότερα για τη βελτίωση της απόδοσης των σταθμών παραγωγής, για τη διασφάλιση αποτελεσματικής κατανάλωσης ενέργειας και για τη χρηματοδότηση επιστημονικής έρευνας θεμελιωδών αρχών στον τομέα της ενέργειας.Πολλοί πολίτες, άνδρες και γυναίκες, ανησυχούν βλέποντας τη σταδιακή καταστροφή που προκαλείται από τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό αιολικών πάρκων. Αυτή η καταστροφή επηρεάζει τόσο το τοπίο, όσο και τις πόλεις και τα χωριά μας με τις περιβάλλουσες περιοχές, των οποίων η χαρακτηριστική εμφάνιση αντανακλά την εξέλιξή τους μέσα στην ιστορία του πολιτισμού.Το Μανιφέστο του Darmstadt απευθύνεται ιδιαίτερα σε πολιτικούς, εκείνους που ενδιαφέρονται για το πολιτιστικό μας καλώς έχειν, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η Σύνταξη του περιοδικού ΕΥΠΛΟΙΑ
ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΟΥ DARMSTADTΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η χώρα μας βρίσκεται στο σημείο να χάσει έναν πολύτιμο πόρο. Η επέκταση της βιομηχανικής εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας έχει αναπτύξει τέτοια δυναμική σε λίγα μόνο χρόνια ώστε υπάρχει τώρα σημαντικός λόγος ανησυχίας. Προωθείται ένας τύπος τεχνολογίας προτού εκτιμηθούν επαρκώς η αποτελεσματικότητα και οι συνέπειές της. Έχει επιτραπεί η βιομηχανική μεταμόρφωση πολιτιστικών τοπίων που εξελίχθηκαν μέσω αιώνων ή και ολόκληρων περιοχών. Οικολογικά και οικονομικά άχρηστες ανεμογεννήτριες, μερικές από τις οποίες στέκουν σε ύψος 120 μέτρων και είναι ορατές από πολλά χιλιόμετρα μακριά, δεν καταστρέφουν μόνο το χαρακτηριστικό τοπίο της πιο πολύτιμης εξοχής μας και των περιοχών διακοπών, αλλά επηρεάζουν εξίσου ριζικά την ιστορική όψη πόλεων και χωριών μας που μέχρι πρόσφατα είχαν τις εκκλησίες, τα παλάτια και τα κάστρα τους ως εξέχοντα χαρακτηριστικά που τους έδιναν χαρακτήρα σε ένα πυκνοκατοικημένο τοπίο. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποχρεώνονται να ζουν αφόρητα κοντά σε μηχανές καταπιεστικών διαστάσεων. Νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν σε έναν κόσμο όπου φυσικά τοπία κατακερματίζονται σε τραγικά απομεινάρια. Η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετίας του 1970 έκανε όλους να συνειδητοποιήσουν πολύ καλά το βαθμό στον οποίο εξαρτώνται οι βιομηχανικές κοινωνίες από μία εγγυημένη πηγή ενέργειας. Για πρώτη φορά το ευρύ κοινό συνειδητοποίησε το γεγονός ότι τα αποθέματα ορυκτών καυσίμων της γης είναι περιορισμένα και θα μπορούσαν να εξαντληθούν στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον αν συνεχιζόταν η χωρίς περιορισμούς κατανάλωση. Επιπροσθέτως επήλθε η αναγνώριση της ζημίας που προκαλείτο στο περιβάλλον από την παραγωγή και την κατανάλωση ενέργειας. Η απώλεια δέντρων λόγω μόλυνσης, το ατύχημα του πυρηνικού αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ, το κληροδότημα της ολοένα αυξανόμενης συσσώρευσης πυρηνικών αποβλήτων, οι κίνδυνοι μιας κλιματικής καταστροφής, ως αποτέλεσμα των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, έχουν όλα καθιερωθεί στη συνείδηση του κοινού ως παραδείγματα της αυξανόμενης πιθανής απειλής.
Ωστόσο το πραγματικό πρόβλημα της πληθυσμιακής αύξησης και πάνω απ’ όλα το συνεπακόλουθο φαινόμενο της κλιμακούμενης χρήσης γης και κατανάλωσης των αποθεμάτων πόσιμου νερού παραμερίζεται στο περιθώριο. Εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων δεν τυγχάνει πολιτικής αντιμετώπισης. Αντιθέτως, το δημόσιο ενδιαφέρον περιορίζεται ακόμη περισσότερο εστιάζοντας λιγότερο στην κατανάλωση ενέργειας συνολικά και συγκεντρώνοντας τους φόβους και την κριτική του πρωτίστως στην παραγωγή ηλεκτρισμού. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αναμφίβολα εδώ υφίστανται πυρηνικοί κίνδυνοι. Εντούτοις η ηλεκτρική ενέργεια παίζει έναν μάλλον μικρό ρόλο στο ισοζύγιο των πηγών ενέργειας. Στη Γερμανία τα τρία τέταρτα από την ενέργεια που καταναλώνεται αποτελείται από πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Αλλά είναι αυτές ακριβώς οι πηγές ενέργειας που θα εξαντληθούν γρηγορότερα. Αν υπήρχε πραγματικό ενδιαφέρον για τις μελλοντικές γενιές, τότε η άμεση, αποφασιστική δράση για την προστασία των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου θα ήταν επιτακτική. Αντ’ αυτού η κατανάλωση πετρελαίου παραμένει ίδια, και η ιδέα ότι δεν αφήνουμε τίποτα στα δισέγγονά μας διαλύεται με την ασαφή υπόθεση ότι μια μέρα θα υπάρξουν υποκατάστατα των ορυκτών καυσίμων. Από την άλλη πλευρά ο άνθρακας και ο λιγνίτης, που είναι οι βασικές πηγές ηλεκτρικής ενέργειας, είναι διαθέσιμα σε τέτοια αφθονία παγκοσμίως, και σε πολλές περιπτώσεις σε αποθέματα που παραμένουν ως τώρα ανεκμετάλλευτα, που η ηλεκτροπαραγωγή είναι εγγυημένη, ακόμη και με αυξανόμενη κατανάλωση για αιώνες, πιθανώς για μια περίοδο πάνω από χίλια χρόνια. Όσον αφορά την εξάντληση των πηγών ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, η ανάπτυξη ηλεκτροπαραγωγής χρησιμοποιώντας το άνεμο παρακάμπτει το πρόβλημα.
Παρότι η Γερμανία ηγείται των εξελίξεων στη χρήση αιολικής ενέργειας, δεν κατάφερε να υποκαταστήσει μέχρι σήμερα ούτε ένα πυρηνοκίνητο ή κινούμενο από άνθρακα σταθμό παραγωγής. Ακόμη και αν η Γερμανία συνεχίσει την ανάπτυξη προς αυτή την κατεύθυνση, δεν θα είναι δυνατόν να το πράξει ούτε στο μέλλον. Ο ηλεκτρισμός που παράγεται από αιολική ενέργεια δεν είναι σταθερός διότι εξαρτάται από μετεωρολογικές συνθήκες, αλλά η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος πρέπει να ευθυγραμμίζεται με την κατανάλωση όλες τις ώρες. Γι΄ αυτό το λόγο η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σημαντικό βαθμό ως υποκατάστατο των δυνατοτήτων των συμβατικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής.
Ανεπαρκής σημασία επίσης δίνεται στα επίπεδα των ρύπων. Ενώ μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν κυρίως οι εκπομπές διοξειδίου του θείου από τους σταθμούς που χρησιμοποιούσαν άνθρακα που λόγω ανεπαρκούς φιλτραρίσματος προκαλούσαν προβλήματα, τώρα είναι κυρίως η κίνηση στους δρόμους που μολύνει τα δασικά οικοσυστήματα με οξείδια και υποξείδιο του αζώτου. Επιπροσθέτως η απόδοση των ηλεκτροπαραγωγών σταθμών βελτιώνεται με την τεχνολογική πρόοδο και έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του επιπέδου των εκλυομένων ρύπων ανά μονάδα παραγόμενης ενέργειας. Το ίδιο ισχύει και για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, με αποτέλεσμα η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στη Γερμανία να ευθύνεται σήμερα μόνο για το ένα πέμπτο από τα αέρια του θερμοκηπίου που εκλύονται.
Η ενεργειακή δυνατότητα του ανέμου είναι συγκριτικά χαμηλή. Σύγχρονες ανεμογεννήτριες με επιφάνεια έλικας μεγέθους ενός γηπέδου ποδοσφαίρου παράγουν μόνο μικρά κλάσματα από την ενέργεια που παράγεται από συμβατικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Έτσι, με περισσότερες από πέντε χιλιάδες ανεμογεννήτριες στη Γερμανία παράγεται λιγότερο από ένα τοις εκατό της απαιτούμενης ηλεκτρικής ενέργειας ή ελάχιστα περισσότερο από ένα χιλιοστό της συνολικά παραγόμενης ενέργειας. Τα μεγέθη των ρύπων είναι παρόμοια για τον ίδιο λόγο. Η συνεισφορά από τη χρήση της αιολικής ενέργειας στην αποφυγή των αερίων του θερμοκηπίου είναι μεταξύ ενός και δύο χιλιοστών. Η αιολική ενέργεια λοιπόν δεν παίζει κανένα σημαντικό ρόλο στις στατιστικές που αφορούν τόσο την ενέργεια, όσο και τους ρύπους ή τα αέρια του θερμοκηπίου.
Ταυτόχρονα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψη το γεγονός ότι η οικονομική ανάπτυξη πάντα συνοδεύεται, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, από αυξανόμενη απαίτηση σε ενέργεια- παρ’ όλες τις προσπάθειες που γίνονται μέσω της τεχνολογίας για μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη μετατροπή και κατανάλωση της ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι επειδή συνεισφέρει ελάχιστα στις στατιστικές, η αιολική ενέργεια αγωνίζεται σ΄ έναν αγώνα εκ των προτέρων χαμένο σε μια οικονομική τάξη προσανατολισμένη στην ανάπτυξη.
Προς το παρόν η συνολική ενεργειακή κατανάλωση στη Γερμανία μεγαλώνει περίπου εβδομήντα φορές (!) γρηγορότερα από τη δυνατότητα παραγωγής της αιολικής ενέργειας.
Οι αρνητικές επιπτώσεις της αιολικής ενέργειας είναι τόσο υποτιμημένες, όσο είναι υπερτιμημένη η συνεισφορά της στις στατιστικές.
Η πτώση των τιμών των ακινήτων αντικατοπτρίζει την αντιλαμβανόμενη επιδείνωση της ποιότητας ζωής- όχι μόνο σε περιοχές κοντά σε ανεμογεννήτριες, αλλά ακόμη και σε ολόκληρο το Schleswig-Holstein. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι περιγράφουν τη ζωή τους ως αβάσταχτη όταν είναι κατ’ ευθείαν εκτεθειμένοι στις ακουστικές και οπτικές συνέπειες των αιολικών πάρκων. Αναφέρονται περιπτώσεις ατόμων που δηλώνουν ασθένεια και ανικανότητα για εργασία, αυξάνεται ο αριθμός παραπόνων για συμπτώματα, όπως αρρυθμίες και άγχος, που είναι γνωστά σαν αποτελέσματα υπόηχων (ήχοι συχνοτήτων κάτω από το κανονικό όριο ακουστικής λήψης). Ο κόσμος των ζώων επίσης υποφέρει από αυτή τη τεχνολογία. Στις ακτές της Βόρειας Θάλασσας και της Βαλτικής πουλιά εκδιώκονται από τις περιοχές που αναπαράγονται, κουρνιάζουν και τρέφονται. Αυτά τα φαινόμενα εκτοπισμού παρατηρούνται επίσης όλο και περισσότερο και στην ενδοχώρα. Από τη σκοπιά της Εθνικής Οικονομίας η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας απέχει πολύ από το να είναι η μεγάλη επιτυχία που συχνά ισχυρίζεται πως είναι. Τουναντίον, ασκεί πίεση στην οικονομία καθώς δεν είναι ακόμη κερδοφόρος λόγω χαμηλής ενεργειακής απόδοσης από τη μία πλευρά και υψηλά κόστη επένδυσης από την άλλη. Παρ’ όλ’ αυτά, σαν αποτέλεσμα των συνθηκών που ορίζει το ισχύον νομικό πλαίσιο, ιδιωτικά και δημόσια κεφάλαια επενδύονται σε μεγάλη κλίμακα- κεφάλαια που είναι τουλάχιστον μη διαθέσιμα για σημαντικά μέτρα περιβαλλοντικής προστασίας, αλλά επίσης καθηλώνουν την αγοραστική δύναμη. Αυτό με τη σειρά του οδηγεί σε απώλεια θέσεων εργασίας σε άλλες περιοχές.
Ο μόνος τρόπος για να συνειδητοποιήσουν οι επενδυτές τις ιδιαίτερα υψηλές αποδόσεις τους είναι μέσω του ύψους του τιμολογίου της παραγόμενης από τον άνεμο ηλεκτρικής ενέργειας που καθορίζεται από το νόμο και ξεπερνά αρκετά την πραγματική τιμή της αγοράς, και από τις αυξημένες φορολογικές ελαφρύνσεις αποσβέσεων.
Για περισσότερα από είκοσι χρόνια οι Γερμανοί πολιτικοί πιέζονται να αντιδράσουν σε επείγοντα προβλήματα που αφορούν το περιβάλλον και να πάρουν μέτρα προφύλαξης, έτσι έφτασαν στο σημείο να υποστηρίζουν σήμερα μια εντελώς εσφαλμένη αποτίμηση της αιολικής ενέργειας. Αυτό επέτρεψε στην αιολική ενέργεια να καθιερωθεί στην κοινή γνώμη ως ένα είδος συνολικής λύσης που υποτίθεται ότι συνεισφέρει αποφασιστικά σ’ ένα καθαρό περιβάλλον και αποτελεί μια εγγυημένη πηγή ενέργειας για το μέλλον, ικανή να αποτρέψει μια κλιματική καταστροφή και τους πυρηνικούς κινδύνους. Αυτή η λανθασμένη εικόνα δημιουργεί ελπίδες και οδηγεί σε μια γενική αποδοχή της χρήσης της αιολικής ενέργειας που ενισχύεται ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι δεν ζητάει κανείς από τον κόσμο να κάνει οικονομία στην κατανάλωση.
Οι αρνητικές επιπτώσεις της βιομηχανίας αιολικής ενέργειας στην πυκνοκατοικημένη μας χώρα αποσιωπούνται, η επιστημονική γνώση αγνοείται και η κριτική στην αιολική ενέργεια θεωρείται ταμπού. Από αυτές τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις λίγοι άνθρωποι είναι διατεθειμένοι να ξεφύγουν. Έπειτα από δεκαετείς αποφασιστικούς αγώνες για τη διατήρηση της υπαίθρου μας η πλειονότητα των μεγάλων οργανώσεων για την προστασία της φύσης παραμένει σήμερα αδρανής παρατηρητής της καταστροφής της.
Μαζί με ομάδες απερίσκεπτων καιροσκόπων, μια πολιτική με γνώμονα τη βραχυπρόθεσμη επιτυχία κατάφερε να ανοίξει το δρόμο με τον ακόλουθο τρόπο: με τις τροποποιήσεις της χωροταξικής νομοθεσίας και της νομοθεσίας για την προστασία της φύσης, η ύπαιθρός μας μένει σχεδόν απροστάτευτη απέναντι στην εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας, και έτσι αφήνεται στο έλεος της υλικής εκμετάλλευσης από τους επενδυτές κεφαλαίων. Ταυτόχρονα άνθρωποι που εκτίθενται άμεσα σε αυτή την τεχνολογία, την εχθρική για τον άνθρωπο, έχουν σε μεγάλο βαθμό στερηθεί του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός τους να εκφέρουν άποψη για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν.
Αφού όλες οι προσπάθειες να επηρεαστούν οι έχοντες πολιτικές ευθύνες ήταν χωρίς επιτυχία, οι υπογράφοντες το παρόν μανιφέστο δεν βλέπουν άλλη λύση από το να κοινοποιήσουν τις ανησυχίες τους. Εν όψει της σοβαρής βλάβης που απειλεί την ύπαιθρό μας, η οποία αντανακλά την ιστορική μας εξέλιξη και είναι το θεμέλιο της πολιτιστικής μας ταυτότητας, κάνουμε έκκληση για το σταμάτημα της επέκτασης της τεχνολογίας αιολικής ενέργειας που είναι ανώφελη και από οικολογική και από οικονομική σκοπιά.
Συγκεκριμένα απαιτούμε την ανάκληση όλων των άμεσων και έμμεσων επιδοτήσεων σε αυτή την τεχνολογία. Αντ’ αυτού το δημόσιο χρήμα θα πρέπει να καταστεί σε μεγαλύτερη κλίμακα διαθέσιμο στην έρευνα για την εξέλιξη αποτελεσματικότερης τεχνολογίας και στην έρευνα βασικών αρχών που είναι πιθανόν να προσφέρει πραγματικές λύσεις στα προβλήματα της παραγωγής ενέργειας με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον και διαρκή.
Διατυπώνουμε μια επείγουσα προειδοποίηση ενάντια στην άκριτη προώθηση μιας τεχνολογίας που μακροπρόθεσμα θα έχει εκτεταμένες δυσμενείς επιπτώσεις στις σχέσεις ανθρώπου και φύσης. Ανησυχούμε ιδιαίτερα για μια αλλαγή συμπεριφοράς, που είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή καθώς εξελίσσεται βραδέως, και που μας δίνει όλο και μικρότερη δυνατότητα να αναγνωρίσουμε πόσο σημαντικό είναι για τον άνθρωπο να ζει σ’ ένα περιβάλλον που να χαρακτηρίζεται κυρίως από τη φύση.
Κατάλογος των πρώτων που υπέγραψαν
Botho Strauß (Schriftsteller)
Dr. Christoph Konrad (MdEP-Europäisches Parlament)
Dr. h. c. Horst Stern (Fernsehjournalist, Ökologe)
Darmstädter Manifest Page 5 of 8
http://members.tripod.de/WilfriedHeck/manif3.htm 14/05/00
Dr. Heike Marchand (Physik)
Dr. jur. Manfred Bernhardt (Landrat)
Dr. med. Rolf Sammeck (Neuroanatomie)
Dr. phil. Karl Heinrich Rexroth (Geschichte)
Dr. phil. Monika Sammeck (Psychologie)
Dr. rer. nat. Günter Haungs (Feinwerktechnik)
Dr. techn. Hans Ernst (Elektrotechnik, Volkswirtschaft)
Gabriele Wohmann (Schriftstellerin)
Günter de Bruyn (Schriftsteller)
Prof. Dipl.-Ing. Horst Lottermoser (Maschinenbau)
Prof. Dr. agr. Dr. agr. h.c. mult. Eduard von Boguslawski (Agrarwissenschaften)
Prof. Dr. Clemens Arkenstette (Biologie, Agrarwissenschaften, Physiologie)
Prof. Dr. Dietrich Kühlke (Physik)
Prof. Dr. Dipl. Phys. Günther Kämpf (Physik)
Prof. Dr. Dr. h.c. Karl Alewell (Wirtschaftswissenschaften)
Prof. Dr. Dr. h.c. Manfred Löwisch (Arbeitsrecht)
Prof. Dr. Dr. Hans Pflug (Angewandte Geowissenschaften)
Prof. Dr. Dr. hc. mult. Rudolf Hoppe (Anorganische Chemie)
Prof. Dr. Dr. phil. Harald Brost (Institut f. Farbe, Licht und Raum)
Prof. Dr. Erwin Hartmann (Physik, medizinische Optik)
Prof. Dr. Hans Erich Riedel (Physik)
Prof. Dr. Hans Joachim Fitting (Physik)
Prof. Dr. Hans Schneider (Rechtswissenschaft)
Prof. Dr. Helmut Schröcke (Geowissenschaften)
Prof. Dr. Hermann Fink (Anglistik, Amerikanistik)
Prof. Dr. Horst Linde (Architektur)
Darmstädter Manifest Page 6 of 8
http://members.tripod.de/WilfriedHeck/manif3.htm 14/05/00
Prof. Dr. Ing. Josef Leitenbauer (Bergakademie)
Prof. Dr. jur. Dr. jur. h.c. Karl August Bettermann (Rechtswissenschaft)
Prof. Dr. jur. Reinhard Mußgnug (Rechtswissenschaft)
Prof. Dr. med. Dr. rer. nat. Hans Hompesch (Hygiene, Mikrobiologie, Pathologie)
Prof. Dr. med. Hans-Jobst Wellensiek (Medizin, Mikrobiologie)
Prof. Dr. med. Joachim Bruch (Arbeitsmedizin)
Prof. Dr. med. Ludwig Rausch (Humanmedizin, Strahlenbiologie, Strahlenschutz)
Prof. Dr. med. Marianne Fritsch (Innere Medizin, Rehabilitation)
Prof. Dr. phil. Dietrich Denecke (Geowissenschaften)
Prof. Dr. phil. Dr. h.c. Hans-Günter Buchholz (Archäologie)
Prof. Dr. phil. Köves - Zulauf (Altertumswissenschaft)
Prof. Dr. phil. Otto Lendle (Altertumswissenschaften)
Prof. Dr. phil. Walter Wimmel (Altertumswissenschaften)
Prof. Dr. rer. nat. Benno Artmann (Mathematik)
Prof. Dr. rer. nat. Bruno Benthien (Geographie)
Prof. Dr. rer. nat. Dietrich von Denffer (Botanik)
Prof. Dr. rer. nat. Gerhard Gerlich (Physik)
Prof. Dr. rer. nat. Günter Braunss (Mathematik)
Prof. Dr. rer. nat. Günter Strübel (Geowissenschaften)
Prof. Dr. rer. nat. Hans Müller von der Hagen (Chemische Technologie)
Prof. Dr. rer. nat. Jörg Lorberth (Chemie)
Prof. Dr. rer. nat. Josef Weigl (Botanik)
Prof. Dr. rer. nat. Jürgen Hasse (Geographie)
Prof. Dr. rer. nat. Jürgen Wolfrum (Physik)
Prof. Dr. rer. nat. Karl Heinz Clemens (Elektrische Energietechnik)
Prof. Dr. rer. nat. Lothar Hoischen (Mathematik)
Darmstädter Manifest Page 7 of 8
http://members.tripod.de/WilfriedHeck/manif3.htm 14/05/00
Prof. Dr. rer. nat. Michael von Renteln (Mathematik)
Prof. Dr. rer. nat. Nicolaus Peters (Zoologie)
Prof. Dr. rer. nat. Paul Patzelt (Chemie)
Prof. Dr. rer. nat. Peter Zahn (Mathematik)
Prof. Dr. rer. nat. Reinhard Brandt (Physikalische Chemie)
Prof. Dr. rer. nat. Rudolf Allmann (Mineralogie)
Prof. Dr. rer. nat. Siegfried Peter (Technische Chemie)
Prof. Dr. rer. nat. Wilfried Lex (Informatik, Logik)
Prof. Dr. rer. nat. Wolfgang Nolte (Mathematik)
Prof. Dr. sc. phys. Dr.- Ing. Herbert F. Mataré (Physik, Elektronics)
Prof. Dr. theol. Hubertus Halbfas (Religionspädagogik)
Prof. Dr. Thomas Rami (Physik)
Prof. Dr. Wolfgang Donsbach (Kommunikationswissenschaft)
Prof. Dr.-Ing. Bert Küppers (Elektrotechnik)
Prof. Dr.-Ing. Eckhard Bartsch (Geodäsie, Landmanagement)
Prof. Dr.-Ing. Frank Dörrscheidt (Regelungstechnik, Elektrotechnik)
Prof. Dr.-Ing. Herbert Schulz (Elektrotechnik, Produktionstechnik)
Prof. Dr.-Ing. Herbert Wilhelmi (Wärmetechnik, Hochtemperaturtechnik)
Prof. Dr.-Ing. Horst Ettl (Maschinenbau)
Prof. Dr.-Ing. Horst Hennerici (Maschinenbau)
Prof. Dr.-Ing. Klaus Steinbrück (Maschinenbau)
Prof. Dr.-Ing. Kurt Nixdorff (Mathematik)
Prof. Dr.-Ing. Kurt Staguhn (Kunstpädagogik)
Prof. Dr.-Ing. Manfred Thesenvitz (Maschinenbau)
Prof. Dr.-Ing. Mollenkamp (Strömungsmechanik)
Prof. Dr.-Ing. Otfried Wolfrum (Geodäsie)
Darmstädter Manifest Page 8 of 8
http://members.tripod.de/WilfriedHeck/manif3.htm 14/05/00
Prof. Dr.-Ing. Rudolf Engelhorn (Energie- und Wärmetechnik)
Prof. Dr.-Ing. Rudolf Steiner (Technische Chemie)
Prof. Dr.-Ing. Stefan Britz (Maschinenbau)
Prof. Erhard Ernst Korkisch (Raumplanung, Landschaftsarchitektur)
Prof. Hans Jürgen Gerhardt (Elektrotechnik)
Prof. Ph. D. H. S. Robert Glaser (Biologie)
Prof. Thomas Duttenhoefer (Design)
Prof. Udo Ackermann (Design)
Prof. Ulrich Hirt (Mechatronik, Mikrosystemtechnik)
Prof. Uwe Machens (Elektrotechnik)
Prof. Werner A. Nöfer (Design)
Prof. Wilhelm Anser (Elektrotechnik)
Prof. Wilhelm Ruckdeschel (Maschinenbau)
Prof. Wolfgang Hoffmann (Wirtschaftsinformatik)
Σέριφος: το θέμα με τις ανεμογεννήτριες
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
Από medusa
'Οσοι κάτοικοι της Σερίφου (1000 τον αριθμο) αντιλήφθηκαν οτι εξέπνεε το Πάσχα του 2006 το δικαίωμα για να εκφράσουν την αντίθεση τους, σύσσωμοι, πράγμα πρωτοφανες για την Ελληνική ιδιοσυγκρασία, προσυπέγραψαν το μεγάλο όχι στην επέλαση των ανεμογεννητριάδων, μαζεύοντας υπογραφές.
http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=728
http://eyploia.aigaio-net.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=725
Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτό το «φαραωνικό» σχέδιο όπως το χαρακτήρισε και σε εκπομπή της Ρίκας Βαγιάνη ο διευθυντής της GREENPEACE, των ανεμογεννητριάδων,τους ομοίαζε με αυτό του “πλιάτσικου” της “γιούργιας” της «αρπαχτής» και εξόργισε.
Δεν ήταν ένα ταπεινό σχέδιο εγκατάστασης 3 ανεμογεννητριών ίσως, όσο αντέχει η μικρή έκταση του νησιού- και αυτό συζητείται-αλλά κοντά 90 ανεμογεννητριών ,σε ένα νησί κούφιο από την υπέρ εξόρυξη μεταλλευμάτων, Γάλλων και Γερμανών σε ένα νησί που έχασε 1 από τις μετρημένες στα δάχτυλα ,παράλιες του,λόγω πρόσφατης εξόρυξης του επικίνδυνου γνευσίου,σε ένα νησί που είναι κλειστό μικρό ευαίσθητο οικοσύστημα,με «ενδημικά» είδη.
Αυτό σημαίνει, οτι ο φρύνος της Σερίφου,η η πέρδικα της Σερίφου,είναι μόνο Σεριφιώτικη και χρειάστηκαν εκατοντάδες χιλιάδες ετών για να διαφοροποιηθεί αυτό το είδος και να αναπτύξει τα μοναδικά για κάθε νησί, χαρακτηριστικά του.Δεν είναι έρημα βουνά επειδή ο απλός παρατηρητής από μακρυά,δεν βλέπει κάτι!Υπάρχει ζωή εκεί πάνω...και μάλιστα πολύ εύθραυστη.
Η Σέριφος έχει χαρακτηριστεί μόλις το 2002 ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.Δεν είναι παλιός νόμος να πεις ότι ξεπεράστηκε,είναι ένας νόμος ολοζώντανος ,που τσάκισε κόκαλα γιατί δεν αφήνει να κτισθεί καμία οικία πάνω από 4,5 μέτρα εκεί που οι «φίλοι του περιβάλλοντος» θα ορθώσουν 150μ., κατασκευές. Επίσης δεν επιτρέπει το χτίσιμο πέτρινου παραδοσιακού ανεμόμυλου!Και το εξόφθαλμο,δεν επιτρέπει να χτιστούν οι κορυφογραμμές!Λοιπόν θα μας τρελάνει το κράτος;Γιατί,επίσης ,ρωτώ ,εφόσον τα σχέδια με τις ΑΠΕ είναι να εγκαταλειφθεί ο λιγνίτης ο όμιλος του ίδιου , έδωσε πρόσφορα να αγοράσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης λιγνίτη που έβγαλε στη φορά το Δημόσιο;
Παραθέτω από τα Νέα:
Κοντά στο κλείσιμο συμφωνίας για την εξαγορά της βορειοελλαδίτικης εταιρείας Βιολιγνίτ, που διαθέτει ορυχείο εξόρυξης λιγνίτη, βρίσκεται ο όμιλος Μυτιληναίου. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο εταιρειών βρίσκονται στο τελικό στάδιο και αναμένεται στις αμέσως επόμενες ημέρες να πέσουν οι υπογραφές…
Δηλαδή, ανεμπόδιστα ,θα συνεχίσει να εξορύσει λιγνίτη που θα συνεχίσει να καίγεται ρυπαίνοντας και παράλληλα σε μια υπέρβαση αντιφατικότητας θα μας πουλάει και πανάκριβα το σχεδόν τσάμπα -μετά την απόσβεση του- αιολικό ρεύμα! Απορώ δε,τη στιγμή που ο ίδιος όμιλος έχει ρυπογόνες επιχειρήσεις- Αλουμίνιον της Ελλάδος Β.Ε.Α.Ε. -δεν θα μπει στο δέλεαρ να θα ανταλλάξει τα δικαιώματα ρύπων τους με αυτά της μη ρυπογόνου «αιολικής επιχείρησης» του,δηλ, των ανεμογεννητριών;
Αυτό το δικαίωμα του το δίνει η "περίφημη" συνθήκη του Κιότο που είναι χρηματιστήριο ρύπων, έτσι δεν είναι;
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;Ο κάθε όμιλος δεν ανησυχεί εφεξής καθόλου για τις τις ρυπογόνες βιομηχανίες του ,και δεν στεναχωριέται καθόλου για το πλαφόν ρύπων που θέτει η συνθήκη Κιότο (άρα δεν υπάρχει πίεση περιορισμού ρύπανσης ) γιατί πολύ απλά τις αντισταθμίζει με το ότι η βιομηχανία ανεμογεννητριών που του ανήκει, δεν ρυπαίνει και κάνει ανταλλαγή δικαιωμάτων ρύπων!
Έτσι έρχεται τσάμπα η ρύπανση χωρίς πρόστιμα, την στιγμή μάλιστα που η ΔΕΗ,αυτά τα δικαιώματα τα αγοράζει (δηλ πάλι εμείς) από άλλες μη ρυπογόνες επιχειρήσεις όταν υπερβεί το όριο!
Ωραίο ε;
Και το σχέδιο έχει και συνέχεια!
---------------------------------
SERIFOSFREE: http://serifosfree.blogspot.com/
ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΗ ΒΟΙΩΤΙΑ
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ “ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΒΟΙΩΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ”
Η πρόθεση για την πλήρη εκβιομηχάνιση της Βοιωτίας είναι, πλέον, γνωστή. Περιγράφεται, άλλωστε, γλαφυρά και στα ειδικά χωροταξικά σχέδια (ΑΠΕ, τουρισμού, βιομηχανίας), αλλά και στο γενικό χωροταξικό σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ. Είναι, επίσης, γνωστό ότι ναυαρχίδα αυτής της προσπάθειας αποτελούν οι εγκαταστάσεις του ενεργειακού τομέα. Οι εγκαταστάσεις αυτές αφορούν, κυρίως: εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με ορυκτά καύσιμα, αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκά πάρκα (ακόμη, σε εξέλιξη). Το μέγεθός τους είναι τέτοιο, ώστε ο νομός Βοιωτίας σε λίγα χρόνια θα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ενεργειακά κέντρα της χώρας.
Μια ιδιαίτερη πτυχή αυτού του νέου περιβάλλοντος είναι η επιχείρηση εγκατάστασης τεράστιου αριθμού αιολικών εγκαταστάσεων στη Βοιωτία και, ειδικά, στον ορεινό όγκο του Ελικώνα, γεγονός που αποτελεί και το αντικείμενο αυτού του κειμένου.
1. Ποιο είναι το γενικότερο πλαίσιο
Μια νηφάλια εκτίμηση για τις δραστηριότητες αυτές προϋποθέτει την αντικειμενική εκτίμηση των αναγκών και των δυνατοτήτων που υπάρχουν, αφ’ ενός και τη πρόταξη, στις λύσεις που θα δοθούν, του ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος, αφ’ ετέρου.
Γνωρίζουμε, όμως εξαρχής, ότι το έδαφος αυτής της συζήτησης είναι ναρκοθετημένο από ένα γενικότερο πλαίσιο, που έχει επιτρέψει, αν δεν έχει οδηγήσει, σκόπιμα, την κατάσταση ως εδώ και το συνθέτουν:
· Η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και η ολοκληρωτική κυριαρχία των αποκρατικοποιήσεων έχει σαν αποτέλεσμα η διαχείριση του τομέα της ενέργειας να περάσει στα χέρια των ιδιωτών. Το κράτος έρχεται, απλά να επικυρώσει και να νομιμοποιήσει τις στρατηγικές επιλογές των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων στον τομέα της ενέργειας.
· Η εγκατάλειψη, σε εγκληματικό βαθμό, κάθε προσπάθειας στον τομέα της εξοικονόμησης ενέργειας. Έναν τομέα που θα μπορούσε να μειώσει έως και 30% την συνολική κατανάλωση ενέργειας. Αντίθετα, η υπερπαραγωγή και η υπερκατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας θεωρούνται κάτι το αδιαμφισβήτητο. Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι η εξοικονόμηση ενέργειας απαιτεί διοχέτευση πόρων και επιδοτήσεων στον καταναλωτή και όχι στον παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας ή τον κατασκευαστή του αντίστοιχου εξοπλισμού.
Συμπέρασμα πρώτο: Οι πολιτικές που ακολουθούνται στον τομέα της ενέργειας στηρίζονται σε πλαστές, σε σημαντικό βαθμό, ανάγκες και προτεραιότητες και υλοποιούνται με τρόπους που εξυπηρετούν όχι τον πολίτη – καταναλωτή, αλλά τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του ευρύτερου κλάδου της ενέργειας. Παίρνουμε, ασφαλώς, υπόψη μας το ασφυκτικό αυτό πλαίσιο, σε καμία περίπτωση όμως δεν το υιοθετούμε, ούτε και το θεωρούμε αυτονόητο.
2. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Βασικό ιδεολογικό και πολιτικό όπλο
Για να υλοποιηθούν οι πολιτικές που περιγράψαμε παραπάνω, ανάμεσα στις οποίες και η άναρχη ανάπτυξη αιολικών εγκαταστάσεων στη Βοιωτία, χρησιμοποιείται ένα βασικό ιδεολογικό και πολιτικό όπλο: αυτό της ανάγκης για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου, μέσω της μείωσης των σχετικών ρύπων που το προκαλούν, μεγάλο μέρος των οποίων προέρχεται από τα συμβατικά εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής.
Είναι αλήθεια ότι το φαινόμενο του θερμοκηπίου, τα τελευταία ιδίως χρόνια, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις. Και είναι επιτακτική ανάγκη να περιοριστούν δραστικά οι 6 αέριοι ρύποι που ευθύνονται γι’ αυτό. Η συνθήκη του Κυότο αποτελεί ένα σημαντικό βήμα σε αυτή την κατεύθυνση, παρόλο που οι μεγαλύτερες χώρες – ρυπαντές (ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία) δεν την υπέγραψαν. Με βάση αυτήν τη συμφωνία θα πρέπει τα μέσα επίπεδα των ρύπων, στο διάστημα 2008 – 2012, να είναι 5 % κάτω από τα αντίστοιχα επίπεδα του 1990 ή του 1995. Η χώρα μας, που επικύρωσε τη συνθήκη του Κυότο, έχει αναλάβει την υποχρέωση, στο πλαίσιο του γενικού στόχου, να συγκρατήσει τους σχετικούς ρύπους, το πολύ, στο 25 % πάνω από αυτά τα επίπεδα. Τι έχει γίνει στην πράξη, όμως:
· Το 2004 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είχαν αυξηθεί κατά 24 %, σε σχέση με τις εκπομπές βάσης (1990 για τα τρία αέρια, 1995 για τα άλλα τρία), ενώ προβλέπεται να φτάσουν στο + 39,4 % το 2010 και στο + 57,6 % το 2020. Που είναι αλήθεια το ενδιαφέρον για τον περιορισμό των ρύπων;
· Ειδικά στον τομέα της ενέργειας, έχουν δοθεί (μέχρι 3/12/2007) άδειες παραγωγής 7.200 MW για εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και 7.600 MW για εγκαταστάσεις συμβατικών σταθμών παραγωγής (σελ. 13), ενώ ελάχιστοι από τους παλιούς συμβατικούς σταθμούς πρόκειται να κλείσουν. Θα μειωθούν, λοιπόν, οι ρύποι ή θα αυξηθούν;
Συμπέρασμα δεύτερο: Το ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου αποδεικνύεται υποκριτικό, τόσο από το επίσημο κράτος, όσο και, πολύ περισσότερο, από τους όψιμους θιασώτες του περιβάλλοντος – επενδυτές στην αιολική ενέργεια. Σαν επιχείρημα αποσκοπεί να πιέσει τους πολίτες, που έχουν πραγματικό ενδιαφέρον για την ποιότητα της ατμόσφαιρας και να υπονομεύσει τις αντιδράσεις τους σε εγκαταστάσεις που αντί να λύνουν δημιουργούν νέα περιβαλλοντικά προβλήματα.
3. Αιολική ενέργεια. Ο μύθος της άσπιλης και της αμόλυντης
Με δεδομένες τις παραπάνω διαπιστώσεις, το ερώτημα εύλογα τίθεται: έχει θέση η αιολική ενέργεια στο δικό μας σύστημα παραγωγής ενέργειας και αν ναι, σε ποιο βαθμό; Ας δούμε, λοιπόν, περί τίνος πρόκειται:
· Οι αιολικές εγκαταστάσεις αποτελούνται από το αιολικό πάρκο με τις ανεμογεννήτριες (μια κατηγορία από αυτές φτάνει τα 130 μέτρα ύψος, με διάμετρο πτερυγίων τα 90 μέτρα), τον υποσταθμό ανύψωσης τάσης (σε μέση 20 KV, υψηλή 150 KV ή υπερυψηλή 400 KV) και τη γραμμή μεταφοράς και σύνδεσης με το κεντρικό δίκτυο (υπόγεια ή με ξύλινους στύλους για τη μέση τάση και με μεταλλικούς πυλώνες ύψους 40-50 μέτρων για την υψηλή και την υπερυψηλή τάση). Πρόκειται, συνεπώς, για εκτεταμένη βιομηχανική εγκατάσταση παραγωγής ενέργειας.
· Η βασική διαφορά από μια κλασική βιομηχανική εγκατάσταση είναι ότι δεν παράγουν αέριους ρύπους. Κρίσιμο στοιχείο για να εκτιμηθεί ο βαθμός των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, αλλά όχι το μοναδικό. Πιθανόν, όχι και το κύριο. Με βάση μόνο αυτό το στοιχείο μπορεί να χαρακτηριστεί η αιολική ήπια μορφή ενέργειας. Κατά τα άλλα οι εγκαταστάσεις της υπόκεινται στον έλεγχο και τους περιορισμούς οποιασδήποτε άλλης βιομηχανικής εγκατάστασης. Πολύ δε περισσότερο, όταν σαν προνομιακά σημεία χωροθέτησής τους έχουν επιλεγεί μεγάλοι ορεινοί όγκοι, δασικές εκτάσεις και σημεία με έντονο περιηγητικό, τουριστικό και φυσιολατρικό ενδιαφέρον. Χαρακτηριστικές αυτού του προβληματισμού είναι οι τοποθετήσεις δύο σοβαρών περιβαλλοντικών οργανισμών (Επιμελητήριο περιβάλλοντος και βιωσιμότητας και WWF Ελλάς) για το ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας του ΥΠΕΧΩΔΕ, αποσπάσματα των οποίων παραθέτουμε (σελ. 6-7).
· Οι εγκαταστάσεις της αιολικής ενέργειας βαρύνονται με πλήθος σοβαρών επιπτώσεων, τόσο στη φάση της κατασκευής τους, όσο και κατά τη φάση της λειτουργίας τους. Οι επιπτώσεις αυτές αφορούν: έντονη οπτική ρύπανση, υποβάθμιση του τοπίου, φαινόμενο φωτοσκίασης, καταστροφή οικοτόπων, ηχορύπανση, φαινόμενο υπόηχων, επηρεασμό της χλωρίδας και της πανίδας, παρεμβολές στο τηλεοπτικό σήμα, κινδύνους πυρκαγιών από τη διέλευση γραμμών μεταφοράς μέσα από δάση κ.ά.. Φυσικά, εξαιτίας όλων των παραπάνω και οικονομικές επιπτώσεις, ειδικά σε περιοχές προσανατολισμένες στην τουριστική ανάπτυξη και τις εναλλακτικές μορφές παραγωγικών δραστηριοτήτων. Στη βιβλιογραφία και το διαδίκτυο υπάρχει πληθώρα επιστημονικού υλικού, αλλά και καταγραφή εμπειριών από περιοχές όπου αναπτύχθηκαν τέτοιες εγκαταστάσεις. Ενδεικτικά, παραθέτουμε το περίφημο μανιφέστο του Darmstadt, υπογεγραμμένο από 60 Γερμανούς ακαδημαϊκούς (σελ.8-12).
Συμπέρασμα τρίτο: Οι αιολικές εγκαταστάσεις απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ήπιες, στο σύνολό τους. Η ιδιομορφία του ελληνικού τοπίου δεν αφήνει πολλά περιθώρια για την αλόγιστη επέκτασή τους. Θα μπορούσαν να λειτουργήσουν επικουρικά στο υπόλοιπο σύστημα παραγωγής ενέργειας, με την προϋπόθεση της αυστηρής τήρησης ουσιαστικών περιβαλλοντικών όρων.
4. Έχουν όρια οι αιολικές εγκαταστάσεις; Ένας άλλος μύθος
Στο πλαίσιο της σχετικής παραφιλολογίας, ιθύνοντες και επιχειρηματίες προσπαθούν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση για τη δυνατότητα τεράστιας συμμετοχής, στο μέλλον, της αιολικής ενέργειας στο ενεργειακό ισοζύγιο ( φτάνουν να μιλούν για ποσοστά της τάξης του 30 %). Στο μεταξύ, παρά την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και την ασύδοτη δράση των οικονομικών συμφερόντων, τα αποτελέσματα παραμένουν πενιχρά: υπολογίζεται ότι το οριακό έτος 2010 η συμμετοχή του συνόλου των ΑΠΕ (συμπεριλαμβάνονται τα μεγάλα υδροηλεκτρικά) στην παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια θα φθάσει με το ζόρι το 13 % (με στόχο το 20,1 %), και η αιολική ενέργεια το 6 % (με στόχο το 10,43 %) (σελ. 5). Και αυτό γιατί:
· Το ιδιόμορφο του ελληνικού τοπίου (όπως αναφέρθηκε και στο προηγούμενο κεφάλαιο) βάζει σοβαρούς περιορισμούς στην απεριόριστη χωροθέτηση τέτοιων εκτεταμένων εγκαταστάσεων.
· Η παραγόμενη ενέργεια από μια αστάθμητη πηγή, όπως ο άνεμος, δημιουργεί προβλήματα μη εναρμόνισης της παραγωγής και της ζήτησης ισχύος. Σε αυτή την περίπτωση, τόσο το ισοζύγιο ισχύος, όσο και η συχνότητα του δικτύου παρεκκλίνουν από τα επιθυμητά επίπεδα διακύμανσης, προκαλώντας ανεπιθύμητες παρενέργειες. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πρόσθετους περιορισμούς στο συνολικό ποσοστό των αιολικών εγκαταστάσεων που μπορούν να είναι διασυνδεδεμένα στο κεντρικό δίκτυο διανομής. Το πρόβλημα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τεράστια συστήματα αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν. Και αν επιχειρηθεί να δημιουργηθούν θα απαιτηθούν νέες μεγάλες επενδύσεις, ενώ, παράλληλα, θα προκύψουν νέα περιβαλλοντικά προβλήματα.
· Η λογική των πολιτικών που ακολουθούνται είναι τέτοια που στρέφει την αιολική ενέργεια σε κεντρικές λύσεις και όχι σε εξυπηρέτηση τοπικών αναγκών, που θα μπορούσε να επιτρέψει, υπό όρους, μεγαλύτερη διείσδυση της αιολικής ενέργειας στο συνολικό ενεργειακό ισοζύγιο.
Συμπέρασμα τέταρτο: Η συμμετοχή της αιολικής ενέργειας, με τις δεδομένες συνθήκες, μπορεί να έχει καθαρά συμπληρωματικό χαρακτήρα στην αντιμετώπιση των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Έτσι εξηγείται και η παράλληλη ανάπτυξη μεγάλου αριθμού συμβατικών εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής και η αδυναμία μείωσης των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πανάκεια για το μέλλον και ο υπερτονισμός της σημασίας της αποσκοπεί αποκλειστικά και μόνο στην κάμψη των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών σε υπαρκτές απαράδεκτες χωροθετήσεις.
5. Υπερσυσσώρευση. Το ιδιαίτερο πρόβλημα της Βοιωτίας
Ακόμη και αν κανείς αγνοήσει όλα τα προηγούμενα στοιχεία, θα εκπλαγεί από το μέγεθος των αιολικών εγκαταστάσεων που σχεδιάζεται να αναπτυχθούν στο νομό Βοιωτίας. Οι σχετικοί πίνακες (σελ.13-19) παρατίθενται και δείχνουν:
· Από τα 6.468 MW, των αδειών παραγωγής που έχουν δοθεί πανελλαδικά, τα 682 MW (ποσοστό 10,5 %) αφορούν τη Βοιωτία, τα δε 400 MW (ποσοστό 6,2 %) αφορούν τον ορεινό όγκο του Ελικώνα. Αν, μάλιστα χρησιμοποιήσουμε σαν σημείο αναφοράς το στόχο του 2010 (3372 MW), τα ποσοστά αυτά γίνονται 20,22 % και 11,9 %, αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι 1 στα 5 MW, πανελλαδικά, εγκαθίσταται στη Βοιωτία και 1 στα 8 MW εγκαθίσταται στον Ελικώνα. Ας σημειωθεί ότι εκκρεμούν και νέες αιτήσεις εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας 508 MW στο νομό Βοιωτίας.
· Κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (υψηλό αιολικό δυναμικό, ευνοϊκός χωροταξικός σχεδιασμός κλπ.) δεν υφίσταται, ώστε να δικαιολογείται αυτή η εξόφθαλμη ανορθογραφία κατανομής. Κανένα, πλην ενός: της γειτνίασης των επιλεγμένων χώρων εγκατάστασης με τα κεντρικά οδικά δίκτυα της χώρας, καθώς και τα κεντρικά δίκτυα μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας. Πράγμα που σημαίνει σημαντικά μικρότερα κόστη εγκατάστασης και λειτουργίας για τους επίδοξους επενδυτές. Το ενδεχόμενο οι συγκεκριμένες εγκαταστάσεις να μην έχουν τη μέγιστη απόδοση, οι μεγάλοι όμιλοι που δραστηριοποιούνται, πλέον, και στην αιολική ενέργεια θα το αντισταθμίσουν με το μεγάλωμα της συμμετοχής τους στην ενεργειακή πίτα, γεγονός που θα αξιοποιήσουν για να ενισχύσουν τη θέση τους και στις συμβατικές εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής.
· Αξίζει να σημειώσουμε ότι η πολιτική κατακλυσμού της Βοιωτίας και, ιδιαίτερα, του Ελικώνα με εγκαταστάσεις αιολικών πάρκων, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με τις προβλέψεις του ισχύοντος χωροταξικού πλαισίου της περιφέρειας της Στερεάς Ελλάδας, καθώς και με μια σειρά δράσεις των τοπικών κοινωνιών σε μια κατεύθυνση ήπιων μορφών παραγωγικής ανάπτυξης και αξιοποίησης του φυσικού πλούτου της περιοχής.
Συμπέρασμα πέμπτο: Η Βοιωτία και, ιδιαίτερα, ο ορεινός όγκος του Ελικώνα επωμίζονται ένα εξαιρετικά δυσανάλογο μερίδιο του συνολικού φορτίου των πανελλαδικών εγκαταστάσεων αιολικής ενέργειας. Το γεγονός αυτό γίνεται ακόμη περισσότερο άδικο, και γι’ αυτό αποκρουστέο, από την εκτίμηση ότι επιβάλλεται για λόγους καθαρά κερδοσκοπικούς και άσχετους με τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας.
6. Οι στόχοι μας. Τι διεκδικούμε
Ένα τοπικό κίνημα, ασφαλώς, είναι πολύ δύσκολο να ανατρέψει κεντρικές πολιτικές, ορισμένες από τις οποίες έχουν την αφετηρία τους σε υπερεθνικά κέντρα. Μπορούμε, όμως, βάσιμα να φιλοδοξούμε να ακυρώσουμε τμήματα αυτών των πολιτικών ή να περιορίσουμε σε σημαντικό βαθμό τις επιπτώσεις τους. Με αυτό το σκεπτικό, θα πρέπει:
· Να διεκδικήσουμε ουσιαστικό χωροταξικό σχεδιασμό, σε επίπεδο νομού
· Να εξετάσουμε την ουσιαστική νομιμότητα όσων από τις εγκαταστάσεις έχουν προχωρήσει, αξιοποιώντας όλα τα μέσα
· Να αποτρέψουμε κάθε νέα άδεια παραγωγής και εγκατάστασης, όσο δεν υλοποιείται ένα αξιόπιστο χωροταξικό σχέδιο και όσο δεν συναινούν οι τοπικές κοινωνίες
· Να ενισχύσουμε διαδικασίες, σε επίπεδο νομού, που θα αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στο σύνολό τους ξεπερνώντας, αλλά όχι αγνοώντας, τις αποσπασματικές τυπικές διαδικασίες γνωμοδοτήσεων της τοπικής και νομαρχιακής αυτοδιοίκησης
Αποφασιστικός παράγοντας, σε κάθε περίπτωση, εξακολουθεί να παραμένει ο ενημερωμένος πολίτης, που θα προσπαθήσουμε να πλαισιώσει τις διαδικασίες και τις κινητοποιήσεις των τοπικών επιτροπών και της “Συμπαράταξης”.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕ ΚΑΙ Η ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ
Ευρωπαϊκός στόχος ( οδηγία 2001/77/ΕΚ ):
Μέχρι το 2010, το 22,1 % της ηλεκτροπαραγωγής να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Ενδεικτικός εθνικός στόχος ( Ν. 3468/2006 ):
Μέχρι το 2010, το 20,1 % της ηλεκτροπαραγωγής να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μέχρι το 2020, το ποσοστό να φτάσει το 29 %. (Στον παραπάνω στόχο περιλαμβάνονται και τα μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, παρ’ όλο που στην ελληνική νομοθεσία δεν θεωρούνται ΑΠΕ).
Πιο συγκεκριμένα, προβλέπεται:
Εγκατεστημένη ισχύς Παραγόμενη Ενέργεια Ποσοστό ( (MW) (TWh) %
Μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα 3325 4,58 6,74
Αιολική ενέργεια 3372 7,09 10,43
Άλλες μορφές ΑΠΕ 497 2,01 2,96
Σύνολο 7194 13,68 20,12
Πρόβλεψη ενεργειακών αναγκών 2010 68,00 100,00
Συνολική εγκατεστημένη ισχύς αιολικής ενέργειας ( Δεκέμβριος 2006 )
Χώρα Εγκατεστημένη ισχύς (MW)
Γερμανία 20.622
Ουγγαρία 61
Ισπανία 11.615
Λιθουανία 55,5
Δανία 3.136
Τουρκία 51
Ιταλία 2.123
Τσεχία 50
Βρετανία 1.963
Λουξεμβούργο 35
Πορτογαλία 1.716
Βουλγαρία 32
Γαλλία 1.567
Εσθονία 32
Ολλανδία 1.560
Λετονία 27
Αυστρία 965
Κροατία 17,2
Ελλάδα 746
Ελβετία 11,6
Ιρλανδία 745
Σλοβακία 5
Σουηδία 572
Νησιά Φερόε 4
Νορβηγία 314
Ρουμανία 3
Βέλγιο 193
Κύπρος 0
Πολωνία 152,5
Μάλτα 0
Φινλανδία 86
Σλοβενία 0
Ουκρανία 85,5
Ισλανδία 0
Το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος εκφράζει την ανησυχία του για τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην Χώρα μας με το υπό κατάρτιση «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας»
Η Εθνική Χωροταξία των αιολικών πάρκων που έχει εισηγηθεί το Επιμελητήριο από πολλών ετών, δεν είναι απλώς ένα μέσο νομιμοποίησής τους, λόγω της καθαρής ενέργειας που παράγουν.
Τα αιολικά πάρκα δεν παύουν να είναι βιομηχανικές εγκαταστάσεις, που έχουν ολέθριες επιπτώσεις όταν εγκαθίστανται σε ευαίσθητα φυσικά οικοσυστήματα, όπως είναι ιδίως οι δρυμοί, τα δάση, οι δασικές εκτάσεις κλπ. Επιπλέον, η χρήση της τεχνολογίας των τεράστιων ανεμογεννητριών δεν συμβιβάζεται διόλου με τη μικρή κλίμακα του Ελληνικού τοπίου. Τούτο και μόνο τις αποκλείει από το τοπίο των νησιών, των ακρωτηρίων, των ακτών κ.ά., που συνιστούν τη μοναδικότητα του ελληνικού τοπίου.
Κατ’ ουδεμία λογική βιωσιμότητας μπορούν όλα αυτά να αγνοηθούν για χάρη της παραγωγής αιολικής ενέργειας. Η έννομη αξία της καθαρής ενέργειας έπεται της προστασίας του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου της Χώρας, στο οποίο ανήκουν τα ευαίσθητα δασικά οικοσυστήματά μας, όπως τα ιερά βουνά μας, οι αλπικές ζώνες τους, οι δρυμοί τους, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις στην ηπειρωτική χώρα, και εξ ολοκλήρου τα μικρά νησιά, οι ακτές, τα ακρωτήρια και γενικά το νησιωτικό τοπίο.
Επομένως, το υπό κατάρτιση Ειδικό Πλαίσιο δεν είναι νόμιμο και βιώσιμο στο μέρος εκείνο που δεν εξαιρεί τα ανωτέρω οικοσυστήματα από τους χώρους εγκατάστασης των αιολικών πάρκων. Υπάρχει αρκετός άλλος χώρος στην Επικράτεια για να εγκατασταθούν αυτά. Δεν είναι διόλου απαραίτητο, ούτε βιώσιμο, να επιλεγούν οι τοποθεσίες του υψίστου αιολικού δυναμικού.
----------------------------------------------------
Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
http://symparataxi.blogspot.com/
Μάρτιος 25, 2008.
Βορά στην ενέργεια
Ιδού μία υποθετική κατάσταση:
Φανταστείτε πως βρέθηκε ένας τρόπος, μια μέθοδος παραγωγής καθαρής, «πράσινης» ενέργειας από την καύση των πιο όμορφων πινάκων ζωγραφικής που απεικονίζουν τοπία. Φανταστείτε λοιπόν την κυβέρνηση, να ξοδεύει 1 δις ευρώ σε επιδοτήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν να κατεβάσουν τους πίνακες ζωγραφικής από τους τοίχους των μουσείων και των μεγάλων εκθέσεων της χώρας. Φανταστείτε να ξεκρεμιούνται από τους τοίχους και τα βάθρα τους και να ρίχνονται στις υψικαμίνους προς καύση οι πίνακες των Ντίρερ, Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Ριούσκιν, Σεζάν, Τέρνερ, Βαν Γκογκ.
Η απάντηση είναι μία:
Η πολιτική ενέργεια θα χαρακτηριζόταν βανδαλισμός του αισχίστου είδους. Παρά την κρίση της κλιματικής αλλαγής, όλοι θα τη θεωρούσαν σαν ένα βαρύ και ανεύθυνο πλήγμα στον Πολιτισμό, ένα υπερβολικά μεγάλο τίμημα για την ανάπτυξη μίας νέας τεχνολογίας, αβέβαιης αποτελεσματικότητας. Μια παρόμοια δυστοπία εξελίσσεται σήμερα. Δε θυσιάζονται βέβαια τα εικαστικά αριστουργήματα που απεικονίζουν τη φύση, αλλά τα αριστουργήματα της φύσης καθ' εαυτά.
Ρόμπερτ Μακφάρλαν: «Απειλούμενα τοπία»
Το παραπάνω αποτελούσε το εισαγωγικό κείμενο ενός δελτίου τύπου που λάβαμε στις 18/3/2008 από το ηλεκτρονικό περιοδικό ΕΥΠΛΟΙΑ του δικτύου οικολογικών οργανώσεων Αιγαίου.
Ήταν συγκλονιστικό γιατί εκφράζει μια μεγάλη αλήθεια: Πως κάποιοι μας παγιδεύουν διαχειρίζοντας τα ίδια μας τα συναισθήματα, πουλώντας μας νέα προϊόντα και καταστρέφοντας ότι έχει απομείνει.
Δεν μπορεί κανείς να μην σκεφτεί πως, αν όλα τα αρχαία ευρήματα στην Ελλάδα (Παρθενώνας, Δελφοί, Ολυμπία, κλπ) μπορούσαν να μπουν σε ένα «κλίβανο» παραγωγής «καθαρής» ενέργειας και κάποιοι «σοφοί» μας το πρότειναν, εμείς θα το κάναμε; Για τα βουνά μας γιατί το κάνουμε;
Να πούμε εδώ ότι, σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, καμιά Ελληνική οικολογική οργάνωση δεν έχει δεχτεί την καταστροφή των βουνών μας στο όνομα των αμφίβολων δεσμεύσεων περί μείωσης των ατμοσφαιρικών ρύπων μέσω της μείωσης χρήσης λιθάνθρακα στα εργοστάσια της ΔΕΗ. Επίσης να πούμε ότι οι ανεμογεννήτριες έχουν αναπτυχθεί από εταιρείες της βόρειας Ευρώπης με στόχο τη χρήση τους σε πεδιάδες ή παράκτιες περιοχές της Γερμανίας και της Ολλανδίας (γι αυτό και έχουν ύψος 120μ), όχι το έντονο ανάγλυφο και τα χιλιάδες μικρά νησιά της Ελλάδας. Λυπούμαστε αν στενοχωρήσουμε κάποιους φίλους με τις θέσεις αυτές. Έχουμε όμως διαφορετική φιλοσοφία προσέγγισης του προβλήματος της καταστροφής του περιβάλλοντος. Ποια είναι αυτή; Συνοψίζεται στα εξής:
Μείωση της κατανάλωσης ενέργειας (οικιακής, δημόσιας, βιομηχανικής)
Μείωση της κατανάλωσης υλικών (οικονομικότερες συσκευασίες, κατάργηση πλαστικού, όχι αλλαγή συσκευών μόνο για αύξηση κερδών των επιχειρήσεων)
Επαχρησιμοποίηση υλικών (δεν πετάμε κάτι που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ξανά)
Ανακύκλωση υλικών (όσα δεν μπορούμε να τα ξαναχρησιμοποιήσουμε επανέρχονται σε μας μετά από επεξεργασία)
Χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας προσαρμοσμένων στο Ελληνικό περιβάλλον (μικρές ανεμογεννήτριες στα νησιά στο μέγεθος των παλιών ανεμόμυλων, μεγάλες ανεμογεννήτριες σε πεδιάδες, καθόλου ανεμογεννήτριες σε κορυφογραμμές, ηλιακοί συλλέκτες σε πεδιάδες και ερημικές εκτάσεις, διαχείριση των υδάτων για μικρά υδροηλεκτρικά)
Πιστεύουμε πως είναι λάθος να γίνει προσπάθεια αντικατάστασης της παραγωγής ενέργειας, αν προηγουμένως δεν βάλουμε ως στόχο την μείωση της κατανάλωσης, γιατί η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην σπατάλη φυσικών πόρων και όχι στο πως γίνεται αυτή.
Επιμέλεια: Δ. Μαυρόπουλος
--------------------------------------------------------------------
Πηγή: routes.gr :: ο ηλεκτρονικός οδηγός αναρρίχησης για τα Ελληνικά βουνά
http://www.routes.gr/?Lang=el&Page=Environment/Anemogennitries
ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
Του Συλλόγου Δασοπροστασίας και Προστασίας Περιβάλλοντος Κύμης
07/01/2008
Επειδή το θέμα εκκρεμεί για την περιοχή της Κύμης. Στην κορεσμένη Εύβοια το φθινόπωρο δόθηκαν πολλές καινούργιες άδειες. Και στην Κύμη φέρεται να έχει ήδη εγκατασταθεί σταθμός μέτρησης του αιολικού δυναμικού στις Αξάνεμες. Δημοσιεύουμε λοιπόν το ακόλουθο κείμενο που διευκρινίζει τρία πολύ ενδιαφέροντα σημεία:
α) το ότι και στο εξωτερικό και μάλιστα στην Γερμανία που είναι πρωτοπόρος στις ΑΠΕ υπάρχει αρνητικότητα για τα αιολικά πάρκα
β) τον τρόπο κατασκευής ενός αιολικού πάρκου, ιδίως την στήριξη της ανεμογεννήτριας (για αυτό μπορείτε να δείτε και αυτά τα δύο video
(http://www.youtube.com/watch?v=YIdo0dR8Fs8
και http://www.youtube.com/watch?v=mhQyCq_jyiw που έχουν και στο παρελθόν αναρτηθεί στο blog μας).
γ) το ότι στην Αττική όλοι συμφωνούν να μην εγκατασταθούν Α/Γ (αν ήταν τόσο αθώες θα τις έβαζαν και εκεί):
(από άρθρα στο ((i)) Indymedia::Athens στο http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=810169)
ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
Η έκθεση της Γερμανικής Υπηρεσίας Ενέργειας επισημαίνει ότι τα αιολικά πάρκα αποδεικνύονται ένας δαπανηρός τρόπος για τον περιορισμό των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με την έκθεση, που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεραίνει ότι αντί να δαπανούμε δισεκατομμύρια για την κατασκευή νέων ανεμογεννητριών, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στην ανέγερση κατοικιών που θα είναι πιο οικονομικές από την άποψη της κατανάλωσης ενέργειας.
Οι επικριτές της αιολικής ενέργειας στη Γερμανία λένε ότι η μόνωση των παλιών σπιτιών και η αναβάθμιση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα κόστιζαν φθηνότερα και θα ήταν προτιμότερα για το περιβάλλον. “Το πρόβλημα με τα αιολικά πάρκα είναι ότι πρέπει να τα κατασκευάσεις σε τόπους όπου δεν χρειάζεται ηλεκτρισμός”, λέει ο Κλάους Λίπολντ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. “Και ύστερα πρέπει να μεταφέρεις την ηλεκτρική ενέργεια κάπου αλλού”.
Οι ανεμογεννήτριες δεν “φυτεύονται” σύμφωνα με την έκθεση αυτή.
ENA ΑΛΛΟ μεγάλο θέμα είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τις ανεμογεννήτριες. Δεν τις “φυτεύει” κανείς, όπως φυτεύει σπόρους.
Κάθε τουρμπίνα χρειάζεται για αντίβαρο εκατοντάδες κυβικά μέτρα μπετόν μέσα στη γη. Γι' αυτό, ίσως δεν έχουν δίκιο εκείνοι που λένε ότι αν βρεθούν άλλες ανανεώσιμες πηγές, τότε οι ανεμογεννήτριες μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και να μεταφερθούν αλλού και “ούτε γάτα ούτε ζημιά”. H γερμανική έκθεση καταλήγει ότι τα αιολικά πάρκα δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις κλιματικές μεταβολές.
Αλλά ακόμη και αν ήταν, υπάρχουν ορισμένα τοπία που είναι πάρα πολύ πολύτιμα για να τα μετατρέψουμε σε υπαίθριους σταθμούς παραγωγής ενέργειας.
ΑΡΝΗΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΑΤΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΙς ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
Ο οργανισμός Αθήνας έχει αποφανθεί αρνητικά για τα αιολικά πάρκα στην Αττική γενικώς. Έτσι η Νομαρχία ανακαλεί τις μελέτες που αφορούν τα συγκεκριμένα έργα των οποίων είχε ξεκινήσει διαδικασία διεκπεραίωσης.
Αντίθετοι οι Δήμοι Καλυβίων και Κερατέας. Ο Δήμαρχος Φιλίππου που παρευρίσκετο στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, τόνισε ότι οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να αποδώσουν ούτε το 1% της παραγωγής, και δεν έχει νόημα να γεμίσουν τα βουνά ανεμογεννήτριες (42 το αριθμό). Δυο τούφες πράσινο έχουν μείνει στο Πάνειο και εκεί προβλέπονται 42 ανεμογεννήτριες, είπε χαρακτηριστικά.
75 Πάνεια όρη θέλουμε για να καλύψουμε 75 ΜW ενέργεια, πράγμα αδύνατον, είπε ο πρόεδρος της Κερατέας Αδάμης δείχνοντας έτσι την αναποτελεσματικότητα των ανεμογεννητριών.
ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΡΚΑ ΚΑΙ ΠΩΣ ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
Να μην ξεχνούμε ότι για την θεμελίωση των πυλώνων, είναι απαραίτητο να ανέβει στην κορυφή του βουνού το τεράστιο ερπυστριοφόρο γεωτρύπανο (διαστάσεων πολλών τάνκς) για το οποίο οι μπουλντόζες κυριολεκτικά ισοπεδώνουν το βουνό. Αυτή η τεχνική εκτός από την περιβαλλοντολογική καταστροφή, αποσάρθρωση, ερημοποίηση που προκαλεί έχει και ένα ακόμα πρακτικό αποτέλεσμα.
Απογυμνώνει λοιπόν τον τόπο από την αιώνια φυσική κάλυψη και οχύρωση η οποία αποδείχτηκε πόσο αποτελεσματική είναι στον τελευταίο ακήρυχτο πόλεμο στον Λίβανο όπου ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατός του κόσμου δεν μπόρεσε να εισβάλλει σε 34 ημέρες παρά μόνο λίγα χιλιόμετρα μέσα στο Λίβανο.
Αναρωτιέται κάποιος δικαιολογημένα μήπως τελικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι, εκτός της απομύζησης επιδοτουμένων κονδυλίων ύψους 70% της επένδυσης. Μήπως για αυτό τον λόγο στην Θράκη έχουν τοποθετηθεί πάρα πολλές ανεμογεννήτριες;
Μοναδικά τοπία υποβαθμίζονται, μνημεία της φύσης και αρχαιολογικοί χώροι προσβάλλονται ή καταστρέφονται, χλωρίδα και πανίδα εξαφανίζεται, παράγεται πανάκριβη ενέργεια, ιδιωτικοποιούνται τεράστιες περιοχές.
Πολύ συχνά αυτή η παρέμβαση γίνεται σε περιοχές με μικρό μέσο όρο αιολικού δυναμικού που δεν ικανοποιεί τεχνικά τις ανάγκες των αιολικών εργοστασίων όπως στην Αργολίδα όπως αναφέρουν σχετικοί επιστημονικοί χάρτες.
Ενδεικτικά παράλογου σχεδιασμού αναφέρεται η περίπτωση Σερίφου για 87 ανεμογεννήτριες, κηρυγμένης προστατευμένης Γυάρου 300 ανεμογεννήτριες, Οσίου Λουκά Δελφών μνημείου της UNESCO κλπ.
Να υπενθυμίσουμε ότι σε αυτά τα μέρη δεν υπάρχει ούτε το απαραίτητο δίκτυο μεταφοράς ενέργειας κολοσσιαίου κόστους.
Έτσι κανείς δεν απαντά στο ρητορικό πλέον ερώτημα:
γιατί δεν χρησιμοποιούνται οι εναλλακτικές πηγές σε μικρότερου μεγέθους κατασκευές (που δεν καταστρέφουν σε τέτοιο βαθμό), για τοπική χρήση;
Οι τζίροι των εμπλεκομένων εταιριών και των ξένων καρτέλ στην ενέργεια, δίνουν την απόλυτα κατανοητή απάντηση.
--------------------------------------------------------------------------------
Ενδιαφέροντα άρθρα των Αναστασία Φαλτάιτς, Ιωάννη Τσακαμή (πρώην δημάρχου), Μάνου Φαλτάιτς για τις Α/Γ, τα ΑΠ και την εγκατάστασή τους στην Σκύρο, από μία επιχειρηματική σύμπραξη ιδιωτικής εταιρίας και Μονής του Αγίου Όρους, δημοσιεύονται στην τοπική εφημερίδα "αντίλαλος", στο φύλλο 6, Δεκέμβριος 2007
Aποστολεας ΣΔΑΠΠΕ ΚΥΜΗΣ
Προπαγάνδα προς εξυπηρέτηση των Πολυεθνικών
13/3/2008
Κύριε Κούλογλου,
Eίμαι ο Γιάννης Κοφινάς πρόεδρος του Σπηλαιολογικού Ομίλου Ταϋγέτου-Πάρνωνα «Ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ», και σου στέλνω ντοκουμέντα να τα μελετήσεις με προσοχή μήπως συνετιστείς και μετριάσεις λιγάκι την απροκάλυπτη προπαγάνδα που ασκείς προς όφελος της άθλιας αιολικής βιομηχανίας.
Στο νότιο Πάρνωνα (βλέπε απεικόνιση google ) έχουμε εξερευνήσει ήδη μερικές εκατοντάδες εγκοίλων σχηματισμών όπου διαβιούν προστατευόμενα νυκτόβια αρπαχτικά και νυκτερίδες. Πολλά από αυτά είναι αρχαιολογικής σημασίας. Στην περιοχή αυτή υφίσταται ΖΕΠ απειλούμενων σε ευρωπαϊκό επίπεδο αρπακτικών πτηνών, όπως ο σπιζαετός. Δες στη σελίδα της ΕΟΕ (Ορνιθολογικής) τη μελέτη του Δημήτρη Μπούσμπουρα για τις επιπτώσεις των αιολικών σταθμών στην ορνιθοπανίδα.
Αν θες άλλα στοιχεία από την Ισπανία να σου στείλω.
Μήπως όλοι αυτοί που αντιδρούμε παγκοσμίως είμαστε τρελοί ή πράκτορες του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας;
Μήπως δεν γνωρίζεις ότι η αιολική ενέργεια δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους συμβατικούς σταθμούς;
Μήπως δεν γνωρίζεις σφαιρικά το ζήτημα και δρας απροκάλυπτα για την υποβάθμιση των αγαπημένων μας τόπων;
Θα κάνουμε τις κορυφογραμμές μας πλατείες VESTAS και θα τις παραχωρήσουμε στις πολυεθνικές;
Μήπως νομίζεις ότι τους αετούς τους σκοτώνουν τα αυτοκίνητα στην Ομόνοια όπως μου είπε ο Χαραλαμπίδης;
Δες φωτογραφίες των αετών της Λακωνίας που θαυμάζω πίνοντας τον καφέ μου στο μπαλκόνι του σπιτιού μου στους Μολάους που ευρίσκεται εντός της ΖΕΠ.
ΑΛΗΘΕΙΑ γιατί δε γεμίζετε ανεμογεννήτριες τον Υμηττό, την Πεντέλη ακόμη και την Ακρόπολη για να έχεις πράσινο ρεύμα στη Πλάκα;
Για εμάς απομακρυσμένη περιοχή και για μπουλντόζες είναι η Αττική και όχι οι ΠΑΡΘΕΝΕΣ και ΙΕΡΕΣ κορυφογραμμές της Ελλάδας.
Υπεύθυνα δηλώνω ότι δεν θέλω να στήσω εξοχικό στις ραχούλες ούτε αναψυκτήριο.
Αιολικά εργοστάσια το σκοτεινό παρασκήνιο, των Ε. Γκίκα - Σ. Καλογερόπουλου
Αιολική παράνοια
Οι ως τώρα ενεργειακοί πόροι απαιτούσαν εξόρυξη, μεταφορά, καύση των ορυκτών (λιγνίτη, πετρελαίου) ή εμπλουτισμό και σχάση του ουράνιου και μετατροπή της θερμικής ενέργειας σε κινητική και εν συνεχεία σε ηλεκτρική. Με λίγα λόγια, οι πόροι είναι συγκεκριμένης και περιορισμένης ποσότητας, αναλώσιμοι και μάλιστα με αναγκαστικές απώλειες ενέργειας ως θερμική διάχυση στο περιβάλλον. Δικαιολογείται λοιπόν, μια κεντρική διαχείριση, ενεργειακή οικονομία, περιορισμοί και εξάρτηση από την υψηλή τεχνολογία. Η τεχνολογία εξελίσσεται μέσα σε ένα σκεπτικό που είναι άμεση συνάρτηση με τις κοινωνικοοικονομικές σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα σε μια κοινωνία.
Η στενή οικονομίστικη λογική «κάνω επένδυση, πρέπει να αποσβέσω και εν συνεχεία να κερδοσκοπήσω», κάνουν τις ήπιες μορφές ενέργειας και αυτές εφιαλτικές και το τραγικότερο, αυτή η ανεξάντλητη και τελείως ελεύθερη από περιορισμούς μορφή ενέργειας να είναι και η ακριβότερη μέσα στην συγκεντρωτική λογική διαχείρισης και διανομής της!
Δηλαδή τα προβλήματα μεταφοράς, αποθήκευσης, διανομής (που ισχύουν σε άλλους κλάδους), στην περίπτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας επιλύονται με τελείως διαφορετική προσέγγιση από την συνηθισμένη.
Για την ηλιακή και αιολική ενέργεια όμως ποιος ο λόγος να υπάρχει συγκεντρωτική και κεντρική διαχείριση και διανομή;
Διότι οι συγκεκριμένες μορφές ενέργειας ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕΣ! Τα ηλιακά και αιολικά λειτουργούν από αυτά τα ανεξάντλητα ενεργειακά δυναμικά, χρησιμοποιούν μέρος αυτής της ενέργειας και είναι κοινή λογική ότι δεν έχει το παραμικρό νόημα να μιλάμε για εξοικονόμηση ενέργειας!
Οποιοδήποτε παραγόμενο πλεόνασμα μπορεί να δοθεί σε καταναλωτές που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για εγκατάσταση ατομικών ηλιακών ή αιολικών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για άλλες χρήσεις επιπέδου κοινότητας, μπορεί τέλος πάντων να αγνοηθεί και να σπαταληθεί ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Και εννοείται ότι στα σπίτια μας δεν θα έχουμε τέτοια μεγαθήρια που σχεδιάστηκαν με μοναδικό σκοπό την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας! Τα οικιακά αιολικά μπορούν να σχεδιασθούν για μικρότερη παραγωγή ενέργειας και ιδιαίτερα για τοπική κατανάλωση.
Όμως η τεχνολογία εξελίσσεται μέσα σε ένα σκεπτικό που είναι άμεση συνάρτηση με τις κοινωνικοοικονομικές σχέσεις που αναπτύσσονται είτε από τις γενικότερες ανάγκες μιας κοινωνίας, είτε από επιμέρους ανάγκες ομάδων συμφερόντων που μονοπωλούν για ίδιο όφελος την ικανοποίηση αυτών των γενικότερων αναγκών με τρόπο που θα δημιουργήσει μέγιστο τζίρο αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις των επιλογών και αν και σε ποιο βαθμό ικανοποιούνται οι κοινωνικές ανάγκες.
Το μοντέλο ανάπτυξης των ημερών μας, σημαίνει αιολικά εργοστάσια, κυρίως σε προστατευόμενες περιοχές, που οδηγούν σε αλλοίωση του τοπίου, διάνοιξη δρόμων στα βουνά, νέα δίκτυα με καλώδια υψηλής τάσης και μετασχηματιστές σε περιοχές ήρεμες μέχρι τότε, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση της χλωρίδας και πανίδας, την έναρξη έντονης διαδικασίας διάβρωσης και ερημοποίησης του εδάφους και όλη αυτή η καταστροφική διαδικασία αποτυπώνεται στο αντιαισθητικό θέαμα των κολοσσιαίων γεννητριών στις κορυφογραμμές.
Η Greenpeace γνωρίζει καλά αυτά τα θέματα (έχει ενημερωθεί από την ΕΟΕ λεπτομερώς) αλλά τα αξιολογεί ως εντελώς δευτερεύοντα. Ζητάει άμεσες αδειοδοτήσεις. Απορία, να μην γίνονται δηλαδή Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τα έργα αυτά;
ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟΣ
Πολυεθνικές εταιρίες που παραδοσιακά ασχολούνται με τα ορυκτά καύσιμα η επενδύουν τώρα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,δηλαδή στον ήλιο,στον αέρα,το νερό ,αγαθά κοινά για όλη την ανθρωπότητα προτάσσοντας το επιχείρημα
«Πρέπει να απεμπλακούμε το ταχύτερο από ορυκτά καύσιμα»
και το δίλημμα πρόταση
«ή πυρηνικά ή ανανεώσιμες.»
και επειδή η πίττα έχει κομμάτια πού πρέπει να μοιραστούν στις θυγατρικές και μητρικές εταιρίες μέσω των συμφωνιών για την Ενέργεια έχουμε τα εξής:
«Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν μπουν μόνο μέχρι 25% της τελικής κατανάλωσης που για την Ελλάδα το 2015 σημαίνει 8.000 MW αιολικών σε περιοχές που φυσάει αρκετά. (Τα ηλιακά παράγουν ενέργεια με κόστος 6 φορές περισσότερο από τις ανεμογεννήτριες και μόνο την ημέρα, ενώ 2,5MW φωτοβολταϊκών ισοδυναμούν με 1MW αιολικών).
Για τα ελληνικά δεδομένα, οι ανεμογεννήτριες είναι μεσου μεγέθους 1-1,5MW δηλ ύψους 60-80 μέτρα με πτερύγια 25-35 μέτρα. Άρα μιλάμε για 5,5 - 7.000 μεγάλες ανεμογεννήτριες άρα παντού στην Ελλάδα που φυσάει πολύ».
Κόστος ανά MW 1 εκ. ευρώ με τουλάχιστον 60% επιδότηση Για τον σχεδιασμό για τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας, υποτίθεται τουλάχιστον ότι υπάρχει η κυβέρνηση, η ΡΑΕ, κ.α. που πρέπει να ασχοληθούν με αυτόν, δεδομένου ότι η ΔΕΗ πλέον λειτουργεί ως ΑΕ, δηλ. με γνώμονα την κερδοφορία της, την τιμή της μετοχής της, κλπ.
Τα αιολικά ξεκίνησαν ουσιαστικά το 1994 που θεσπίστηκε το εξής περίπου πλαίσιο για τους -μοναδικούς τότε ιδιώτες στην ηλ. ενέργεια- υποψήφιους ιδιοκτήτες αιολικών πάρκων: Ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για καθαρή ενέργεια και εγγυημένη αγορά της παραγόμενης ηλ. ενέργειας από τη ΔΕΗ σε σταθερή τιμή για καμιά 10αριά χρόνια.
Με αυτά τα δεδομένα είδαν διάφοροι ότι το πράγμα συμφέρει και άρχισαν. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν αιτήσεις για αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος περίπου 3000 MW, ενώ η μέγιστη ισχύς που καταναλώνεται στο ελληνικό σύστημα είναι περίπου 9500 MW.
Η δήθεν επιστημονική προσέγγιση, όργανο στα χέρια της απληστίας που επιδιώκει τον απόλυτο διοικητικό έλεγχο της κοινωνικής ζωής!
Η οργανωμένη και εξαρτημένη από άνομα συμφέροντα "διανόηση" έχει υποβαθμίσει το θεωρητικό λόγο σε "εργαλειακό" λογισμό και προσπαθεί με αυτό το τρόπο να "λύσει" τα προβλήματα και τις αντιδράσεις που προκύπτουν λειτουργώντας ως εκτελεστικό όργανο.
Με το τρόπο που θέτουν το θέμα κάτω από το πέπλο της επιστήμης και με τα εργαλεία που χρησιμοποιούν προσπαθούν να πετύχουν το στόχο της αρπαγής , της υποβάθμισης της ζωής μας κλπ, και φυσικά δεν ενδιαφέρονται για ηθικές, κοινωνικές και άλλες επιπτώσεις....
Το πρότυπο που καταχρηστικά επιβάλλουν και στηρίζεται στη «τεχνοκρατική ορθολογικότητα» συμβάλλει τα μάλλα στην οπισθοδρόμηση του πολιτισμού, κατασκευάζοντας καταναγκαστικά πρότυπα υπερφίαλου ορθολογισμού θέλουν να υποτάξουν όλους σε αυστηρά προδιαγεγραμμένες συμπεριφορές που να ευνοούν τους στόχους της τεχνοκρατικά δομημένης αρπαχτής και στη προώθηση ενός διανοητικού ιδεώδους για την ολοκλήρωση των στόχων τους.
Αυτή η "επιστήμη" και αυτός ο λόγος δεν έχουν καμιά εγγενή αξία.
Είναι φορείς διανοητικών και αξιολογικών προτύπων που θέλουν υποχρεωτικά να μας επιβάλλουν για την επίτευξη των στόχων τους.
Οι Α/Γ που χρησιμοποιούνται σήμερα στην Ελλάδα είναι ισχύος περίπου 1.000 έως 2.000 KW. Συνήθως ένα Αιολικό πάρκο είναι ισχύος από 10 MW έως 35 MW, δηλαδή από ομάδες των 10 έως 20 Α/Γ. Οι Α/Γ είναι τοποθετημένες σε αποστάσεις των 250 περίπου μέτρων μεταξύ τους.
Οι Πυλώνες των Α/Γ έχουν ύψος γύρω στα 50 μέτρα και η ακτίνα των πτερυγίων είναι γύρω στα 35 μέτρα.
Η βάση της Α/Γ είναι συνήθως 15 χ 15 μ και βάθους γύρω στα 4 μέτρα.
Η ενέργεια συλλέγεται από τις Α/Γ με υπόγειο δίκτυο Μ/Τ (20 ΚV) το οποίο οδεύει σε όρυγμα βάθους 1 μ και πλάτους 70 εκατοστών περίπου. Οταν η περιοχή είναι επίπεδη το χαντάκι γίνεται έξω από τον δρόμο, ενώ όταν είναι σε πλαγιά γίνεται στο μέσον του δρόμου, ώστε να προστατεύεται από τα νερά, που αλλιώς μπορούν να ξεθάψουν τα καλώδια.
Και τώρα το οικονομικό.
Κάθε πυλώνας κοστίζει 1,5 εκατομμύρια ευρώ. Επιδοτείται σε ποσοστό 70% από κονδύλια ΕΕ. Έχει διάρκεια ζωής περίπου 15-20 έτη το μέγιστο. Για να κάνει απόσβεση πρέπει όμως να ικανοποιούνται αυστηρά κάποιες ειδικές συνθήκες ανέμου εκεί όπου τοποθετείται. Δηλαδή απαιτούνται μέση ταχύτητα ανέμου κατά την διάρκεια του χρόνου, 7-8 m/sec που με υπεραισιόδοξο σενάριο κάνουν απόσβεση, ενώ με 6-7 m/sec και λιγότερο οι εκμεταλλεύσιμες περιοχές δεν κάνουν απόσβεση. Περιστασιακά μια πολύ μεγάλη ένταση ανέμου, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην παραγωγή ενέργειας. Βλάβες, συντήρηση κλπ δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την απόσβεση. Το κόστος παραγωγής αιολικής ενέργειας ακόμα και σε περίπτωση απόσβεσης της επένδυσης, είναι υψηλότερο από άλλους τρόπους παραγωγής. Μέσα στον λογαριασμό της ΔΕΗ υπάρχει ειδικό τέλος υπέρ της αιολικής ενέργειας. Η παραγόμενη αιολική ενέργεια αγοράζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το κράτος σε υψηλή τιμή, δημιουργώντας την καλύτερη εμπορική συνθήκη για τους παραγωγούς της. Εκτός αυτού δωρίζονται πος τους «επενδυτές» τεράστιες εκτάσεις γης συνήθως προστατευμένες οι οποίες στο μέλλον μπορούν να χρησιμοποιηθούν ποικιλοτρόπως, να πουληθούν σε τρίτους κλπ κλπ
Ομως με το δεδομένο των διευρωπαικών δικτύων ενέργειας και το χρηματιστήριο ενέργειας, η ενέργεια που παράγουν είναι ακριβή και ως εκ τούτου οι επιλογές πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή, αλλιώς, αφού παρθούν οι επιδοτήσεις από την ΕΕ, θα μείνουν σωρός άχρηστων μεταλλικών τεράτων να μολύνει το τοπίο ή να παράγει ακριβή ενέργεια την οποία ο μόνος που θα αγοράζει θα είναι το κράτος για τους μικρούς καταναλωτές, αφού οι ενεργοβόροι ιδιώτες θα αγοράζουν φτηνή από άλλες χώρες.
Πολλοί μεγάλοι κίνδυνοι υπάρχουν και στην περίπτωση των "μικρών" υδροηλεκτρικών. Αυτά σημαίνουν φράγματα. Αρκετοί φορείς έχουν καταθέσει προσφυγές στο ΣτΕ για περιπτώσεις όπως του Αχελώου. Βενετικού κλπ. και υπάρχει σχετική νομολογία.
Δεκάδες ποτάμια κινδυνεύουν να μετατραπουν σε μια σειρά επάλληλων ταμιευτήρων από μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που επιδοτούμενες θα κατασκευάζουν φράγματα.
Στο περιβάλλον χρειάζεται να βλέπουμε σφαιρικά τα πράγματα και όχι κάποια βραχυπρόθεσμη στρατηγική ομάδων συμφερόντων να σαρώσει τα πάντα και να αδιαφορεί για όλες τις άλλες παραμέτρους.
Η κατασκευή αιολικού εργοστασίου στα Δίδυμα Αργολίδας, σε προστατευόμενο βιότοπο (CORINE) και άλλους βιότοπους όπως αναφέρεται στον επιστημονικό χάρτη του ΕΜΠ.
Η κύρια δικαιολογία για την καταστροφική επέμβαση εκτός των άλλων αιτιάσεων υπερ της κατασκευής Α/Γ είναι ότι δήθεν η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης έγινε για τη ταχύτητα των ανέμων.
Παρουσιάζονται οι επίσημοι χάρτες του Αιολικού Δυναμικού της περιοχής του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που αποκλείουν στη κοινή λογική του κάθε ένα (ειδικού και μη) τη συγκεκριμένη περιοχή για παραγωγή αιολικής ενέργειας λόγω της περιορισμένης ταχύτητας ανέμων!
Είναι προφανές ότι το πρόγραμμα για Α/Γ μέγιστης διάρκειας ζωής 20 ετών και περίπου 20 δις ευρώ κόστους με αμφίβολα αποτελέσματα απόσβεσης αφορά μόνο στην άντληση κονδυλίων και τίποτα περισσότερο.
Αδιαφορούν με πρόσχημα την «καθαρή» ενέργεια ότι με αυτή την λογική πρόκειται για μια ακόμα οικονομική αφαίμαξη, κατασπατάληση κονδυλίων, μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος και βιασμό του φυσικού κάλλους που είναι απαραίτητο για την ζωή, ιδιωτικοποίηση δημόσιων εκτάσεων και μάλιστα στην περίπτωση των Διδύμων, ένα προστατευμόμενο βιότοπο (περίπου η πράσινη έκταση πάνω από την πόλη Κρανίδι) η οποία στο υπόμνημα χαρακτηρίζεται δασική. Η λέξη Δίδυμα αναφέρεται στους Κάστορα και Πολυδεύκη, υπάρχει κάπου στο βουνό αρχαίος ναός του Απόλλωνα, σε κοντινή απόσταση.
Στο υπόμνημα παρουσιάζονται με μπλε 7-8 m/sec που με αισιόδοξο σενάριο κάνουν απόσβεση και ροζ 6-7 m/sec οι εκμεταλλεύσιμες περιοχές οι οποίες δεν κάνουν απόσβεση.
Απόσβεση εννοείται μόνο η απόσβεση των πυλώνων χωρίς τελικά να υπολογίζονται τα άλλα επι μέρους κόστη συντήρησης, δικτύων, εκτάσεων κλπ.
Το μοναδικό σημείο για παραγωγή στα Δίδυμα είναι μόνο αυτό της κορυφής και είναι σημειωμένο στον χάρτη με μπλε.
Η κατασκευή του αιολικού εργοστασίου γίνεται σε χαμηλότερο υψόμετρο και καλύπτεται από τον όγκο του βουνού που έχει το μπλε σημάδι αποκλείοντας έτσι τον άνεμο από τα Ανατολικά. Συγκεκριμένα η κατασκευή γίνεται ένα πόντο στη κλίμακα του χάρτη προς τα δυτικά από το μπλε σημάδι.
Πως λοιπόν και με ποιο τρόπο, ποιοί πήραν τις απαραίτητες άδειες και από πού, για να προχωρήσουν στην κατασκευή (βάσει των στοιχείων) άχρηστου αιολικού εργοστασίου σε προστατευμένο βιότοπο;
Στο πρώτο χάρτη του ΚΑΠΕ οι ταχύτητες των ανέμων.
Στον δεύτερο χάρτη της βάσης δεδομένων του ΕΜΠ οι προστατευόμενοι βιότοποι.
Στην τρίτη η ασυδοσία.
Δήθεν η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης στα Δίδυμα έγινε για τη ταχύτητα των ανέμων. Εδώ παρουσιάζονται οι επίσημοι χάρτες του Αιολικού Δυναμικού της περιοχής του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που αποκλειουντη συγκεκριμένη περιοχή για παραγωγή αιολικής ενέργειας λόγω της περιορισμένης ταχύτητας ανέμων!
Η δημοσίευση αφορά την κατασκευή αιολικού εργοστασίου στα Δίδυμα Αργολίδας, σε προστατευόμενο βιότοπο (CORINE) και άλλους βιότοπους.
Η κύρια δικαιολογία για την καταστροφική επέμβαση εκτός των άλλων φαιδρών αιτιάσεων υπερ της κατασκευής Α/Γ (οι οποίες και οικονομοτεχνικά καταρρίπτονται στην προηγούμενη δημοσίευση) είναι ότι δήθεν η επιλογή της συγκεκριμένης θέσης έγινε για τη ταχύτητα των ανέμων.
Παρουσιάζονται οι επίσημοι χάρτες του Αιολικού Δυναμικού της περιοχής του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας που αποκλείουν στη κοινή λογική του κάθε ένα (ειδικού και μη) τη συγκεκριμένη περιοχή για παραγωγή αιολικής ενέργειας λόγω της περιορισμένης ταχύτητας ανέμων!
Είναι προφανές ότι το πρόγραμμα για Α/Γ μέγιστης διάρκειας ζωής 20 ετών και περίπου 20 δις ευρώ κόστους με αμφίβολα αποτελέσματα απόσβεσης αφορά μόνο στην άντληση κονδυλίων και τίποτα περισσότερο.
Αδιαφορούν με πρόσχημα την «καθαρή» ενέργεια ότι με αυτή την λογική πρόκειται για μια ακόμα οικονομική αφαίμαξη, κατασπατάληση κονδυλίων, μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος και βιασμό του φυσικού κάλλους που είναι απαραίτητο για την ζωή, ιδιωτικοποίηση δημόσιων εκτάσεων και μάλιστα στην περίπτωση των Διδύμων, ένα προστατευμόμενο βιότοπο (περίπου η πράσινη έκταση πάνω από την πόλη Κρανίδι) η οποία στο υπόμνημα χαρακτηρίζεται δασική.
Στο υπόμνημα παρουσιάζονται με μπλε 7-8 m/sec που με υπεραισιόδοξο σενάριο κάνουν απόσβεση και ροζ 6-7 m/sec οι εκμεταλλεύσιμες περιοχές οι οποίες δεν κάνουν απόσβεση.
Απόσβεση εννοείται κακώς μόνο η απόσβεση των πυλώνων χωρίς τελικά να υπολογίζονται τα άλλα επι μέρους κόστη συντήρησης, δικτύων, εκτάσεων κλπ οι απαιτήσεις των οποίων δίνονται στο υπόμνημα.
Το μοναδικό σημείο για παραγωγή στα Δίδυμα είναι μόνο αυτό της κορυφής και είναι σημειωμένο στον χάρτη με μπλε.
Η κατασκευή του αιολικού εργοστασίου γίνεται σε χαμηλότερο υψόμετρο και καλύπτεται από τον όγκο του βουνού που έχει το μπλε σημάδι αποκλείοντας έτσι τον άνεμο από τα Ανατολικά. Συγκεκριμένα η κατασκευή γίνεται ένα πόντο στη κλίμακα του χάρτη προς τα δυτικά από το μπλε σημάδι.
Πως λοιπόν και με ποιο τρόπο, ποιοί πήραν τις απαραίτητες άδειες και από πού, για να προχωρήσουν στην κατασκευή (βάσει των στοιχείων) άχρηστου αιολικού εργοστασίου σε προστατευμένο βιότοπο;
Νεότερα στοιχεία που προέκυψαν για τα αιολικά εργοστάσια
και για το σκοτεινό παρασκήνιο του συγκεντρωτισμού της ενέργειας
Της Ελένης Γκίκα και του Σπύρου Καλογερόπουλου
Το λιγνικό πεδίο της χώρας, το μόνο καύσιμο που εκμεταλλεύεται η χώρα μας εκχωρείται σε ιδιώτες. Μετά από απόφαση του υπουργείου ανάπτυξης μετά τη Βεύη θα γίνει και διαγωνισμός για το κοίταγμα Ελασσόνας. Ενδιαφερόμενοι όμιλοι που θα συμμετάσχουν στο διαγωνισμό είναι η Ελληνική Τεχνοδομική του Ομίλου Μπόμπολα, ο όμιλος Κοπελούζου και ο όμιλος Μυτιληναίου.
Το ελληνικό δημόσιο και η ΔΕΗ παρά το κοινωφελή χαρακτήρα της που πρωταρχικό στόχο πρέπει να έχει το δικαίωμα όλων των Ελλήνων για φτηνή ενέργεια έχει μπει στο στόχαστρο από την ΕΕ μετά από καταγγελίες ιδιωτών που υποστηρίζουν ότι η δωρεάν και αποκλειστική χρήση του λιγνίτη βλάπτει τον ελεύθερο ανταγωνισμό….και δεν ευνοεί την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
Θεωρείται βέβαιο ότι ο ιδιώτης που θα αναλάβει την εκμετάλλευση λιγνιτικού πεδίου θα προχωρήσει και στη δημιουργία λιγνιτικής μονάδας ηλεκροπαραγωγής, αφού ο λιγνίτης παράγει 40% φθηνότερο ρεύμα.
Η προαγορά ηλεκτρικής ενέργειας που προωθεί το υπουργείο ανάπτυξης με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους που ικανοποιούν τις προϋποθέσεις που θέτουν οι τράπεζες που θα χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις, δηλαδή εγγυημένο εισόδημα 70% ως 80% για τη κάθε μονάδα και ηλεκτροπαραγωγής, και η διασφάλιση του δικαιώματος μεταφοράς εγγύησης από τη ΔΕΣΜΗΕ στις τράπεζες Αυτό απλά σημαίνει ότι η διαχείριση της ηλεκτρικής ενέργειας περνάει εξ΄ ολοκλήρου σε ιδιώτες. Και για αυτόν το τομέα ενδιαφερόμενοι όμιλοι είναι Η ΤΕΡΝΑ, ο όμιλος Βαρδινογιάννη, Μυτιληναίου, Κοπελούζου, Ελληνική Τεχνοδομική.
Ισπανοί, Γάλλοι, Γερμανοί δηλαδή εκμεταλλεύονται τον ήλιο, τον αέρα και τα βουνά μας με επιδοτήσεις και κονδύλια των φορολογουμένων, για να παράγουν και να μας πουλούν πανάκριβα ενέργεια!!!
ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ «ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ»
• Ποιοι έχουν λάβει ως σήμερα άδειες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δυναμικότητας 4.450 μεγαβάτ
Η αγορά των αιολικών πάρκων ήταν πριν από δύο χρόνια σε πρωτογενή φάση στη χώρα μας, δηλαδή δεν υπήρχαν ιδιαίτερες επενδύσεις, γι' αυτό οι προοπτικές ανάπτυξης ήταν σημαντικές. Έτσι, πέραν των Ελλήνων, σημειώθηκε προσέλκυση ξένων επενδυτών που εντόπισαν το “κενό”. Σημειώνεται ότι υπάρχει διασφαλισμένη αγορά της παραγόμενης ενέργειας από τη ΔΕΗ μέσω ΔΕΣΜΗΕ. Ως σήμερα η τιμή με την οποία ο ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) αγοράζει ηλεκτρικό ρεύμα από μονάδες ΑΠΕ είναι συνδεδεμένη με τα τιμολόγια της ΔΕΗ. Με την απελευθέρωση της αγοράς η τιμή απεξαρτάται και γίνεται σταθερή και θα προσαυξάνεται μάλιστα με αποφάσεις του υπουργείου Ανάπτυξης.!!!!!!!!
* Ο ισπανικός όμιλος Iberdrola είναι από τους μεγαλύτερους στην παραγωγή αιολικής ενέργειας παγκοσμίως και εξαγόρασε πρόσφατα το 49,9% της εισηγμένης Ρόκας, που κατέχει το 40% της εγκατεστημένης ισχύος στη χώρα μας σε αιολικά πάρκα με 188,5 MW. Οι Ισπανοί εκπόνησαν επιχειρησιακό σχέδιο το οποίο προβλέπει την τετραετία 2005-2008 την κατασκευή αιολικών πάρκων συνολικού δυναμικού 420 MW, για τα οποία θα επενδυθούν κεφάλαια ύψους 400 εκατ. ευρώ. Σύντομα η ελληνοϊσπανική εταιρεία θα επεκταθεί σε Βουλγαρία και Ρουμανία, όπου ήδη κάνει έρευνα αγοράς.
* H EDF, η “γαλλική ΔΕΗ”, εκτός από τη σημαντική τεχνογνωσία σε θερμοπυρηνικές αλλά και συμβατικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής, έχει επεκταθεί και στα αιολικά εδω και μία δεκαετία. Στην Ελλάδα έχει αποκτήσει άδειες για 100 MW, έχει καταθέσει αιτήσεις για άλλα 300 MW και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τη Θεμελιοδομή για να αποκτήσει τη θυγατρική της εταιρεία Κτίστωρ, η οποία έχει στην κατοχή της άδειες συνολικής ισχύος 105 MW. Η Θεμελιοδομή αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και μάλλον θα αναγκαστεί να πουλήσει τη θυγατρική της. Πάντως οι Γάλλοι διαπραγματεύονται και με αρκετούς “αδειούχους” αιολικών που δεν τις έχουν χρησιμοποιήσει για να εξαγοράσουν τις άδειες.
* H ισπανική CESA έχει προχωρήσει σε κοινή εταιρεία με τη Spider Ενεργειακή, που ανήκει στη Μεταλλοβιομηχανική Spider, και έχει λάβει άδειες για τέσσερα αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 75 MW.
* H Ε2-Energie από τη Δανία και η γερμανική Umwelkontor έχουν αποκτήσει από δύο άδειες αιολικών η καθεμιά και σκοπεύουν να τις επεκτείνουν.
* Το ενδιαφέρον των Ελλήνων
* H TEPNA Ενεργειακή, θυγατρική της εισηγμένης ΓΕΚ-TEPNA, ασχολείται διεξοδικά με όλες τις ενεργειακές μορφές. Εχει αποκτήσει άδεια για μεγάλη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με πρώτη ύλη το φυσικό αέριο στη Βοιωτία, ολοκλήρωσε τέσσερα αιολικά πάρκα, συνολικής ισχύος 40 MW, ενώ κατασκευάζει σημαντικά έργα αιολικής ενέργειας και μικρά υδροηλεκτρικά σε διάφορα σημεία της χώρας. Επίσης η εταιρεία σκοπεύει να ασχοληθεί με ανάπτυξη συστημάτων εκμετάλλευσης βιομάζας και ερευνά την αγορά.
* H ΕΛΤΕΧ Ενεργειακή, θυγατρική της εισηγμένης Ακτωρ - Ελληνική Τεχνοδομική, επιχείρησε να ενισχυθεί στα αιολικά μέσω επιθετικής εξαγοράς της Ρόκας. Οταν το σχέδιο δεν στέφθηκε από επιτυχία, η επιχείρηση στράφηκε σε αυτόνομη ανάπτυξη στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια. Σήμερα έχει σε λειτουργία δύο αιολικά πάρκα στη Λέσβο και κατασκευάζει μονάδες συνολικού δυναμικού 51 MW. Στα τελικά συμβόλαια βρίσκονται αιολικά πάρκα με επιπλέον 47 MW, ενώ έχει ζητηθεί άδεια για αιολικά πάρκα συνολικού δυναμικού 180 MW. Ακόμη η επιχείρηση αρχίζει να επενδύει σε μικρά υδροηλεκτρικά, ενώ έχει την επιμέλεια της γνωστής (και πολύπαθης) “ιαπωνικής” επένδυσης αιολικού πάρκου στη Λακωνία, την οποία φιλοδοξεί σύντομα να ολοκληρώσει.
* Ο όμιλος Μυτιληναίου, ο οποίος επίσης κατέχει άδεια ιδιωτικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στη Μαγνησία αλλά μάλλον θα τη μεταφέρει στον Αγιο Νικόλαο Βοιωτίας μετά την εξαγορά της Αλουμίνιον της Ελλάδος, ξεκινά την κατασκευή του πρώτου αιολικού πάρκου του ισχύος 17 MW και προϋπολογισμού 17 εκατ. ευρώ στο Σιδηρόκαστρο. Παράλληλα έχει λάβει άδειες για αιολικά συνολικής δυναμικότητας 84 MW σε περιοχές όπως η Κρήτη, η Εύβοια και η Ανδρος.
* H DAMCO Energy, που ανήκει στον όμιλο Κοπελούζου, δραστηριοποιείται στα αιολικά και στα μικρά υδροηλεκτρικά. Ολοκλήρωσε και λειτουργεί μεγάλο αιολικό πάρκο, δυναμικότητας 62 MW, που βρίσκεται στον Νομό Ροδόπης, για το οποίο επένδυσε κεφάλαια ύψους 70 εκατ. ευρώ. Επίσης διαθέτει αιολικά πάρκα στην Εύβοια και άδειες σε άλλες περιοχές της χώρας, ενώ μέσα στο 2005 πρόκειται να ξεκινήσουν τη λειτουργία τους αιολικά στην Κορινθία και στην Αχαΐα δυναμικότητας 40 MW. Η εταιρεία εγκαινίασε πρόσφατα υδροηλεκτρικό έργο ισχύος 4,5 MW στον Νομό Φθιώτιδας. .
Με το νέο θεσμικό πλαίσιο το υπουργείο Ανάπτυξης θα μειώσει τον συνολικό χρόνο έκδοσης μιας επένδυσης για αιολικό πάρκο σε 18 μήνες. Κάθε εμπλεκόμενη υπηρεσία θα γνωμοδοτεί για την επένδυση μία και μόνο φορά, ενώ σήμερα απαιτούνται, π.χ. από τη Δασική Υπηρεσία, ακόμη και τρεις διαφορετικές γνωμοδοτήσεις σε διάφορες φάσεις της επένδυσης.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ
Η έκθεση της Γερμανικής Υπηρεσίας Ενέργειας επισημαίνει ότι τα αιολικά πάρκα αποδεικνύονται ένας δαπανηρός τρόπος για τον περιορισμό των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Σύμφωνα με την έκθεση, που αφορά όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεραίνει ότι αντί να δαπανούμε δισεκατομμύρια για την κατασκευή νέων ανεμογεννητριών, θα πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας στην ανέγερση κατοικιών που θα είναι πιο οικονομικές από την άποψη της κατανάλωσης ενέργειας.
Οι επικριτές της αιολικής ενέργειας στη Γερμανία λένε ότι η μόνωση των παλιών σπιτιών και η αναβάθμιση των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας θα κόστιζαν φθηνότερα και θα ήταν προτιμότερα για το περιβάλλον. “Το πρόβλημα με τα αιολικά πάρκα είναι ότι πρέπει να τα κατασκευάσεις σε τόπους όπου δεν χρειάζεται ηλεκτρισμός”, λέει ο Κλάους Λίπολντ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. “Και ύστερα πρέπει να μεταφέρεις την ηλεκτρική ενέργεια κάπου αλλού”.
Οι ανεμογεννήτριες δεν “φυτεύονται” σύμφωνα με την έκθεση αυτή.
ENA ΑΛΛΟ μεγάλο θέμα είναι η επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τις ανεμογεννήτριες. Δεν τις “φυτεύει” κανείς, όπως φυτεύει σπόρους.
Κάθε τουρμπίνα χρειάζεται για αντίβαρο εκατοντάδες κυβικά μέτρα μπετόν μέσα στη γη. Γι' αυτό, ίσως δεν έχουν δίκιο εκείνοι που λένε ότι αν βρεθούν άλλες ανανεώσιμες πηγές, τότε οι ανεμογεννήτριες μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και να μεταφερθούν αλλού και “ούτε γάτα ούτε ζημιά”. H γερμανική έκθεση καταλήγει ότι τα αιολικά πάρκα δεν είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τις κλιματικές μεταβολές.
Αλλά ακόμη και αν ήταν, υπάρχουν ορισμένα τοπία που είναι πάρα πολύ πολύτιμα για να τα μετατρέψουμε σε υπαίθριους σταθμούς παραγωγής ενέργειας.
Ο οργανισμός Αθήνας έχει αποφανθεί αρνητικά για τα αιολικά πάρκα στην Αττική γενικώς. Έτσι η Νομαρχία ανακαλεί τις μελέτες που αφορούν τα συγκεκριμένα έργα των οποίων είχε ξεκινήσει διαδικασία διεκπεραίωσης.
Αντίθετοι οι Δήμοι Καλυβίων και Κερατέας. Ο Δήμαρχος Φιλίππου που παρευρίσκετο στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, τόνισε ότι οι ανεμογεννήτριες δεν μπορούν να αποδώσουν ούτε το 1% της παραγωγής, και δεν έχει νόημα να γεμίσουν τα βουνά ανεμογεννήτριες (42 το αριθμό). Δυο τούφες πράσινο έχουν μείνει στο Πάνειο και εκεί προβλέπονται 42 ανεμογεννήτριες, είπε χαρακτηριστικά.
75 Πάνεια όρη θέλουμε για να καλύψουμε 75 ΜW ενέργεια, πράγμα αδύνατον, είπε ο πρόεδρος της Κερατέας Αδάμης δείχνοντας έτσι την αναποτελεσματικότητα των ανεμογεννητριών.
ΠΡΟΣ ΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΝΟΣ;
Να μην ξεχνούμε ότι για την θεμελίωση των πυλώνων, είναι απαραίτητο να ανέβει στην κορυφή του βουνού το τεράστιο ερπυστριοφόρο γεωτρύπανο (διαστάσεων πολλών τάνκς) για το οποίο οι μπουλντόζες κυριολεκτικά ισοπεδώνουν το βουνό. Αυτή η τεχνική εκτός από την περιβαλλοντολογική καταστροφή, αποσάρθρωση, ερημοποίηση που προκαλεί έχει και ένα ακόμα πρακτικό αποτέλεσμα.
Απογυμνώνει λοιπόν τον τόπο από την αιώνια φυσική κάλυψη και οχύρωση η οποία αποδείχτηκε πόσο αποτελεσματική είναι στον τελευταίο ακήρυχτο πόλεμο στον Λίβανο όπου ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατός του κόσμου δεν μπόρεσε να εισβάλλει σε 34 ημέρες παρά μόνο λίγα χιλιόμετρα μέσα στο Λίβανο.
Αναρωτιέται κάποιος δικαιολογημένα μήπως τελικά υπάρχουν και άλλοι λόγοι, εκτός της απομύζησης επιδοτουμένων κονδυλίων ύψους 70% της επένδυσης. Μήπως για αυτό τον λόγο στην Θράκη έχουν τοποθετηθεί πάρα πολλές ανεμογεννήτριες;
Μοναδικά τοπία υποβαθμίζονται, μνημεία της φύσης και αρχαιολογικοί χώροι προσβάλλονται ή καταστρέφονται, χλωρίδα και πανίδα εξαφανίζεται, παράγεται πανάκριβη ενέργεια, ιδιωτικοποιούνται τεράστιες περιοχές.
Πολύ συχνά αυτή η παρέμβαση γίνεται σε περιοχές με μικρό μέσο όρο αιολικού δυναμικού που δεν ικανοποιεί τεχνικά τις ανάγκες των αιολικών εργοστασίων όπως στην Αργολίδα όπως αναφέρουν σχετικοί επιστημονικοί χάρτες.
Ενδεικτικά παράλογου σχεδιασμού αναφέρεται η περίπτωση Σερίφου για 87 ανεμογεννήτριες, κηρυγμένης προστατευμένης Γυάρου 300 ανεμογεννήτριες, Οσίου Λουκά Δελφών μνημείου της UNESCO κλπ.
Να υπενθυμίσουμε ότι σε αυτά τα μέρη δεν υπάρχει ούτε το απαραίτητο δίκτυο μεταφοράς ενέργειας κολοσσιαίου κόστους.
Έτσι κανείς δεν απαντά στο ρητορικό πλέον ερώτημα:
γιατί δεν χρησιμοποιούνται οι εναλλακτικές πηγές σε μικρότερου μεγέθους κατασκευές (που δεν καταστρέφουν σε τέτοιο βαθμό), για τοπική χρήση;
Οι τζίροι των εμπλεκομένων εταιριών και των ξένων καρτέλ στην ενέργεια, δίνουν την απόλυτα κατανοητή απάντηση.
ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
* ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΟΠΩΣ ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ, ΚΑΥΣΗ ΒΙΟΜΑΖΑΣ ΚΛΠ.
* ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΥΣΗ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΙΩΣΕΙ, ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΑ ΟΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΦΙΓΟΥΡΑΡΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΖΙΡΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΙΩΝ.
----------------------------------------------------------------
Από την αποδελτίωση του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας Γ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΑΚΗΣ ( “Το Βήμα”)
ΝΕΑ 28/2/2005
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ, πηγή: Ο Κόσμος του Επενδυτή 18-19 Μαρτίου 2006
εφημερίδα ΕΒΔΟΜΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2006
Βιομηχανικές Ανεμογεννήτριες
* Ύψος 110-160 μέτρα
* Οι έλικες όταν περιστρέφονται καλύπτουν κατακόρυφα 4-8 στρέμματα
* η ταχύτητα στο άκρο της έλικας είναι 150-200 μίλια την ώρα
* Νεκρά πτηνά και νυχτερίδες
* Ενόχληση των άλλων ζώων που ζουν στην ξηρά
* Θόρυβος και δονήσεις
* Εκατοντάδες τόνοι μπετόν και σιδήρου σε κάθε θεμελίωση
* Δρόμοι και γραμμές μεταφοράς τάσης
* Διατάραξη της φυσιολογικής ροής του νερού
* Κατακερματισμός οικοτόπων
* Τρεμόπαιγμα σκιών
* Φώτα στρόμπο μέρα νύχτα
* Aντιαισθητικές, αποσπούν την προσοχή
* Υποβάθμιση κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος
* Λάθος τοποθέτηση δημοσίων πόρων
* Μη αποδεδειγμένα οφέλη
* Aναξιόπιστες συμβάσεις παραγωγής
Μάθετε περισσότερα
(http://www.wind-watch.org/)
Αντίσταση στην βιομηχανική αιολική ενέργεια
(http://www.aweo.org/)
Stop Ill Wind Σταματήστε τον κακό άνεμο(λογοπαίγνιο)
(http://www.stopillwind.org/)
Εθνικό
Παρατηρητήριο για την Αιολική Ενέργεια
ΠΕΙΤΕ ΟΧΙ!
στην καταστροφή του περιβάλλοντος και των κοινοτήτων
NO
INDUSTRIAL
WIND!
305 feet
410 feet
tower = 80 meters
rotor diam. = 90 meters
sweep area = 1.57 acres
copyright © 2006 National Wind Watch, Inc.
Ελάχιστο όφελος/ Μεγάλος αντίκτυπος
Οι εταιρείες που προωθούν τις ανεμογεννήτριες ισχυρίζονται ότι παράγουν κατά μέσο όρο το 30-40% της υπολογισθείσας δυναμικότητας. Για παράδειγμα μία εγκατεστημένη ανεμογεννήτρια μέγιστης δυναμικότητας 2 Μεγαβάτ ύψους 120 μέτρων θα παρήγαγε κατά μέσο όρο 600-800 κιλοβάτ το χρόνο
Η εμπειρία όμως από βιομηχανικά αιολικά πάρκα στην Αμερική, από στοιχεία που δόθηκαν από τα ίδια στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία πληροφοριών για την ενέργεια είναι ότι τελικά παράγει μόνο το 25% της δυναμικότητάς της δηλαδή 500 κιλοβάτ.
Το ένα τρίτο του συνολικού χρόνου θα παράγει περίπου αυτή τη μέση ποσότητα ή παραπάνω. Το άλλο ένα τρίτο πάλι του χρόνου δεν θα παράγει απολύτως τίποτα(θα τραβάει όμως ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο)
Επειδή η απόδοση δεν είναι η ίδια αλλά παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις και σπάνια συσχετίζεται με την ζήτηση, άλλες μορφές ηλεκτροπαραγωγής δεν μπορούν να αποδεσμευτούν από το δίκτυο. Λόγω της επιπλέον υποχρέωσης εξισορρόπησης της ενέργειας από τις ανεμογεννήτριες, μπορεί να καταναλωθεί περισσότερο καύσιμο(‘όπως το αυτοκίνητο μέσα στην πόλη με το σταματά ξεκίνα καταναλώνει περισσότερη βενζίνη σε σχέση με την οδήγηση σε αυτοκινητόδρομο με σταθερή ταχύτητα)
Η βιομηχανία αδυνατεί να παρουσιάσει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η αιολική ενέργεια όταν συνδεθεί στο δίκτυο μειώνει την ανάγκη για άλλα καύσιμα
Η Δανία αν και ισχυρίζεται ότι παράγει το 20% της ενέργειάς της από ανεμογεννήτριες δεν έχει μειώσει χάρη σε αυτές τα άλλα καύσιμα .
Η αιολική ενέργεια μεγάλης κλίμακας δεν μειώνει την εξάρτησή μας από άλλα καύσιμα, δεν οδηγεί σε σταθεροποίηση στις τιμές, δεν μειώνει τις εκπομπές ή την μόλυνση και δεν βοηθάει στην αντιμετώπιση της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας.
Αντίθετα, για να εγκατασταθεί μία ανεμογεννήτρια πρέπει εκατοντάδες στρέμματα να ξεχερσωθούν. Το φυσικό και άγριο τοπίο όπου συνήθως χωροθετούνται πλήττεται ανεπανόρθωτα γιατί κυριαρχούν οι ανεμογεννήτριες. Το πολύ μεγάλο ύψος, οι έλικες που περιστρέφονται, ο αναπόφευκτος θόρυβος και οι δονήσεις, ο στρόμπο φωτισμός μέρα νύχτα, δημιουργούν μία όχληση αντιστρόφως ανάλογη με την χρησιμότητά τους . Κάθε εγκατάσταση χρειάζεται νέες υποδομές μεταφοράς και διάνοιξη νέων δρόμων ή ενίσχυση, διαπλάτυνση ή αναβάθμιση υφιστάμενων δρόμων που υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο το περιβάλλον και κατακερματίζει τους οικότοπους.
Γιατί οι εταιρείες δημόσιας ωφέλειας τις υποστηρίζουν;
Αν υπάρχει δυνατότητα επιλογής, οι περισσότερες εταιρείες δημόσιας ωφέλειας αποφεύγουν μία τόσο
τόσο αναξιόπιστη πηγή .Σε πολλές πολιτείες είναι αναγκασμένες να παράγουν ένα ποσοστό της ενέργειάς τους από ΑΠΕ. Σε άλλες πάλι περιμένουν ότι θα τους ζητηθεί στο άμεσο μέλλον. Οι υποχρεώσεις αυτές δεν ζητούν από τις εταιρείες να δείξουν τα οφέλη που προκύπτουν (π.χ. από απόψεως εκπομπών) από την χρήση των ΑΠΕ – απλά χρειάζεται να τις συνδέσουν στο δίκτυο. Στην Ιαπωνία πολλές οργανισμοί ηλεκτροπαραγωγής
Στην Γερμανία οι διαχειριστές του δικτύου συχνά κλείνουν τις ανεμογεννήτριες για να διατηρήσουν το σύστημα σταθερό
Στη Δανία η περισσότερη ενέργεια από τις ανεμογεννήτριες παροχετεύεται σε αντλιοκίνητες υδρολογικές εγκαταστάσεις στην Νορβηγία και την Σουηδία. Όμως η αιολική ενέργεια είναι κερδοφόρα. Οι φορολογούμενοι καλύπτουν το 2/3 ή το3/4 του κόστους ανέγερσης των τεράστιων ανεμογεννητριών. Οι κυβερνήσεις υποχρεώνουν τις εταιρείες να αγοράζουν την παραγόμενη ενέργεια
αν και δεν μπορεί να αντικαταστήσει με τρόπο αποτελεσματικό άλλες πηγές ενέργειας Επίσης οι εταιρείες παραγωγής αιολικής ενέργειας μπορούν να πουλήσουν μονάδες ανανεώσιμης ενέργειας αλλιώς γνωστές ως πράσινα ταμπελάκια, μια εφεύρεση της of Enron.Ουσιαστικά πωλούν δύο φορές την ίδια ενέργεια.
Γενικά οι εταιρείες μοιράζονται το εύκολο χρήμα με τοπικές εταιρείες.
Γιατί τις στηρίζουν οι κοινότητες;
Οι επενδυτές συνήθως προσεγγίζουν φτωχές κοινότητες και συνάπτουν συμφωνίες με μεμονωμένους ιδιοκτήτες γης και τα τοπικά συμβούλια(πολλές φορές τα πρόσωπα είναι τα ίδια) πολύ πριν δημοσιοποιηθεί το οτιδήποτε
Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι λόγω τις προοπτικής αύξησης των φόρων αλλά και των χιλιάδων δολαρίων που δίνονται για ‘διευκόλυνση’, πολλοί άνθρωποι δεν θέλουν να αναλογιστούν τον αρνητικό αντίκτυπο. Είναι πρόθυμοι να αγνοήσουν τις επιδράσεις που θα έχουν τα τεράστια αυτά μηχανήματα στους ίδιους και στους γείτονες τους. Συνεπαρμένοι από τις οικονομικές υποσχέσεις των εταιρειών με ανεμογεννήτριες ξεχνούν ότι αυτές οι ογκώδεις ανεμογεννήτριες θα καταστρέψουν τη βιωσιμότητα της περιοχής τους.
Όσο περισσότερο μαθαίνει ο κόσμος για αυτές, η υποστήριξή τους εξατμίζεται
---------------------------------------------
Μετάφραση-επιμέλεια: Μάγδα Σωτηριανού
ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
info@bikegreece.com
Είμαστε Φίλοι του ποδηλάτου (www.bikegreece.com) και διοργανώνουμε ταξίδια ποδηλατικά στα βουνά, στην Κάρυστο, Καστανάλογγο, Αντιά, Κόμητο, Κερασιά, Καλλιανός.
Παρευρεθήκαμε και μιλήσαμε σε συνάντηση που είχαμε στα Στύρα στις 1 Ιουλίου του 2007 για τις ανεμογεννήτριες.
Αυτή την χρονιά κάθε δύο εβδομάδες, μεταξύ Μάρτη και Νοέμβρη, φέρνουμε 100 άτομα στην περιοχή της Εύβοιας, και μένουμε 4 ημέρες. Μένουμε σε δωμάτια σους Καλιανούς, και σε ξενοδοχείο στην Κάρυστο. Τρώμε στο χωριό Αντιά, Καλλιανός, και στην Κάρυστο. Την επόμενη χρονιά περιμένουμε 150 άτομα από την Αγγλία, την Αμερική, την Αυστραλία κλπ.
Διηγούμαστε στους φίλους μας από το εξωτερικό την ιστορία της περιοχής.
Η γλώσσα του σφυρίγματος που σιγά- σιγά αργοπεθαίνει μαζί με τις παραδόσεις από την περιοχή Αντιά. Η γλώσσα «Αρβανίτικα» η μουσική του Κάβο Ντόρο. Τα μέταλλα στο Δημοσάρι και τα Κωνσταντινάτα στους Καλλιανούς.....Το δρακόσπιτο και Καστανάλογγος στο όρος Όχη. Οι αετοί και τα γεράκια του όρους Κερασιά. Το Ενετικό κάστρο του Καστέλλο Ρόσσο.
Όπως και εσείς, μοιραζόμαστε το ενδιαφέρον σας για την τεράστια εξάπλωση των ανεμογεννητριών στην Εύβοια σαν καρκίνος. Έχουμε γυρίσει όλη την Ελλάδα, αλλά πιστεύουμε ότι η ομορφιά της Κερασιάς και της Όχη είναι αξεπέραστη σε ολόκληρη την Ελλάδα. Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι μόνο το φαράγγι του Δημοσάρη που προτάθηκε σαν Natura 2000, αλλά και οι τριγύρω περιοχές συμπεριλαμβανομένης της Κερασιάς.
Είναι των ομίλων DAMCO τα δίκτυα μεταφοράς για το βουνό Κερασιά που μας ενδιαφέρει περισσότερο από όλα και επίσης του ομίλου DAMCO τα δίκτυα μεταφοράς για την Ανατολή. Υποθέτουμε ότι ο όμιλος DAMCO σχεδιάζει να ακολουθήσει την διαδρομή από Κόμητο μέχρι την Κερασιά στον Σταυρό.
Αυτός είναι ο παλιός δρόμος για Καλλιανός πριν να χτιστεί ο παραλιακός δρόμος από Αγιο Δημήτριο προς Καλλιανός. Αυτή είναι η διαδρομή που χρησιμοποιούμε στα ταξίδια μας και πραγματικά θα καταστραφεί όλη η άγρια ομορφιά της Κερασιάς. Δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τα ταξίδια μας στην Εύβοια άν τελικά οι ανεμογεννήτριες κατασκευαστούν στην Κερασιά.
Γνωρίζουμε ότι και άλλες εταιρείες τουρισμού όπως η Exodus / Explore
παρακολουθούν την κατάσταση. Απευθυνόμαστε σε εσάς για να κάνετε κάθε δυνατή προσπάθεια να σταματήσετε τον σχεδιασμό ανεμογεννητριών στην Κερασιά και Ανατολή.
Έχουμε μία συλλογή από ταινίες και φωτογραφίες του όρους Κερασιάς και θα είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι να σας δείξουμε την ταινία στο κέντρο για το περιβάλλον στα Καλύβια ή όπου αλλού επιθυμείτε.
Εάν μπορούμε να βοηθήσουμε σε οτιδήποτε παρακαλώ μπορείτε να μας πείτε.
Με τις καλύτερες ευχές James
www.bikegreece.com
Νότια Εύβοια: Γιατί αντιδρούμε στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων
Όταν σταματούν οι ακραίες φωνές και απόψεις, δίνεται η ευκαιρία να αρχίσει ένας ιδιαίτερα ενδιαφέρων και γόνιμος διάλογος για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Από την Κίνηση Διαμαρτυρία Πολιτών Νοτίου Ευβοίας για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στη Νότια Εύβοια, ο κ. Παπαλυμπέρης (papal@acn.gr) έστειλε το παρακάτω κείμενο με το οποίο ξεκαθαρίζει τις θέσεις της Κίνησης και τους λόγους που που τους ωθούν να είναι αντίθετοι στην παραπέρα εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην περιοχή τους, απαντώντας παράλληλα και στις θέσεις που έχει διατυπώσει ο κ. Ζαμπετάκης (www.servitoros.gr/news/view.php/19400/) για την αιολική ενέργεια.
"1. Στόχος μας ήταν ακριβώς να αρχίσει επιτέλους αυτός ο διάλογος επί του θέματος και να αναδειχθούν όλες οι απόψεις. Δεν υποστηρίξαμε ποτέ ότι κατέχουμε την απόλυτη αλήθεια. Επιτρέψτε μας όμως να εκφράσουμε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας σχετικά με το μέλλον του τόπου μας και την οικονομική και κοινωνική του ανάπτυξη. Επιτέλους σε όλα τα ζητήματα δεν υπάρχει μόνο μία «αλήθεια». Και μάλιστα μόνο αυτή που υποστηρίζουν οι εταιρείες και οι επενδυτές.
2. Εμείς εκφράζουμε τις θέσεις μας ως απλοί πολίτες, και δίχως να κατέχουμε τις θέσεις ευθύνης που θα μας επέτρεπαν να πραγματοποιήσουμε ένα συνολικό σχεδιασμό που θα οδηγούσε στη λύση του ενεργειακού προβλήματος του πλανήτη.
3. Η Νότια Εύβοια δεν πρόβαλε καμία αντίσταση στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων όλα αυτά τα χρόνια. Έτσι στην περιοχή μας λειτουργούν σήμερα - κατ' ελάχιστο- 352 ανεμογεννήτριες. Που αλλού στη χώρα υπάρχει τέτοια συσσώρευση; Για τη μη αντίδραση μας δεν διεκδικούμε κάποιο παράσημο ή την αναγνώρισή σας. Θεωρούμε ότι πράξαμε το σωστό συμβάλλοντας και εμείς σαν περιοχή στις εξελίξεις, στο κομμάτι που μας αναλογούσε.
4. Κανένας από εμάς δεν αμφισβήτησε την αναγκαιότητα ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Παραθέσαμε όμως την άλλη άποψη που μιλά για λαθεμένο τρόπο ανάπτυξης, με μοναδικό στόχο το κέρδος των εταιρειών και όχι την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συνεισφορά των ανανεώσιμων πηγών στη λύση του προβλήματος.
5. Την αντίδρασή μας επέφερε η έως σήμερα πρακτική επί του θέματος, η άναρχη και χωρίς όρους εγκατάσταση αιολικών πάρκων και την ενδυνάμωσε ο «Χωροταξικός σχεδιασμός» που προτάθηκε από το ΥΠΕΧΩΔΕ. Θεωρούμε δε ότι είναι δικαιολογημένη καθώς:
Το κείμενο αυτό δεν επιφυλάσσει τον παραμικρό ρόλο στους οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους κατοίκους της περιοχής.
Επιχειρεί να συσσωρεύσει όλα τα αιολικά πάρκα της χώρας (ως επί το πλείστον) σε τρεις μόνο περιοχές, πέρα από κάθε επιστημονικό ή λογικό επιχείρημα, δημιουργώντας νέα βιομηχανικά τοπία. Δεν υπάρχουν λέτε άλλες περιοχές της χώρας που το αιολικό δυναμικό είναι το ίδιο αξιόλογο με αυτό της Νότιας Εύβοιας;
Δεν θέτει κανέναν ουσιαστικό περιορισμό στην εγκατάσταση των νέων ανεμογεννητριών.
Δεν ανακαλεί και επανεξετάζει (σύμφωνα με τα κριτήρια αυτού έστω του Χωροταξικού) τις δεκάδες άδειες που έχουν δοθεί από το 2001 ως σήμερα και δεν έχουν υλοποιηθεί επειδή δεν υπήρχε τρόπος μεταφοράς της ενέργειας.
Δεν κάνει λόγο, ούτε στο ελάχιστο, για κανένα από τα συνωδά έργα που απαιτούνται (δρόμοι, εκχερσώσεις, γραμμές σύνδεσης των εγκαταστάσεων με το δίκτυο) και κυρίως δεν αναφέρει κουβέντα για τις γραμμές υψηλής τάσης.
Τέλος, το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν έδωσε την παραμικρή σημασία στις προτάσεις που καταθέσαμε όλοι από τον Μάρτιο του 2007. Τι ζητήθηκε; Η προστασία του φαραγγιού του Δημοσάρι, των δρακόσπιτων και ορισμένων ακόμα σημαντικών τοποθεσιών για εμάς καθώς ο σεβασμός των περιοχών που είναι ενταγμένες στο Natura.
Σήμερα, η ΔΕΗ επιχειρεί την κατασκευή μιας νέας γραμμής υψηλής τάσης που θα συνδέει τον Πλατανιστό με τον Αλμυροπόταμο. Στόχος η μεταφορά της παραγόμενης ενέργειας από τα αιολικά πάρκα που έχουν αδιοδοτηθεί από το 2001-2003.
Μια απλή ματιά στη μελέτη κατασκευής και το χάρτη όδευσης της γραμμής θα σας ενημερώσει για τα ακόλουθα:
Η γραμμή είναι υπέργεια από την πλευρά της Εύβοιας (εξαιτίας του κόστους ή δε γνωρίζω για ποιο άλλο λόγο) και γίνεται υπόγεια από την πλευρά της Αττικής!
Η όδευση της γραμμής γίνεται μέσα από κατοικημένες περιοχές και οικισμούς.
Δεν έχει ούτε καν την ίδια χάραξη με την υπάρχουσα ώστε να μειωθούν οι αρνητικές συνέπειες, αλλά σε μεγάλο κομμάτι της μετακινήθηκε βορειότερα, ώστε να πλησιάσει τα σημεία εγκατάστασης των νέων επενδύσεων.
Κλείνοντας θέλω να επαναλάβω την πάγια θέση μας. Δεν είμαστε ενάντιοι στην ανάπτυξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τον άνεμο. Θεωρούμε όμως ότι εξαντλήσαμε κάθε όριο ανοχής, υπομονής και διάθεσης διαλόγου.
Δεν αντιμετωπίζεις τον καρκίνο στην Πτολεμαϊδα καταστρέφοντας τη ζωή και το μέλλον άλλων ανθρώπων.
Δεν αποφεύγεις τα πυρηνικά εργοστάσια ισοπεδώνοντας τόπους.
Η απάντησή μας είναι, ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με τρόπο ορθολογικό και διασπορά τους σε όλη την επικράτεια, όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν. Δεν είναι θεμιτό να προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα και το πρώτο μας μέλημα να είναι η διευκόλυνση των επενδυτών!
Αναρωτιέμαι πραγματικά, μετά απ` όλα αυτά όλοι εσείς τι θα κάνατε; Αν όλα αυτά συνέβαιναν στην περιοχή σας τι θα λέγατε;
Εσείς, κύριε Ζαμπετάκη, θα θέλατε να έχετε λόγο για το μέλλον και την ανάπτυξη του τόπου με τον οποίο έχετε συνδέσει τη ζωή σας;
Σας ευχαριστώ για το βήμα και ευελπιστώ πραγματικά αυτός ο διάλογος να είναι εποικοδομητικός, χωρίς ακρότητες και να βάλουμε όλοι ένα λιθαράκι στην ορθή ανάπτυξη του τόπου μας και στην εύρεση της αποδοτικότερης λύσης".
Σχετικά θέματα:
Eπιστημονικά αίολοι... στην Εύβοια www.servitoros.gr/news/view.php/19400/
«Δεν θα ανεχτούμε ούτε ένα αιολικό πάρκο ακόμα στη Νότια Εύβοια» www.servitoros.gr/news/view.php/19357/
Αιολική, Πυρηνική ή Θερμοηλεκτρική ενέργεια; www.tovimadaily.gr/Article.aspx?d=20080620&nid=8928582&sn=&spid
------------------------------------------
Σερβιτόρος της Εύβοιας, 3/07/2008
http://www.servitoros.gr/
Στη δίνη του κυκλώνα η Γυάρος
Ο τρόπος με τον οποίο προωθείται η εγχώρια ενεργειακή πολιτική στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών και ειδικά της αιολικής ενέργειας χαρακτηρίζεται από τα γνωστά συμπτώματα: τελευταία στιγμή τρέχουμε να προλάβουμε το τρένο των υποχρεώσεών μας προς το πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, χωρίς να σκοτιζόμαστε και πολύ για την οριοθέτηση της ανάπτυξης που θα επιφέρει η μετάβαση σε αυτό το είδος παραγωγής ενέργειας – αφού το εγχείρημα έχει κυρίως αναπτυξιακό χαρακτήρα και δευτερευόντως περιβαλλοντικό.
Αντιθέτως, κλείνουμε το μάτι στους επιχειρηματίες που έχουν ανακαλύψει εδώ ένα νέο πεδίο επέκτασης της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας, μπαίνει το πράγμα στον αυτόματο πιλότο και αρχίζει η ισοπέδωση. Τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή ιστορικής μνήμης, εθνικοί δρυμοί και δεν συμμαζεύεται μπαίνουν στη δίνη του κυκλώνα και αντιμετωπίζονται ως οιονεί αιολικά πάρκα, ξεσηκώνοντας τις τοπικές κοινωνίες που βιώνουν στο πετσί τους τις συνέπειες από την άναρχη εγκατάστασή τους. Αποδυναμώνεται έτσι η αξία του εγχειρήματος στη συνείδηση των πολιτών, πέρα από τις απώλειες ωφελειών που θα είχε ένας καλά μελετημένος σχεδιασμός για όλη τη χώρα.
Η Γυάρος είναι μια τέτοια περίπτωση, η οποία έχει το «πλεονέκτημα» ότι δεν κατοικείται. Έλα όμως που τυγχάνει τόπος - μνημείο ιστορικής μνήμης. Ο Σύλλογος «Γυάρος - Ιστορική Μνήμη» διαμαρτύρεται έντονα για το γεγονός ότι προωθείται η εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο νησί από την εταιρεία Ελληνική Τεχνοδομική Ενεργειακή Α.Ε. με «αντάλλαγμα», όπως την οικονομική στήριξη του Συνδέσμου Εξορισθέντων και Φυλακισθέντων ’67- ’74, που αντιδρά.
Η επενδυτική της πρόταση αφορά την εγκατάσταση αιολικού πάρκου 100 ΜW στη Γυάρο για την παραγωγή 350 MWh ετησίως, το οποίο θα αποτελεί ταυτόχρονα αιολικό σταθμό διασύνδεσης με τις Κυκλάδες, των οποίων τη ζήτηση σε ηλεκτρική ενέργεια θα καλύπτει κατά 60 - 65% έως το 2010.
Η πρόταση παρέχει και την ηθική, θα λέγαμε, νομιμοποίηση. Αναφέρεται σε κάποιο σημείο: «Τα αιολικά πάρκα θεωρούνται δείγμα πολιτισμού και προόδου». Από την άλλη, «λόγω της ιστορικής μνήμης της νήσου, αλλά και ιδιαίτερα λόγω του υψηλού αιολικού δυναμικού, το νησί είναι και θα παραμείνει ακατάλληλο για οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα».
Σύμφωνα με την εταιρεία, η συμβολή του έργου στην εθνική οικονομία δεν είναι αμελητέα: κέρδος 12 εκατ. ευρώ από την εξοικονόμηση πετρελαίου και ετήσια μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 350.000 τόνους. Συν ότι θα συμβάλλει στο να πλησιάσει η χώρα τις υποχρεώσεις της προς την Ε.Ε., αφού μέχρι το 2010 υποχρεούται να καλύπτει το 22% των ενεργειακών αναγκών της από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), αν και σήμερα, τρία χρόνια πριν, βρίσκεται λίγο πάνω από το 3%.
Η εταιρεία υποστηρίζει, επίσης, ότι η πρότασή της δεν θίγει το περιβάλλον, οι παρεμβάσεις είναι ελάχιστες, ότι «όλες οι γραμμές δικτύου είναι υπόγειες, οι Μ/Σ των ανεμογεννητριών εντός των πυλώνων, ο Υ/Σ150/20KV και οι λοιπές εγκαταστάσεις Υ.Τ. θα είναι κλειστού τύπου και γενικότερα δεν θα υπάρχουν εγκαταστάσεις που να θίγουν τον περιβάλλοντα χώρο». Επισημαίνει δε ότι «θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τη λειτουργία, συντήρηση και φύλαξη τόσο του αιολικού πάρκου αλλά και των ιστορικών κτιριακών εγκαταστάσεων και μνημείων του νησιού. Για τη δημιουργία του έργου θα κατασκευαστεί προβλήτα που θα διευκολύνει στην επικοινωνία του νησιού», και καταλήγει με μια γενικόλογη αναφορά σε πτυχές του έργου που θα αναδείξουν το στοιχείο της ιστορικής μνήμης του νησιού.
Ο Σύλλογος «Γυάρος - Ιστορική Mνήμη» απορρίπτει κατηγορηματικά με ψήφισμά του τη συγκεκριμένη πρόταση: «Όλα όσα προτείνει η Ελληνική Τεχνοδομική Ενεργειακή Α.Ε. δεν είναι επιθυμητό ούτε επιτρεπτό να υλοποιηθούν στους τόπους ιστορικής μνήμης με τμήμα των κερδών ιδιωτικών επιχειρήσεων. Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στις κυβερνήσεις της χώρας και ιδιαίτερα στη σημερινή κυβέρνηση, που αποφεύγει να υποχρεώσει τον υπουργό Αιγαίου – αδιάφορο σε θέματα ιστορικής μνήμης – να χρησιμοποιήσει υπαρκτές πιστώσεις, αλλά και τον συναρμόδιο υπουργό Πολιτισμού για την υλοποίηση συγκεκριμένων έργων που προβλέπει για τη Γυάρο η ειδικά εκπονηθείσα μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου».
Ο Σύλλογος ζητά επίσης να σταματήσει η αυθαίρετη βόσκηση και καταπάτηση της Γυάρου, που αποτελούν βεβήλωση του μαρτυρικού νησιού, και να εκτελεστεί επιτέλους το πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής (αριθμ. 1596/ 08.04.2003 του προϊσταμένου της Κτηματικής Υπηρεσίας Κυκλάδων) των καταπατητών - «κτηνοτρόφων», που με τις πράξεις τους βεβηλώνουν το νεκροταφείο των πολιτικών κρατουμένων (1947-1952) και έχουν μετατρέψει το κτίριο της φυλακής και τις άλλες εγκαταστάσεις σε κοπρώνες και χώρους σταυλισμού.
(Ποντίκι, 24.5.2007)
Ο καστανόλογγος στην Όχη - επίθεση από την αιολική βιομηχανία
Ο ΚΑΣΤΑΝΟΛΟΓΓΟΣ ΣΤΗΝ ΟΧΗ
Του Γιάννη Σχίζα
Στην Ολλανδία, στις αρχές Ιουνίου, έγιναν τα εγκαίνια του θαλάσσιου αιολικού πάρκου «Πριγκίπισα Αμαλία», που δημιουργήθηκε 25 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές(1).Ένα μήνα αργότερα, στις 7.7.2008 (2), γινόταν γνωστή η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη δημιουργία 30 υπεράκτιων αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 11.000 μεγαβάτ. Το σχέδιο πρόβλεπε την εγκατάσταση στη Βόρεια θάλασσα και στη Βαλτική 2000 ανεμογεννητριών, που θα αντλούν το τεράστιο αιολικό δυναμικό των ανοικτών θαλασσών χωρίς να προκαλούν οχλήσεις. Το γερμανικό σχέδιο «προσομοίωνε» σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα το υπόδειγμα της Δανίας, που έστω κι αν κάποτε επαλήθευε την Σαιξπηρική ρήση («Κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας»), σήμερα τουλάχιστον διαθέτει μια υγιέστατη συστοιχία ανεμογεννητριών ισχύος 150 μεγαβάτ, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από τις ακτές...(3)
Στην Ελλάδα η εγκατάσταση ανεμογεννητριών επί χερσαίου εδάφους με όλα τα συμπαρομαρτούντα – οδοποιία, γραμμές μεταφοράς ρεύματος, κατακρεούργηση τοπίων και οικοσυστημάτων - φαίνεται να αποτελεί μια ακόμη περίπτωση ξεπερασμένης τεχνολογίας, που κρίνεται bon pour l'Orient και γενικώς «εξαγώγιμη» σε περιοχές χαμηλών περιβαλλοντικών αντανακλαστικών.Τη στιγμή που η χώρα επιχειρεί να «μοσχοπουλήσει» το τοπίο και τη φύση της στην διεθνή τουριστική αγορά, η ίδια ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου εις βάρος των πιο ευαίσθητων στοιχείων του περιβάλλοντός της, χωρίς να αξιολογεί τις τεράστιες εκτάσεις που διαθέτει για αιολικές χρήσεις, κατά μήκος μιας ακτογραμμής 16.000 χιλιομέτρων...Και το ακόμη πιο σχιζοφρενικό της όλης ιστορίας: Ενώ οι πολίτες της χώρας κατευθύνουν αχανείς μάζες εισοδήματος για την 'θεραπεία' αισθητικών αναγκών, για τον εξωραϊσμό του ατομικού και συλλογικού χώρου στη κλίμακα του διαμερίσματος , της αυλής, της συνοικίας, της πόλης , των «εξοχικών» περιοχών, κάποιοι επιχειρούν να τους πείσουν για μια «αειφορική δυσμορφία» εις βάρος του μείζονος χώρου.
Η περιοχή της νότιας Εύβοιας δέχεται σήμερα μια από τις μεγαλύτερες επιθέσεις από την αιολική βιομηχανία, που φαίνεται να βολεύεται από την συγκέντρωση ανεμογεννητριών σε συγκεκριμένες περιοχές, λόγω των αναμενόμενων οικονομιών κλίμακας. Μιας ανεμογεννήτριας μύριες έπονται , επί πλέον όμως έπονται υποσταθμοί της ΔΕΗ , πυλώνες και γραμμές μεταφοράς ρεύματος υψηλής τάσης. Το παραδοσιακό τοπίο των θαμνώνων και των ανοικτών εκτάσεων, οι ερημιές και οι φυσικοί ορίζοντες και όλα τα στοιχεία που έκαναν τη περιοχή «εργοτάξιο εξαιρετικών αισθημάτων» - για να δανεισθούμε μια φράση του ποιητή Γιώργου Χρονά – κινδυνεύουν να γίνουν μια ακόμη ανάμνηση.Πρόκειται για ένα εκπληκτικό παροξυσμό απομάγευσης του χώρου και επιβολής «συμβατικών» και τετριμένων νοημάτων , που θα μπορούσε να έλεγε και ο πρόωρα χαμένος, αναλυτής του τοπίου και αρχιτέκτονας, Γιώργος Σημαιοφορίδης.
Στην Καρυστία οι ανεμογεννήτριες πλευρίζουν τα υψίπεδα του «διάσημου» βουνού της , που ακούει στο περίεργο όνομα «Όχη».Και ενώ κάποιες φυσιολατρικές εκπομπές επιχειρούν να μας πείσουν «να μείνουμε στην Ελλάδα» και το «ΓΕΩ» της «Ελευθεροτυπίας» μας θυμίζει τις μεγαλιθικές κατασκευές και ιδιαίτερα το μυστηριακό «Δρακόσπιτο» που δεσπόζει στην Όχη, κάποιοι προετοιμάζουν το χώρο για τον αιολικό του ρόλο, στήνοντας δρόμους ακόμη και δίπλα σε προϋπάρχοντες δρόμους ! Το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη μπαναλιτέ, κόντρα στην απλή νοημοσύνη αλλά και στη «Σύμβαση της Βενετίας» του 1965 - που αποτέλεσε θεμελιακό ντοκουμέντο για τη διεθνή προστασία των μνημείων θεσπίζοντας όχι μόνο την περιφρούρηση αυτών καθαυτών των μνημείων αλλά και του άμεσου περιβάλλοντός των .
Οι επιδρομές της ευθείας, του τσιμέντου και των ορθογωνίων σχημάτων, αγγίζουν σχεδόν τον «Κασταναλόγγο» της Όχης - ένα υπέροχο μνημείο της φύσης . Αυτά τα 620 στρέμματα από γιγαντιαίες υπεραιωνόβιες καστανιές με ηράκλειους κορμούς, που έχουν συστραφεί μέσα στο βάθος του χρόνου, αποδίδουν βαθείς ίσκιους και μοναδική γαλήνη. Δυστυχώς, οι καστανιές είναι γέρικες όλες τους, γιατί τα νεαρά δέντρα έχουν καταφαγωθεί από τις κατσίκες. Κοντά στα πολλά γηροκομεία της υπαίθρου, ο χώρος αποτελεί ένα ακόμη δασικό γηροκομείο, όπως περίπου το μοναδικό αρχέγονο δάσος βελανιδιάς στο όρος Σάος της Σαμοθράκης - που κινδυνεύει επίσης με εξαφάνιση.
Ο καστανολόγγος της Όχης βρίσκεται μεταξύ δύο πυρών, όσο κι αν κάποιοι κατασκευάζουν «ιστορίες δι αγρίους», διαβεβαιώνοντας ότι οι ανεμογεννήτριες μετά το πέρας της 25ετούς λειτουργίας τους θα αποσυρθούν και η φύση θα αποκατασταθεί!Από την άλλη πλευρά η προστασία από τη βόσκηση μέσω της παροχής αντισταθμιστικών ωφελημάτων στους κτηνοτρόφους, αποτελεί μια λύση στη σφαίρα του εφικτού, που θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Ο ΣΠΠΕΚ – Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Καρύστου – κάνει ό,τι μπορεί και στα δύο αυτά μέτωπα, απέναντι σε δυνάμεις που συνηθίζουν να φέρνουν την κοινωνία προ τετελεσμένων γεγονότων....
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1.Σπύρος Πολλάλης, «Αιολική ενέργεια, οικολογική και καλαίσθητη»,Καθημερινή 28.6.2008
2.Από τον δικτυακό τόπο news in.gr
3. Γ.Σχίζα, «Όπου φυσάει ο άνεμος», ΕΠΟΧΗ 9.4.2008
Η ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
Αφορμή για την επιστολή αυτή απετέλεσε το άρθρο του καθηγητού κ Θ.Π. Τάσιου με τίτλο «Η μουσική του ανέμου» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα το Βήμα την Κυριακή 3 Αυγούστου 2008. Στο άρθρο αυτό περιγράφεται ένα πράγματι πολύ ενδιαφέρον τεχνολογικό επίτευγμα της αρχαιότητας, όπου κάποιος Ήρων χρησιμοποίησε μια φτερωτή που με τη δύναμη του ανέμου κινούσε την εμβολοφόρο αντλία του Κτησιβίου που με τη σειρά της τροφοδοτούσε την περίφημη Ύδραυλη, πάλι επινόηση του τελευταίου, και παρήγαγε μουσική.
Το δίδαγμα κατά τον συγγραφέα, είναι ότι: «η τεχνολογία, φυσικό συμπλήρωμα της φύσεως, μεταστοιχειώνει τα φυσικά δεδομένα και παράγει Όργανον» το οποίο «ικανοποιεί Ανάγκες του ανθρώπου». Ενδιαφέρον το άρθρο και όλα καλά μέχρι εδώ.
Δυστυχώς όμως ο υπογράφων, ερχόμενος στο σήμερα, ως μοντέρνος είρων, κλείνει χαρακτηρίζοντας απαξιωτικά αν όχι προσβλητικά όλους όσους τολμούν να επιχειρηματολογήσουν ενάντια στις προτεινόμενες σύγχρονες εγκαταστάσεις ανεμογεννητριών, αποκαλώντας τους «γιαλαντζή-οικολόγους» (και «νεοέλληνες δημάρχους»). Διότι μπορεί στη μαγειρική το τούρκικο «γιαλαντζή» να παραπέμπει σε νόστιμα ντολμαδάκια, αλλά σημαίνει ψεύτικος, κάλπικος.
Καθώς δεν είμαι δήμαρχος θα αντιπαρέλθω της απορίας κατά πόσο θεωρείται από το συντάκτη και το «νεοέλληνες» αρνητικός χαρακτηρισμός και θα μείνω στο «γιαλαντζή-οικολόγοι», ως ένας εξ’αυτών που θίγεται καθώς εκφράζω δημόσια τον έντονο σκεπτικισμό μου για τη δημιουργία πολλών και μεγάλων αιολικών πάρκων, ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου. Πιστεύοντας ότι δεν έχει κανένα νόημα να βάζουμε «ετικέτες», πόσο μάλλον τέτοιου είδους, θα ήθελα να βγώ από το πεδίο προσωπικών ενοχλήσεων και αντιπαραθέσεων και να παραθέσω μερικά στοιχεία-επιχειρήματα.
Το να εκφράζει κανείς αντιρρήσεις όσο αφορά την εγκατάσταση, π.χ. 400 ανεμογεννητριών, ύψους άνω των 110μ εκάστη σε ένα νησί, δεν σημαίνει ότι είναι αρνητής της αιολικής ενέργειας συνολικά. Κατ’αντιστοιχία, η ασπιρίνη είναι ένα ευεργετικό παυσίπονο αλλά η λανθασμένη χορήγησή της είναι ανώφελη, επιζήμια έως και θανατηφόρα. Τα ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε και στις δύο περιπτώσεις είναι πόσο, που και ποιος ωφελείται και σε τι βάθος χρόνου αποδίδει η θεραπεία. Ή αν προτιμάτε, και τα γιαλαντζή ντολμαδάκια είναι νόστιμα, αλλά αν φάει κανείς 400, το λιγότερο… θα του κάτσουν στο στομάχι. Υπάρχει λοιπόν σωστή και λανθασμένη χωροθέτηση αιολικών πάρκων, κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται και χωριστά και ως τμήμα μιας γενικής εθνικής, ή και διεθνούς στρατηγικής.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τη γενική στρατηγική, για να πάμε ύστερα στις ειδικές περιπτώσεις. Αντίστροφα δηλαδή από το ΥΠΕΧΩΔΕ που πρώτα χωροθέτησε μεμονωμένα πάρκα, κατόπιν αναγκάστηκε από το ΣτΕ
να συντάξει ειδικό χωροταξικό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), και τέλος γενικό χωροταξικό χώρας, προσπαθώντας να βολέψει τις απαιτήσεις των επενδυτών που έχουν διαμορφώσει την παρούσα κατάσταση. Πηγαίνει δηλαδή από το σαμάρι στο γάιδαρο…
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το ζητούμενο είναι η μείωση σε παγκόσμια κλίμακα των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα που είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι δραστηριότητες που ευθύνονται για τις εκπομπές αυτές είναι (σε αδρές γραμμές) οι εξής: 40% μεταφορές, 40% θέρμανση κτιρίων και 20% ηλεκτρική ενέργεια. Από αυτό το τελευταίο 20% μπορούμε να πάρουμε περίπου το 25% από ΑΠΕ, εκ του οποίου το μεγαλύτερο κομμάτι είναι τα υδροηλεκτρικά. Έστω λοιπόν ότι στοχεύουμε να πάρουμε το 50% του μεριδίου των ΑΠΕ από αιολική ενέργεια (παραβλέποντας τη γεωθερμία,τη βιομάζα και τα φωτοβολταϊκά). Μιλάμε δηλαδή για μια παρέμβαση της τάξης του 2,5% επί του συνόλου που υπερκαλύπτεται κατά πολύ από την ετήσια αύξηση των εκπομπών στη χώρα μας. Σε ένα χρόνο δηλαδή, αν δεν κάνουμε τίποτε άλλο, θα βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο. Από αυτό καθίσταται σαφές ότι αν δεν διαχειριστούμε τη ζήτηση, αν δηλαδή δεν μειώσουμε δραστικά τις σπατάλες σε όλους τους ενεργοβόρους τομείς, ματαιοπονούμε και εξανεμίζουμε τα οφέλη. Είναι σαν να τροφοδοτούμε ένα διάτρητο δίκτυο ύδρευσης με περισσότερο νερό, ενώ προσθέτουμε αλόγιστα νέες παροχές και προτού επισκευάσουμε τις διαρροές.
Πιστεύουμε λοιπόν ότι η προώθηση της αιολικής ενέργειας είναι κατά πολύ υπερτιμημένη και μονόπλευρη, όπως άλλωστε μονόπλευρη είναι και η πληροφόρηση που αφορά τις εγκαταστάσεις των αιολικών πάρκων (σε βαθμό που θα εκπλαγώ αν τελικά δημοσιευτεί η παρούσα επιστολή). Ενώ λοιπόν η κοινή γνώμη βομβαρδίζεται καθημερινά με τις θετικές παραμέτρους (καθαρή ενέργεια κλπ) σε τέτοιο βαθμό που καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι οι ανεμογεννήτριες από μόνες τους μπορούν να σώσουν τον πλανήτη από υπερθέρμανση, οι επιπτώσεις (οδοποιία, δίκτυα υψηλής τάσης, επιπεδοποίηση σε απότομα πρανή, λοιπά συνοδά έργα, ποσότητα τσιμέντου για έδραση, επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα χλωρίδας και πανίδας κλπ) αποσιωπούνται. Όποιος δε τις αναφέρει χαρακτηρίζεται αυτόματα αιρετικός και επιχειρείται η περιθωριοποίηση του καθώς αποκαλείται οπισθοδρομικός, δεισιδαίμων, τοπικιστής, γραφικός τύπος ή γιαλαντζή-οικολόγος.
Προβληματισμοί γύρω από αυτό το ζήτημα εκφράζονται εδώ και πολλά χρόνια στο εξωτερικό. Χαρακτηριστικά αναφέρω το Darmstadt manifesto (1998), όπου εκατοντάδες επιστήμονες στη Γερμανία καταγγέλλουν πόσο επιβλαβής και ατελέσφορη είναι η αλόγιστη επέκταση αιολικών πάρκων στη χώρα τους τονίζοντας μάλιστα ότι και η πολυδιαφημιζόμενη οικονομική τους επιτυχία είναι πλασματική, αποτέλεσμα των γενναίων επιδοτήσεων. Επίσης στη Γερμανία το γνωστό περιοδικό Der Spiegel στην έκδοση της 29ης Μαρτίου 2004 κυκλοφόρησε με τον εξής τίτλο εξωφύλλου και κυρίως άρθρου: «Η ΜΑΝΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ, Από όνειρο φιλικής προς το περιβάλλον ενέργειας σε υψηλά επιδοτούμενη καταστροφή τοπίου.» Τα βασικά συμπεράσματα των τοποθετήσεων είναι ότι η αιολική ενέργεια είναι συμπληρωματική και όχι πραγματικά εναλλακτική καθώς τα τελευταία 15 χρόνια παρ’όλη την εγκατάσταση χιλιάδων ανεμογεννητριών στη Γερμανία κανένα θερμοηλεκτρικό ή πυρηνικό εργοστάσιο δεν σταμάτησε τη λειτουργία του. Όσο αφορά τα οικονομικά δεδομένα είναι προφανές ότι οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι η βιομηχανία παραγωγής ανεμογεννητριών και οι επενδυτές.
Το ίδιο πρόκειται να συμβεί και στη χώρα μας, ενώ δηλαδή θα συνεχίσουμε να καίμε ορυκτά καύσιμα, κατασκευάζοντας μάλιστα νέα συμβατικά εργοστάσια, ταυτόχρονα θα καταστρέψουμε τα τελευταία παρθένα τοπία μας, τις βουνοκορφές και τα νησιά, που αποτελούν άλλωστε και το μοναδικό μας «κεφάλαιο».
Η ειρωνεία του θέματος είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιες εταιρείες που επενδύουν σε συμβατικά ή και πυρηνικά εργοστάσια, επενδύουν και στην επιδοτούμενη πράσινη ενέργεια, φυσικά με μόνο κριτήριο το βραχυπρόθεσμο οικονομικό όφελος. Μήπως λοιπόν εδώ αρμόζει περισσότερο το «γιαλαντζή-οικολόγοι»; Όσο αφορά τις τοπικές κοινωνίες το πενιχρό ανταποδοτικό τέλος του 3% αντί να κατανέμεται στα τιμολόγια ρεύματος των κατοίκων πηγαίνει στους Δήμους. Μήπως λοιπόν αυτοί είναι περισσότερο «νεοέλληνες Δήμαρχοι»;
Εν κατακλείδι πιστεύουμε ότι η χωροθέτηση μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων απαιτεί περισσή περίσκεψη μια και επιφέρει μη αναστρέψιμες αλλοιώσεις του χώρου και θα έπρεπε να συζητηθεί μόνο ως τμήμα μιας συνολικής ενεργειακής πολιτικής όπου κεντρικός πυλώνας θα είναι η διαχείριση της ζήτησης. Για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να προσδιορίσουμε ποιες είναι οι «Ανάγκες» μας, με κεφαλαίο, και επιτέλους να βάλουμε ένα «ταβάνι» στη μεγέθυνση των απαιτήσεών μας.
Προτείνουμε την προσαρμογή των ΑΠΕ στην κλίμακα και τις ιδιαιτερότητες του ελληνικού τοπίου, την προώθηση μικρών οικιακών ή συνοικιακών εφαρμογών στην περιφέρεια που θα συνδέουν στη συνείδηση του καταναλωτή την παραγωγή με την κατανάλωση και για μεγαλύτερες εφαρμογές πλωτά αιολικά πάρκα.
Πολύ περισσότερα γύρω από αυτό το θέμα μπορείτε να βρείτε στο ηλεκτρονικό περιοδικό του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου eyploia.aigaio-net.gr
Με τιμή,
Αλέξανδρος Μαβής, Βιοτεχνολόγος, Περιβαλλοντολόγος,
Εκπρόσωπος του Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων Αιγαίου.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ
ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ, 4-10-2008
Στις 4 Οκτωβρίου, στις 2 μ.μ., πραγματοποιήθηκε στους δρόμους του Παρισιού η 2η μεγάλη, ειρηνική διαδήλωση κατά των αιολικών πάρκων. Η επιτυχία της διαδήλωσης ήταν άνευ προηγουμένου, αφού συμμετείχαν πάνω από χίλιοι διαδηλωτές, εκπροσωπώντας 176 ομοσπονδίες και οργανώσεις και 20 από τις 22 περιφέρειες, όπως, επίσης, αντιπροσωπείες άλλων χωρών: Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία. Μεταξύ τους βρισκόταν και ο υποψήφιος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές του 1988 με τους πράσινους, Antoine Waechter.
Γιατί έγινε η διαδήλωση της 4ης Οκτωβρίου; Τι προηγήθηκε;
Αφού αποκλείστηκαν από το νόμο - Grenelle1 για το περιβάλλον, οι εθνικές ομοσπονδίες και οι τοπικές οργανώσεις από όλη τη Γαλλία αποφάσισαν να δημιουργήσουν την Ένωση της 6ης Οκτωβρίου προκειμένου για την οργάνωση μιας εθνικής διαδήλωσης στο Παρίσι για την υπεράσπιση των τοπίων και για την αφύπνιση της κυβέρνησης όσο αφορά στην οικολογική απάτη και το οικονομικό σκάνδαλο των αιολικών πάρκων, καθώς το κράτος ετοιμάζεται για μεγάλες δεσμεύσεις σχετικά με το χωροταξικό σχεδιασμό και τη βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. Η αντίθεση όλων αυτών των πολιτών στο σχέδιο ανάπτυξης αιολικών πάρκων στη γαλλική επικράτεια έγκειται στα εξής σημεία:
α) πάνω από χίλιες ανεμογεννήτριες έχουν εγκατασταθεί στις 4 γωνιές της Γαλλίας, και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις σε περιοχές που είναι γνωστές για την απουσία σημαντικών ανέμων. Σύμφωνα με την τρέχουσα ενημέρωση των τοπικών οργανώσεων, σχεδιάζεται να εγκατασταθούν ανεμογεννήτριες ισχύος 8.000 MW. Οι οργανώσεις αυτές πέτυχαν να εμποδίσουν την κατοχύρωση κάποιων από αυτά τα σχέδια, ακυρώνοντας τις οικοδομικές τους άδειες. Ωστόσο, το αιολικό λόμπυ, διαμέσου δελτίων τύπου και διαφημιστικών πλύσεων εγκεφάλου στη Grenelle για το περιβάλλον, προσπαθεί να επικυρώσει την ανάπτυξη αιολικών πάρκων ισχύος 25.000 MW στη γαλλική επικράτεια, δηλαδή, την εγκατάσταση μιας εκατοστής γιγαντιαίων σκιάχτρων (ύψους ίσου με τρεις ασπίδες θριάμβου υπερκείμενες η μια της άλλης) ανά διαμέρισμα!
β) Η ισχύς των 25.000 MW ισοδυναμεί με μια ορδή 10.000 ανεμογεννητριών, καθεμιά από τις οποίες είναι ορατή από απόσταση 10 χιλιομέτρων μέρα και νύχτα, στις εξοχές, τις παραλίες και τα βουνά λεηλατώντας για εικοσαετίες το χώρο και την ησυχία πολλών τόπων κατοικίας και παραθερισμού.
γ) Το πιο ανησυχητικό είναι πως αυτό το αμιγώς οικονομικής φύσης σχέδιο, με πρόφαση τη βιώσιμη ανάπτυξη και σχεδιασμό, δεν έχει πιθανότητα να φέρει πραγματικά ενεργειακά ή περιβαλλοντικά οφέλη.
Την ίδια μέρα, στις 6 Οκτωβρίου 2007, πάνω από 1500 γάλλοι πολίτες, μέλη εθνικών ομοσπονδιών και τοπικών οργανώσεων και βουλευτές από όλη τη Γαλλία συγκεντρώθηκαν για να διαδηλώσουν ενάντια στην αδικαιολόγητη και σκανδαλώδη ανάπτυξη των αιολικών πάρκων. Παρότι μια αντιπροσωπεία είχε τότε εκθέσει τις διεκδικήσεις όλων αυτών των πολιτών στον Υπουργό Περιβάλλοντος, ένα χρόνο μετά, οι ίδιοι άνθρωποι, κρίνοντας πως το κράτος δεν τήρησε τις δεσμεύσεις του, αλλά, περιφρονώντας τις δημοκρατικές αρχές, είναι στη διαδικασία συζήτησης για την ψήφιση του σχεδίου νόμου, το οποίο φέρεται υποκινούμενο από το λόμπυ της αιολικής βιομηχανίας: πρόκειται για το νόμο για το περιβάλλον, ο οποίος προτάθηκε στη βουλή τον Οκτώβριο του 2008 και ο οποίος ορίζει μια κρατική δαπάνη από τα χρήματα των φορολογουμένων, ίση με 2,5 δις το χρόνο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας 25 000 MW, αιολικής προέλευσης ή για την ανάπτυξη πάνω από 10.000 με 15.000 ανεμογεννητριών στη γαλλική επικράτεια. Η διαδήλωση της 4ης Οκτωβρίου αποτέλεσε καταγγελία του στρατηγικού αυτού λάθους που διακινδυνεύει την αγοραστική δύναμη και τη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά των Γάλλων.
Και τι έχει συμβεί κατά τη διάρκεια του 2008;
Οργανώθηκε πλήθος ενεργειών ενάντια στα αιολικά πάρκα, πολλές εκ των οποίων μέσω των ΜΜΕ, αλλά και η σύνταξη πρότασης νόμου, που υποστηρίχθηκε από 72 γερουσιαστές, σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να ζητείται η έγκριση των πολιτών πριν την εγκατάσταση ανεμογεννητριών μεγάλου ύψους. Άλλες δράσεις που αναλήφθηκαν ήταν η σύσταση από το Valery Giscard d’ Estaing της Επιτροπής Στρατηγικού Προσανατολισμού, η οποία έχει προταθεί να αξιολογήσει τις συνέπειες από την επιλογή της αιολικής ενέργειας στη Γαλλία και την Ευρώπη και η δημοσίευση από το Ινστιτούτο Montaigne της μελέτης του μηχανικού, μαθητή της Πολυτεχνικής Σχολής Vincent Le Biez, που αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της υπέρογκης ανάπτυξης της αιολικής ενέργειας ως λύση, κρίνοντάς την ακριβή και ανεπαρκή. Ομοίως, αμφισβητεί την αποτελεσματικότητα της αιολικής ενέργειας και η Ακαδημία των Τεχνολογιών με τη δημοσίευση σχετικής αναφοράς. (Τα σχετικά κείμενα στο http://collectif.4.octobre.free.fr/).
Ακολούθησε η διαδήλωση, στις 4 Οκτωβρίου 2008, και ενώ στη γαλλική βουλή επίκεινται συζητήσεις για τον περιβαλλοντικό νόμο, η οποία ξεπέρασε κατά πολύ τους στόχους που είχαν τεθεί και πέτυχε:
Στο επίπεδο της ενημέρωσης: εθνικά και τοπικά μέσα ενημέρωσης ήταν παρόντα και κάλυψαν το γεγονός, το οποίο πυροδότησε συζητήσεις και σχόλια των ΜΜΕ την ίδια μέρα, αλλά και στο διάστημα των ημερών που ακολούθησαν. Έτσι, η ελπίδα να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις των υπολοίπων πολιτών, αλλά κυρίως των εκλεγμένων πολιτικών, απόκτησε στιβαρότερη υπόσταση.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο: το πρωινό πριν από τη διαδήλωση, οι αντιπροσωπείες των ομοσπονδιών και των οργανώσεων από τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ισπανία και τη Γαλλία συναντήθηκαν και ίδρυσαν τον Ευρωπαϊκό Συνασπισμό ενάντια στα Αιολικά Πάρκα (PECE το γαλλικό και EPAW το αγγλικό αρκτικόλεξο αντίστοιχα). Η κίνηση αυτή υποστηρίχτηκε και από άλλες χώρες και περιοχές, όπως η Αγγλία, η Ιταλία, η Σκωτία, η Ουαλία και η Σλοβενία. Επαφές ξεκίνησαν και στη Δανία. Τα πρώτα σχέδια του Συνασπισμού αφορούν στη δημιουργία ενός δικτυακού τόπου και στη συνυπογραφή moratorium που θα απευθυνθεί στις ευρωπαϊκές αρχές.
Στο δελτίο τύπου ίδρυσης του Συνασπισμού έγιναν οι ακόλουθες ανακοινώσεις. Τα αιολικά πάρκα: - Δε μειώνουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και δε συνεισφέρει στον αγώνα κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη, εξαιτίας της ασυνεχούς και μη υποκείμενης ελέγχου φύσης του ανέμου. – Επιδοτούνται από το φορολογούμενο πολίτη. Για παράδειγμα, στη Γαλλία, η εφαρμογή του εθνικού προγράμματος (εγκατάσταση 12.500 ανεμογεννητριών) θα οδηγήσει, αν εφαρμοστεί, σε δαπάνη 2,5 δις το χρόνο, ενώ ήδη στη Γερμανία αυτό το κόστος έχει φτάσει τα 4 δις το χρόνο. – Την ώρα που η Ευρώπη αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση είναι απαράδεκτο η αγοραστική δύναμη των ευρωπαίων να βάλλεται από τους επιχειρηματίες που στοχεύουν μόνο στο κέρδος ανεξαρτήτως των συνεπειών. – Τα αιολικά πάρκα αποτελούν απειλή για το περιβάλλον. – Το τοπίο, η φυσική και πολιτιστική κληρονομιά, η πανίδα, η ποιότητα ζωής, η ασφάλεια και η υγεία των ευρωπαίων κινδυνεύουν.
Οι διεκδικήσεις: - Άμεσο moratorium και αναστολή όλων των σχεδίων εγκατάστασης αιολικών πάρκων. – Σύνταξη ενεργειακού, οικολογικού, οικονομικού και κοινωνικού ισολογισμού με αντικειμενικά και αδιαμφισβήτητα δεδομένα, υπό τον έλεγχο ανεξάρτητου οργανισμού. – Οι τιμές αναγκαστικής αγοράς της αιολικής ηλεκτροπαραγωγής να αποτελέσουν αντικείμενο δημόσιου κοινοβουλευτικού διαλόγου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Οργανώσεις και ομοσπονδίες που συμμετείχαν στη συνάντηση της 4ης Οκτωβρίου 2008:
Ισπανία : Iberica 2000
Βέλγιο : Vent Contraire, Vent de raison
Γαλλία : FED – Federation Environnement Durable (federation nationale) και FNASSEM – Federation Nationale des Associations de Sauvegarde des Sites et Ensembles Monumentaux
Γερμανία: BLS – Bundesverband Landschaftsschutz (protection des paysages, 800 comites de defense) και NAEB – Nationale Anti-EEG-Bewegung (anti-eolien) Επαφές:
Kleber ROSSILLON (FNASSEM) : 06 07 21 88 64 kleber.rossillon#wanadoo.fr
Emmanuel du BOULLAY (FED) : 06 13 54 49 07 emmanuel.du-boullay#laposte.net
Στο Υπουργείο Οικολογίας: μια αντιπροσωπεία της συλλογικής κίνησης της 4ης Οκτωβρίου έγινε δεκτή από δύο αντιπροσώπους του υπουργού οικολογίας, ενέργειας, βιώσιμης ανάπτυξης και χωροταξικού σχεδιασμού, [τους Paul Benayoun, συμβούλου του υπουργού Jean – Louis Borloo, και Daniel Delalande, δόκιμου δημόσιου υπαλλήλου, διοικητή του τμήματος «αγώνα κατά του φαινομένου του θερμοκηπίου» όσο αφορά α) στις μελέτες και έρευνες των κινδύνων που συνδέονται με κλιματικά γεγονότα, β) στις συνέπειες αυτών των κινδύνων στην οικονομία και το περιβάλλον και γ) στα προτεινόμενα μέτρα για τη μείωση ή τον έλεγχό τους, όπως και δ) στην αξιολόγηση των οικουμενικών αγαθών που επηρεάζονται από την κλιματική αλλαγή]. Η αντιπροσωπεία παρέδωσε τις διεκδικήσεις και έλαβε διαβεβαίωση πως θα μεταφερθούν στον Υπουργό και θα συζητηθούν.
Απόδοση: Μαριλένα Φουρλή
-----------------------------------
Saturday Oct 4th, in Paris, 2000 to 3000 people coming from France and various European countries demonstrated peacefully against windfarms.
Antoine Waechter was among them.
Green candidate in the 1988 French presidential election, Mr Waechter subsequently split from the Greens to found the Independent Ecological Movement. He is shown on the picture reading my placard. To the right of the picture, the mayor of a village in France whose inhabitants ALL decided to sell their houses when a windfarm project was announced in the vicinity. If you wish to know more about the Village for Sale, please advise.
We received over one hundred messages of support coming from all over the world, including Australia, New Zealand, the US, Canada, Puerto Rico, Ecuador, South Africa, Japan and Slovenia. See : http://collectif.4.octobre.free.fr/
The demonstration and conference was backed by 176 associations and federations : http://collectif.4.octobre.free.fr/
An international platform against windfarms was founded the same day, as follows :
Press release
Paris, Saturday Oct. 4th 2008
Founding of the European Platform Against Windfarms (EPAW).
In Paris today, on the occasion of the international demonstration against wind farms, German, Belgian, Spanish and French federations and associations have founded the European Platform Against Windfarms (EPAW).
This project has received the support of colleagues from 16 countries representing several hundred federations and associations.
The founding members of this platform have agreed to make the following declaration :
1) Ecological deception and financial scandal.
It has now been proved that industrial windpower does not reduce CO2 emissions and therefore does not contribute
to the fight against global warming. This is principally due to the intermittent and uncontrollable nature of wind, which makes it necessary to rely on the back-up of polluting fossil-fuels power stations, 24 hours a day.
Industrial windpower is subsidized by the taxpayer-consumer.
In France for example, if the national plan is realized ( 12,500 wind turbines ! ) this burden will amount to 2.5 billion euros annually. In Germany, it is already costing 4 billion euros a year.
At a time when Europe is facing a deep economic crisis, it is not acceptable that the standard of living of Europeans be further reduced in favour of businessmen whose objective seems to be maximizing profits whatever the consequences.
Industrial windfarms are a threat to the environment.
Landscapes, the natural and cultural heritage, wildlife, quality of life, the security and health of Europeans are in danger !
2) The demands made by EPAW : an immediate moratorium and more transparency.
The platform demands an immediate moratorium with the suspension of all windfarm projects, approved or not.
The platform demands that be assessed, under the control of an independent body, the objective and undisputable effects of wind farms from an energetical, ecological and social point of view - respectively.
The platform finally demands that the guaranteed pricing of wind-produced electricity be made the object of both a public and a parliamentary debate, at national and european levels.
Signed by :
European Associations and Federations participating in the reunion of October 4th 2008
Spain : Iberica 2000
Belgica : Vent Contraire, Vent de Raison
France : FED : Federation Environnement Durable (Federation nationale),
France : FNASSEM - Federation Nationale des Associations de Sauvegarde ses Sites et Monuments
Germany : BLS (Bundesverband Landschaftsschutz - landscape protection, federation of 800 local committees),
Germany : NAEB (Nationale Anti EEG Bewegung – against windfarms)
Contacts :
Kleber ROSSILLON (FNASSEM) : 06 07 21 88 64 kleber.rossilllon@wanadoo.fr
Emmanuel du BOULLAY (FED) : 06 13 54 49 07 emmanuel.du-boullay@laposte.net
Mark Duchamp + 34 679 12 99 97
INCONVENIENT VIDEOS : www.iberica2000.org/Es/Articulo.asp?Id=3729
The dark side of windfarms : www.iberica2000.org/Es/Articulo.asp?Id=1228
Pictures of windfarm victims ( eagles etc. ), of turbines on fire, of collapsed turbines, of soil & water contamination etc. : http://spaces.msn.com/mark-duchamp
ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΙΟΛΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, της Εύπλοιας
Εμείς, κάτοικοι των νησιών του Αρχιπελάγους, που αυθαίρετα μας ξεχώρισαν σε περιοχές ΠΑΠ (Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας, ήτοι, εκεί που φυσάει πολύ) και ΠΑΚ (Περιοχές Αιολικής Καταλληλότητας, εκεί που φυσάει λιγότερο) θέλουμε να κάνουμε γνωστό το έγκλημα που πάει να γίνει σε βάρος της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς στο όνομα της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και της ενεργειακής κρίσης, μέσα από το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξίας ΑΠΕ, με την προώθηση εφαρμογών μιας τεχνολογίας που θα έχει εκτεταμένες δυσμενείς επιπτώσεις στις σχέσεις ανθρώπου και φύσης.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της ενεργειακής κρίσης χαράσσεται μια καιροσκοπική πολιτική μονόπλευρη και βασισμένη αποκλειστικά σε τεχνοκρατικά κριτήρια με γνώμονα την αμφίβολη μεσοπρόθεσμη επιτυχία στην εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας για μείωση των ρύπων του θερμοκηπίου. Οι επεμβάσεις σχεδιάζονται και αποφασίζονται από τεχνοκράτες, με σημείο αναφοράς τα συμφέροντα μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και σχημάτων που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, σε αντίθεση με την ισχύουσα εθνική περιβαλλοντική και χωροταξική νομοθεσία, τις Οδηγίες της Ε.Ε. για την προστασία του περιβάλλοντος και την εξοικονόμηση ενέργειας και γενικά τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης, με δήθεν γνώμονα την, αναμφίβολα, αναγκαία αντιμετώπιση του προβλήματος του θερμοκηπίου. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η νησιωτική και η ύπαιθρος χώρα να απομένει σχεδόν απροστάτευτη απέναντι στην εκμετάλλευση της αιολικής ενέργειας, στο έλεος των επενδυτών.
Πιστεύουμε πως το πιο σωστό θα ήταν να ξεκινήσουμε την αντιμετώπιση της ενεργειακής και κλιματικής κρίσης από το σημείο που θα μπορούσε να συνοψιστεί σε τρεις λέξεις: ΜΕΙΩΣΗ – ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ – ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ.
Η ελληνική πολιτεία δυστυχώς δεν ξεκινάει από αυτό το σημείο, της προώθησης μέτρων εξοικονόμησης της ενέργειας, καθώς και προώθησης προγραμμάτων για την ενεργειακή απόδοση στα κτίρια, τις συσκευές και τις μεταφορές. Παρακάμπτοντας εντελώς τη ΜΕΙΩΣΗ της σπατάλης και προβλέποντας συνεχή αύξηση της ζήτησης, βάζει στόχο την ενίσχυση του ενεργειακού παραγωγικού συστήματος της χώρας με ΑΠΕ και άλλα καύσιμα (π.χ λιθάνθρακα, φυσικό αέριο). Είναι σαν να σπεύδουμε να αυξήσουμε την παροχή σε ένα διάτρητο σύστημα ύδρευσης πριν επισκευάσουμε τις διαρροές.
Ένα δεδομένο, που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε, γιατί αποτελεί σημαντικό μέρος του προβλήματος, είναι ότι στην εποχή του φθηνού πετρελαίου συνηθίσαμε στην αλόγιστη κατανάλωση ενέργειας. Σήμερα όμως με δεδομένη τη χειροτέρευση του περιβάλλοντος και τη μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου είμαστε υποχρεωμένοι εκ των πραγμάτων να περιορίσουμε την ενεργειακή σπατάλη.
Οι ΑΠΕ μπορούν και πρέπει να ενταχθούν σε ένα μακροπρόθεσμο ενεργειακό προγραμματισμό, αλλά με την προϋπόθεση α) να ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ την ενεργειακή σπατάλη και β) να αποκτήσουμε σαφή εικόνα του ρόλου και των προοπτικών τους στα πλαίσια ενός βιώσιμου γενικού ενεργειακού σχεδιασμού. Λαμβάνοντας βέβαια υπόψη ότι, με τα σημερινά δεδομένα, οι ΑΠΕ δρουν επικουρικά στο ενεργειακό έλλειμμα και με την υπάρχουσα τεχνολογία δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τα ορυκτά καύσιμα.
Όμως οι κυβερνώντες με αποκλειστικά στενά τεχνοκρατικά κριτήρια, συνεχίζοντας τις λανθασμένες πολιτικές τους, επιλέγουν από τις ΑΠΕ και προωθούν κυρίως την αιολική ενέργεια, την οποία και επιδοτούν αδρά, με τη δικαιολογία ότι αυτή έχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Επαυξάνοντας τις λάθος επιλογές δεν στοχεύουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες κάθε τόπου ξεχωριστά αλλά να ενισχύσουν συνολικά το σύστημα και γι' αυτό σχεδιάζουν μεγάλης κλίμακας Βιομηχανικά Αιολικά Πάρκα.
ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Εμείς, πολίτες του Αιγαίου, ανησυχούμε βλέποντας τη σταδιακή φυσική και πολιτιστική καταστροφή που προκαλείται από τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό βιομηχανικών αιολικών πάρκων. Αυτή η καταστροφή επηρεάζει τόσο το τοπίο, όσο και τις πόλεις και τα χωριά μας.
Διαπιστώνοντας αυτή την πρωτόγνωρη επίθεση, με την αλόγιστη χρήση μιας τεχνολογίας που με τον τρόπο που προτείνεται καταντάει εχθρική για τον άνθρωπο, στερούμαστε όλο και περισσότερο του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματός μας να εκφέρουμε άποψη για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο βιώνουμε.
Εν όψει λοιπόν της σοβαρής βλάβης που απειλεί την ύπαιθρο χώρα μας, τα βουνά και τα νησιά μας, τις ευαίσθητες και προστατευόμενες περιοχές μας, τα τοπία μας, στα οποία αποτυπώνεται η ιστορική κληρονομιά μας και είναι το θεμέλιο της πολιτιστικής μας ταυτότητας,
κάνουμε έκκληση στα αρμόδια υπουργεία να σταματήσει την προβλεπόμενη στο Ειδικό Χωροταξικό για τις ΑΠΕ προώθηση της τεχνολογίας αιολικής ενέργειας η οποία τεκμηριωμένα πλέον αμφισβητείται όχι μόνο από οικολογική αλλά και από οικονομική σκοπιά. Πρέπει επιτέλους οι αρμόδιοι που επεξεργάζονται το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξίας ΑΠΕ (τεχνοκράτες, μελετητές, χωροτάκτες, ειδικοί της ΡΑΕ, του ΥΠΕΧΩΔΕ, του ΚΑΠΕ) να καταλάβουν ότι το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» δεν μπορεί να εφαρμόζεται στα θέματα του περιβάλλοντος.
Ας ξεκαθαρίσουν τη σύγχυση μεταξύ του οικολογικού σκοπού της παραγωγής καθαρής ενεργείας και της βλάβης την οποία συνεπάγονται για το περιβάλλον οι τεράστιες ανεμογεννήτριες, που συνιστούν βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης για το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Τα αιολικά πάρκα είναι πραγματικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν ολέθριες επιπτώσεις όταν εγκαθίστανται σε ευαίσθητα φυσικά οικοσυστήματα, όπως είναι οι δρυμοί, τα δάση, οι δασικές εκτάσεις, τα μικρά νησιά, οι περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, οι προστατευόμενες, κ.λ.π.
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ
Η εγκατάσταση ενός αιολικού πάρκου απαιτεί σωρεία "υποδομών" (ορίζονται ως συνοδευτικές εγκαταστάσεις) καταστροφικών για το περιβάλλον: Για να μεταφερθούν οι γιγάντιες ανεμογεννήτριες (μια ανεμογεννήτρια 3 MW, έχει ύψος ιστού 100 μ περίπου και 45 μ ακτίνα φτερωτής, συνολικά 135μ ύψος, όσο δηλ. ένας ουρανοξύστης 45 ορόφων) στη θέση εγκατάστασης ξυρίζονται δάση, χτίζονται γέφυρες, ανοίγονται τεράστιοι δρόμοι, κόβονται δέντρα, το τοπίο αλλάζει ριζικά. Κατασκευάζονται μετεωρολογικοί πύργοι, ηλεκτρικοί υποσταθμοί μεταβολής τάσης (10-12 στρέμματα ο καθένας, για τα μεγάλα πάρκα), οικίσκοι επί οικίσκων συνεργείων, επιτηρητών, εργοταξίων και άπειρες ηλεκτρικές γραμμές ρημάζοντας κυριολεκτικά παρθένες περιοχές και σημαντικά οικοσυστήματα. Για τη θεμελίωση αυτών των ανεμογεννητριών απαιτούνται τεράστιες ποσότητες τσιμέντου. Με τη σειρά του η παραγωγή τσιμέντου απαιτεί τη χρήση τεράστιας ποσότητας ενέργειας με συνεπακόλουθο την έκκληση στην ατμόσφαιρα εκατοντάδων τόνων διοξειδίου του άνθρακα (CO2).
Για πρώτη φορά σχεδιάζεται τέτοια μαζική επίθεση σε παρθένες περιοχές που θα έχει τραγικές συνέπειες στη φυσιογνωμία του ελληνικού τοπίου.
Από νομική άποψη ο κ. Μ. Δεκλερής σημειώνει:
«Η έννομη αξία της καθαρής ενέργειας έπεται της προστασίας του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου της χώρας, στο οποίο ανήκουν τα ευαίσθητα δασικά οικοσυστήματά μας, τα βουνά μας, με τις αλπικές ζώνες, τους δρυμούς τους, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις στην ηπειρωτική χώρα, και εξ ολοκλήρου τα μικρά νησιά, οι ακτές, τα ακρωτήρια και εν γένει το νησιωτικό τοπίο. Οι ανεμογεννήτριες, σχεδιασμένες σε ξένες χώρες, είναι εντελώς ασυμβίβαστες προς την μικρή κλίμακα του ελληνικού νησιωτικού τοπίου. Τυχόν εγκαθιστάμενες στους τόπους προτίμησης των επενδυτών, συνεπάγονται καταστροφή του αντίστοιχου πολιτιστικού, αισθητικού και φυσικού κεφαλαίου των νησιών μας, η οποία, βεβαίως, αποκλείεται από το Σύνταγμα του 1975 με το άρθ. 24 και την πάγια νομολογία του ΣτΕ για την προστασία των μικρών νησιών ως ευαίσθητων οικοσυστημάτων»(1).
Επισημαίνουμε ακόμη ότι η δραστική μεταβολή αξιόλογων τοπίων θα έχει επιπτώσεις στον τουρισμό, ορεινό και νησιωτικό, που βασίζεται στην διατήρηση των στοιχείων του τοπίου σε φυσική κατάσταση.
Λόγω του όγκου των ανεμογεννητριών (χαλύβδινα τέρατα, που φτάνουν πλέον ακόμη και τα 165 μέτρα ύψος και φαίνονται από παντού) το τοπίο αλλοιώνεται, μεταβάλλεται σε βιομηχανικό και τα παραθεριστικά θέρετρα υποβαθμίζονται. Η πτώση των τιμών των ακινήτων αντικατοπτρίζει την επιδείνωση της ποιότητας ζωής- όχι μόνο σε περιοχές κοντά σε ανεμογεννήτριες.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι περιγράφουν τη ζωή τους ως αβάσταχτη όταν είναι κατ' ευθείαν εκτεθειμένοι στις ακουστικές και οπτικές συνέπειες των αιολικών πάρκων. Αναφέρονται περιπτώσεις ατόμων που δηλώνουν ασθένεια και ανικανότητα για εργασία, αυξάνεται ο αριθμός παραπόνων για συμπτώματα, όπως αρρυθμίες και άγχος, που είναι γνωστά σαν αποτελέσματα υπόηχων (ήχοι συχνοτήτων κάτω από το κανονικό όριο ακουστικής λήψης) (2).
ΜΕΓΑΛΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΠΙΚΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ
Ως γνωστόν οι ως τώρα ενεργειακοί πόροι απαιτούν εξόρυξη, μεταφορά, καύση των ορυκτών (λιγνίτη, πετρέλαιο) ή εμπλουτισμό και σχάση (ουράνιο) και μετατροπή της θερμικής ενέργειας σε κινητική και εν συνεχεία σε ηλεκτρική. Με λίγα λόγια, οι πόροι είναι συγκεκριμένης και περιορισμένης ποσότητας, αναλώσιμοι και μάλιστα με αναγκαστικές απώλειες ενέργειας ως θερμική διάχυση στο περιβάλλον. Δικαιολογείται λοιπόν, μια κεντρική διαχείριση, ενεργειακή οικονομία, περιορισμοί και εξάρτηση από την υψηλή τεχνολογία.
Για την ηλιακή και αιολική ενέργεια όμως ποιος ο λόγος να υπάρχει συγκεντρωτική και κεντρική διαχείριση και διανομή;
Εμείς προτείνουμε να δοθεί έμφαση στο αίτημα για επιδότηση μικρών τοπικών και οικιακών εφαρμογών σε αντιδιαστολή με τις τεράστιες, εκτός κλίμακας για το ελληνικό τοπίο προτεινόμενες εγκαταστάσεις. Χιλιάδες μικρές μονάδες διεσπαρμένες μπορούν να υποκαταστήσουν λίγες τεράστιες και να συνεισφέρουν ευελιξία και μεγαλύτερη ασφάλεια. Οι οικιακές ΑΠΕ, κάτι ανάλογο με τους προσωπικούς υπολογιστές, που θα επιδοτούνται γενναία.
Η διασπορά, εκτός των αισθητικών πλεονεκτημάτων, συνεισφέρει αποφασιστικά στην καλλιέργεια ορθής καταναλωτικής συνείδησης που είναι άλλωστε και η βασικότερη προϋπόθεση για να επιτύχουμε κάτι μακροπρόθεσμο και ουσιαστικό (3).
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όσον αφορά την απόδοση, αυτό που χάνεται από την μικρή κλίμακα αντισταθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από την εξοικονόμηση που έχουμε μειώνοντας την απόσταση μεταφοράς του ρεύματος.
Ο κίνδυνος γενικευμένου black out μειώνεται αισθητά, όταν τα σημεία παραγωγής ενέργειας από τις ΑΠΕ βρίσκονται αποκεντρωμένα, χωρίς πολλά σύρματα και δίκτυα σε αντίθεση με τα συστήματα που βασίζονται ουσιαστικά σε κεντρική παραγωγή και διανομή.
Μην ξεχνάμε και τη νέα τεχνολογία των πλωτών ανεμογεννητριών. Πρόσφατα εγκαινιάστηκε στη Νότια Ιταλία η πρώτη μεγάλης κλίμακας πλωτή ανεμογεννήτρια η οποία έχει απλώς αγκυροβοληθεί σε βάθος 100 μ., και σε απόσταση πλέον των 10 ναυτικών μιλίων από την ακτή. Η ανεμογεννήτρια αυτή εδράζεται πάνω σε μια πλωτή πλατφόρμα και έχει ρυμουλκηθεί από το σημείο κατασκευής της στο σημείο εγκατάστασης. Η μεγάλη απόσταση από την ακτή εκτός από τα αισθητικά πλεονεκτήματα εξασφαλίζει σταθερότερους ανέμους που καθιστούν αποδοτικότερη τη λειτουργία της.
Η πλωτή ανεμογεννήτρια είναι σαφώς πιο φιλική προς το περιβάλλον γιατί μπορεί να απομακρυνθεί και να αποσυναρμολογηθεί χωρίς να αφήσει κανένα κατάλοιπο στην περιοχή χωροθέτησής της.
Ήδη, στη Νότια Ιταλία, βρίσκεται στο στάδιο κατασκευής το πρώτο θαλάσσιο αιολικό πάρκο ισχύος 90 MW , 20 χλμ. από την ακτή σε νερά βάθους 100-120 μέτρων. Το εγχείρημα υποστηρίζεται έντονα από την τοπική κυβέρνηση της Puglia και τον τοπικό πληθυσμό.
Προτείνουμε:
1) Συγκεκριμένες πολιτικές και προγράμματα εξοικονόμησης (ενεργειακή απόδοση κτιρίων, ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, μεταφορικά μέσα, κλπ.)
2) Μείωση χρήσης τσιμέντου που παράγει το ισόποσο του βάρους του σε διοξείδιο.
3) Εφαρμογή τεχνολογιών μείωσης των ρύπων των σημερινών μονάδων παραγωγής
4) Αποκεντρωμένες εφαρμογές μικρών συστημάτων ΑΠΕ (ηλιακά, φωτοβολταϊκά, αιολικά, γεωθερμία, κλπ)
5) Προγράμματα ενεργειακής αυτοδυναμίας και εξοικονόμησης για τα μεγάλα και μεσαία αστικά συγκροτήματα (π.χ φωτεινοί σηματοδότες και δημόσιος φωτισμός με φωτοβολταϊκά)
6) Πλωτά αιολικά πάρκα
Καλούμε τα αρμόδια υπουργεία να αναθεωρήσουν τα σχέδιά τους τώρα, προτού οι καταστροφικές επεμβάσεις των εταιρειών αιολικής ενέργειας μπουν σε εφαρμογή. Επίσης καλούμε κάθε ενημερωμένο πολίτη να βοηθήσει να μη χαθεί η μοναδική ομορφιά των νησιών και των βουνών μας στο βωμό μιας μη ορθολογικής ενεργειακής επένδυσης.
15/03/2008
-------------------------------------------------
ΠΗΓΕΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ:
(1) «Η Εγκατάσταση Αιολικών Πάρκων στα νησιά των Κυκλάδων», του Μ. Δεκλερή
(2) «Το Μανιφέστο του Darmstadt», που αφορά την εκμετάλλευση της Αιολικής Ενέργειας στη Γερμανία και υπογράφτηκε από εκατοντάδες πανεπιστημιακούς και συγγραφείς την 1η Σεπτεμβρίου 1998 από την ομάδα πρωτοβουλίας για τη σύνταξή του
(3) ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: «Διασπορά ή συγκέντρωση των ΑΠΕ;», του Ν. Τακόλα
Πάμπολλα άρθρα του αρχείου του ηλεκτρ. περιοδικού "Εύπλοια" που αφορούν στις ανεμογεννήτριες και την εγκατάσταση των Αιολικών Πάρκων ανά την Ελλάδα
Υπάρχουν ακόμη πολλά παραδείγματα, στοιχεία, κείμενα, μελέτες, έρευνες, δημοσιεύματα, τα οποία μπορούμε να παραθέσουμε ώστε να δουν τα μέλη του δικτύου και οι απλοί πολίτες, όπως άλλωστε κάναμε και εμείς.
Βάση των παραπάνω, θεωρούμε, τεράστια ντροπή και προδοσία, για τους εαυτούς μας, τους προγόνους μας και πολύ περισσότερο τους απογόνους μας, να βάζουμε το ζήτημα των ανεμογεννητριών, ως λύση για την ήδη βεβαρημένη κατάσταση του πλανήτη.
Όπως επίσης το ίδιο ισχύει στην περίπτωση αυτών που ισχυρίζονται πως μπορούμε να διασφαλίσουμε λύση μέσα σε ένα βάρβαρο, ανελέητο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο ζούμε. Είναι μεγάλη απάτη και ουτοπία να το ισχυριζόμαστε αυτό....
Όσον αφορά τις ΜΚΟ Greenpeace και WWF, δεν ήταν δική μας διαπίστωση ότι, αν δεν κωφεύουν, τότε θεωρούν δευτερεύουσας σημασίας τις αντιδράσεις και διαμαρτυρίες των τοπικών κοινωνιών και συλλόγων. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, χρησιμοποιούν λάσπη, η οποία κατονομάζει τους συλλόγους σε εντολοδόχους πετρελαϊκών εταιριών!!!
Όσον αφορά το κ. Γιάννη, παρακαλούμε να προσέχει πως εκφράζεται για έναν τοπικό, ερασιτεχνικό, μη κερδοσκοπικό σύλλογο της επαρχίας, που θέλει να έχει διαφορετική άποψη και να θέλει να θέτει το ζήτημα της αειφόρου ανάπτυξης, της κοινωνίας των πολιτών και της διάσωσης του πλανήτη, σε διαφορετική βάση από ότι μας προβάλλουν οι κυβερνητικές πολιτικές δυνάμεις, οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών, τα αστικά και ελιτίστικα ΜΜΕ και οι παραπάνω ΜΚΟ. Κύριε Γιάννη, εμάς τα χέρια ροζιάσανε να δουλεύουμε μέσα στη φύση, προστατεύοντας την παράλληλα. Τα χέρια μας τσιρουφλίστηκαν και μαύρισαν, όταν παλέψαμε με την πύρινη λαίλαπα και παραλίγο να καούμε το 1997. Το ίδιο συνέβη σε κάθε περίπτωση πυρκαγιάς, έπειτα έως και φέτος το καλοκαίρι που και πάλι μεγάλη πυρκαγιά κατέκαψε παρθένα έκταση χαλέπιας πεύκης στην περιοχή μας. Όταν νοιώσαμε την ανάγκη να αναδασώσουμε και να δενδροφυτέψουμε μέρος του καμένου δάσους και δίπλα βλέπαμε να τοποθετούνε ανεμοδείκτες που σημαίνει αιολικές βιομηχανίες ενέργειας, μέσα σε αναδασωτέες και δασικές περιοχές. Όταν αρνηθήκαμε, την στιγμή που μας πλησίασαν οι καπιταλιστές «διασώστες» του πλανήτη, οι κύριοι ανεμογεννητριάδες, που σκοπό είχαν να μας χρηματοδοτήσουν, ώστε να πάψουμε να αντιστεκόμαστε στις ορέξεις τους που ως σκοπό είχαν να μπουκάρουν στα σπάνιας αξίας και ομορφιάς, βουνά μας. Κάτι στο οποίο, όμως, δυστυχώς, ενέδωσαν οι δημότες του γειτονικού Δ.Δ. της Βλαχιάς, οι οποίοι παραπλανήθηκαν από δημοσιεύματα όπως αυτό που αφορούσε την Ανάβρα ή την Ισπανική Λα Μουέλα. Δημοσιεύματα που παροτρύνουν τις πολύπαθες πλέον, επαρχιακές τοπικές κοινωνίες, να δεχτούν τα χρήματα των πολυεθνικών και να ξεπουλήσουν την σπάνια φύση τους στους ιδιώτες. Βέβαια σε αυτό, μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν και σύλλογοι και άλλες ΜΚΟ που εκπροσωπούν τους πολίτες και το περιβάλλον και οι οποίοι παροτρύνουν τις τοπικές κοινωνίες να αποδεχτούν αυτή την άθλια κατάσταση. Όπως επίσης και μεγάλο μερίδιο της επιστημονικής κοινότητας, υπηρετώντας εντολές των καπιταλιστών μεγαλοεπιχειρηματιών, που συνεχίζει να μας προτείνει την αιολική ενέργεια ως την πιο αξιόπιστη λύση για το ενεργειακό και περιβαλλοντικό μας πρόβλημα. Γιατί άραγε δεν παίρνει υπ’ όψην της, παραδείγματα και μελέτες άλλων ευρωπαϊκών χωρών όπως της Γερμανίας (Μανιφέστο Darmstadt), της Γαλλίας αλλά και των ΗΠΑ, που οι επιστήμονες εκεί, έπειτα από πολλές δεκαετίες εμπειρίας, θεωρούν πλέον την αξία των ανεμογεννητριών μηδαμινή; Μήπως επειδή μέρος των πακέτων των παχουλών επιδοτήσεων που παίρνονται από την Ε.Ε., πηγαίνουν και στην επιστημονική κοινότητα ή ακόμη και στις ΜΚΟ;
Πήξαμε κύριοι στα σκάνδαλα αυτού του σάπιου συστήματος, το οποίο από μόνο του έχει δημιουργήσει και το τεράστιο οικολογικό πρόβλημα του πλανήτη μας. Αυτό που θα μας δείξει πλέον το δρόμο, είναι η ίδια μας η εμπειρία, η οποία είναι πλούσια από τις περιοχές και τις χώρες που αναπτύχθηκαν οι ΑΠΕ με αυτό τον βάρβαρο τρόπο.
Είναι επίσης, η γνώση μας, πως οικολογία και καπιταλισμός πάνε χώρια!!! Οι ίδιοι καπιταλιστές, με την ασυδοσία της κερδοφορίας τους, έχουν φέρει σήμερα σε αυτή την τρομερή κατάσταση τον πλανήτη και παράλληλα θέλουν να τους χρηματοδοτήσουν ξανά οι ίδιοι οι λαοί, μέσω των επιδοτήσεων της Ε.Ε., ώστε να βάλουν και άλλα εκατομμύρια ευρώ στις τσέπες τους (λες και τους λείπουν τους καημένους…), για να μας σώσουν λέει από το πρόβλημα αυτό. Από την μία δηλαδή θα στήνουν εργοστάσια που μολύνουν τις ζωές μας, την φύση μας, τον αέρα, το νερό και το έδαφός μας και από την άλλη θα στήνουν ανεμογεννήτριες για να σωθούμε (το παραμύθι του Κιότο).
Αφήστε μας λοιπόν, κύριε Γιάννη, εμάς την νέα γενιά, να θέλουμε να διαφωνήσουμε σε αυτή την «αειφόρο» ανάπτυξη, γιατί πολύ απλά βλάπτει σοβαρά την παρθένα φύση μας, τη ζωή μας, τον χαρακτήρα της τοπικής κοινωνίας μας, το μέλλον μας, την αξιοπρέπεια μας. Έχουμε άλλες λύσεις που προτείνουμε, οι οποίες όμως επειδή χαλάνε την σούπα ορισμένων, τις πνίγουν στο βωμό της κερδοφορίας τους. Και παράλληλα έχουν πριν, φροντίσει πριν να παρασύρουν και εσάς, να σας κάνουν τέτοια πλύση εγκεφάλου, ώστε οι ίδιες οι κοινωνίες να στρέφονται η μια απέναντι στην άλλη, για να προασπίσετε θέλοντας ή μη, τα συμφέροντα τους.
Τέλος θέλουμε να πούμε κύριε Γιάννη μας, πως αν είμαστε εμείς αυτοί οι οποίοι ξεφτιλίζουμε και γελοιοποιούμε την έννοια του συλλόγου και της «κοινωνίας των πολιτών», αν οι απόψεις μας, πράγματι, κατατάσσονται εκτός λογικής και στρατηγικής της «αειφόρου ανάπτυξης», τότε, όντως ποτέ σώσουμε και συμμετάσχουμε σε έναν οποιοδήποτε τέτοιο «διάλογο».
Προς το δίκτυο: Δεν θέλουμε να θίξουμε ούτε τον θεσμό του δικτύου, αλλά ούτε την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων που πραγματικά πασχίζουν για μια ρεαλιστική αντιμετώπιση του ζητήματος που λέγεται προστασία του περιβάλλοντος. Όμως σαν νέοι άνθρωποι, που πολλοί μας κατηγορούν ότι το αίμα μας βράζει, ότι είμαστε άτακτοι, ότι τους χαλάμε την σούπα και τα σχέδια τους. Το αίμα μας, λοιπόν, δεν βράζει γιατί είμαστε κανίβαλοι, ούτε θέλουμε κανέναν να σκοτώσουμε. Απλά, αρνούμαστε, να ορίζουν τις τύχες του μέλλοντος μας, άνθρωποι και λογικές που βάζουν πρωταρχικά το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σιχαθήκαμε και έτσι αντί να πούμε, δεν βαριέσαι ας κάτσω στον καναπέ μου, αποφασίσαμε να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Γνωρίζουμε, λοιπόν, ποιο είναι το συμφέρον μας. Μας το τονίζουν καιρό τώρα οι τοπικές κοινωνικές ομάδες, οι επαρχίες αυτού του κόσμου, οι οποίες είναι χαροκαμένες από την βαρβαρότητα που λέγεται κέρδος, ελεύθερη αγορά, παγκοσμιοποίηση, μονοπώλια και χίλια άλλα μύρια κακά. Την μία οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες την άλλη μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Ας πάρουμε λοιπόν, την απόφαση όλοι μαζί να χτυπήσουμε τον καρκίνο άμεσα, να τον καταστρέψουμε, αλλά όμως όχι με ασπιρίνες, παρά με νυστέρι και βελόνι.
Δημοσίευση σχολίου